Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1896, Blaðsíða 69
60
Arnfríði Torfadóttur. Jafnvel Guðbrandur biskup
trúði svo fastlega göldrura, að hann bar það fyrir
konung og ríkisráðið í Danmörku, að Jón á Sval-
barði, faðir Jóns lögmanns, hefði verið galdramaður.
Á prestastefnu ljet Oddur biskup samþykkja það
1592, að þeir er færu með rúnir, ristingar, kveisu-
blöð og aðra slíka hluti, skyldu settir af sakramentu
Hinn merkasti draugur frá þessum tima var
Gvendur Loki; hann var gamall að aldri og illur í
skapi, og þóttist eiga hreppsvist í Hólahrepp í Skaga-
firði. En Þorkell Gamlason Hólaráðsmaður, frændi
•Guðbrands biskups, bægði honum — að því er karl
hjelt — frá hreppsvistinni. Hjetst þá Gvendur við
Þorkel og andaðist litlu síðar fram í Goðdölu'm i
Skagafirði. Var hann nú grafinn að kristinna manna
sið. En fljótt þóttust menn verða varir við, að hanm
lægi ekki kyrr, en væri kominn út að Hólum. —
Sótti hann þar að dóttur Þorkels, er Sigríður hjeL
Fjekk hún aðsvif, og margar aðrar ónáðir gjörði
Gvendur henni. Var þá Arngrímur hinn lærði feng-
inn til að koma í veg fyrir ófögnuð þennan. Sat
hann þá einhverja nótt með Sigríði í fangi sjer með
bænum og guðsorðalestri, og þóttu þá minni brögð
að ásókninni en vandi var til. En ekki ljet Gvend-
ur lengi bíða að hefna sín á Arngrimi. Daginn.
eptir, er Arngrímur reið úr hlaði á Hólum, þóttust
menn sjá Gvend hrinda honum og hesti hans. Datt
Arngrímur þá af baki og meiddist af steini í andliti,.
og bar örið alia æfi sfðan. Var það nú ráðs
tekið, að Gvendur var graflnn upp og afhöfðaður,.
en Sigríður látin ganga milli bols og höfuðs á honum
en síðan var skrokkurinn brenndur. Þótti sem-
Sigrfði batnaði við þetta. En aldrei fjekk hún fulla.
heilsu og varð skammlíf.