Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1896, Blaðsíða 87
87
aðar höfðu bæði karlar og konur síöar yfirhafnir.
Una hálsinn var bæði körlum og konum títt að bera
kraga úr hvítu líni, eigi ósvipaðan því, er nú tíðk-
ast prestakragar. Konur höfðu — að minnsta kosti
til sparnaðar — hvíta strompa á höfði, er fálu hárið.
Karlmenn höfðu stutt-klipt hár, og munu að öllum
líkum hafa borið hatta, er heldri menn höfðu í strúts-
fjaðrir. Heldri manna fötin voru skrautleg og marg-
lit, svo sem gul, blá, græn og rauð. Bannar Guð-
brandur biskup prestum að bera gul, græn og rauð
klæði, og vera i stutt-viðum buxum; hefur honum
þótt það of mikið oflæti fyrir andlegrar stjettar
menn að bera slík klæði. Bæði karlar og konur af
heldra fólki, báru festar úr silfri og gyltar, er venju-
lega munu hafa verið bæði langar og gildar. Við
festarnar hafa að likindum opt verið festir skraut-
legir og dýrmætir krossar. Konur báru og ýmsa
fleiri skrautgripi, svo sem belti úr silfri, og náði þá
beltissprotinn langt niður að framan, og pils-spennur
úr silfri, silfurskildi o. s. frv. Voru þessir skraut-
gripir venjulegast gyltir og með víravirki. Má t. d.
sjá þetta af gjöfum Þórunnar á Grund. Spennur,
silfurlinda og pils-spennur gaf hún kvennmanni
nokkrum, og kostaði þetta allt 10 hndr. eða rúmar
600 kr. eptir peningagildi þessara tíma. Karlmanni
gaf hún viravirkislinda og skinnastakk. Kostaði
lindinn 10 lindr. en skinnastakkurinn 5 hndr., en
það eru rútnar 300 kr. Skinnastakkur þessi hefur
án efa verið yfirhöfn, að líkindum fóðruð með loð-
skinnum. Þá er og áður nefnd keðjan góða, er Jón
Marteinsson gaf höfuðsmanninum til liðs við sig, og
hefur hún að minnsta kosti verið 1000 kr. virði, og
15 hundraða krossinn meir en 900 kr. virði, er
Eggert Hannesson fjekk Páli Stígssyni, Höfðingjar