Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1896, Blaðsíða 118
118
Fækkura meyjarnar, en fjölgum húsfreyjurnar. Sankti
Olafs minni, það sje hjer inni, oss til mektar og til
magns, giptu og tilgagns; láti oss fjár fá en fengins
njóta, auðar afla, en ilsku týna, grimmleik missa,
en gott i staðinn taka. Bætum og blíðkum brúð-
kaupið með skjali og skemtun, fríðum fagurmælum,
drengilegum drykkjupörum og drjúgura dæmisögum.
Gleðji maður mann, en guð oss alla saman. Sitjið í
guðs frið«.
í*á er keraur fram á 17. öld, verður Ólafsminni
»Jcongsminni«; í formálanum er þá mest talað
um konunginn og valdsmenn hans1, og mikið
talað um, hve gott sje að eiga góðan konung og
góða landsstjórnarmenn, svo sem Ólafur konungur
hafi verið. I hinum yngstu formálum fyrir kongs-
minni, er Ólafur alls eigi nefndur. Formáli einn
fyrir kongsminni í landsbs. 91 8vo byrjar þannig:
»Kongur allra konga, og drottinn allra drottna,
almáttugur guð, hvers að er yfirdrottnanin, valdið
og stjórnin, maktin og rjettdæmið, hverjnm allir
hlutir undan láta, hlýða honum, heyra og játa. Hann
sem hefir staðfest herradæmi og höfuðstjettir, keis-
ara, konga og ráðherra, lögmenn og landsherra alla,
— hann sje með öllum i söfnuði þessum, blessi og
bevari húsherra garðsins, boðsmenn og bekkjunauta
alla að brúðkaupi þessu. — Eitt merkilegt minni er
hjer inn borið, þeim heilaga Ólafi kongi eignað og kjörið,
hver eð var hinn göfgasti nýrra (nýtra?) Noregs kon-
unga, eflandi kristni ait i þetta land, upp á hvern
grundvöll kristnir kongar alt til þessa dags nú bet-
1) Minni Ólafs konungs verbur að minni konungs og
valdsmanna á sama hátt sem Marteins miuni verður að minni
klerka og kennimanna.