Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1896, Blaðsíða 105
105
mikið undir því, að það væri gert ósleitulega;
það þótti vera guði og heilögum mönnum til mestr-
ar dýrðar, að minni þeirra væri drukkið sem fast-
ast.
Þá er boðsfólkið er komið frá aptansöng og
siðamaður hefir skipað því á bekki, er borinn inn
fyrsti rjettur; er þá sunginn borðsálmur, áður en
tekið er til matar. Lítið eitt er drukkið með fyrsta
rjetti. En er annar rjettur er á borð borinn, kemur
inn »veTkomanda minni«, og mælir siðamaður fyrir
þvi; er boðsmönnum þar þakkað, að þeir hafa sótt
veizluna, og allir boðnir velkomnir, sjerstaklega eru
nefndir til þess allir göfugustu gestirnir1.
Þá er þriðji rjettur kom inn, var enn drukkið
eitt minni; var það venjulega »heilags anda minni«.
I ÁM. 685 4o. er þessi formáli
f y r ir m in ni h e il a g s a n d a:2
»Guð veri með oss öllum hjer komnum mönn-
um. Það er skylda vor og nauðsyn að gera almátt-
ugum guði þakkir fyrir sitt signaða lán, er hann
veitir oss i dag og hversdagslega. Heilags anda skál
vill hússbóndinn í herbergið byrja láta, því hann er
upphaf allra góðra hluta, og því skulum vjer hafa
það upphaf á voru máli að biðja hann blessa oss,
svo að neyta síns signaða láns, (að) honum sje til
lofs og virðingar, en oss hvorki til synda auka nje
sálutöpunar. Heilags anda skál skulum vjer í einu
af drekka, og halda eigi lengi á, því það skal greið-
1) Til eru formálar fyrir velkomanda minni, en eg set
engan þeiria hjer, því að eg vil léta aðra formála vera í
íyrirrúmi, er mjer sýnast roerkilegri.
2) Allir formálar úr Á. M. 685 4to. eru hjer teknir eptir
afskript Jóns Sigurðssonar í J. Sig 406 4o.