Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1896, Blaðsíða 127
127
guðs alla. Sá hinn sarai friður og fyrsagt frelsi efl-.
ist og aukist með öllum brúðgumans boðsmönnum,,
svo að þetta samsæti og sæmilegt brúðkaup verði
þeim, er veitt er (veitir ?), til vegs og virðingar og fullrar
sæmdar, einkanlega brúðgumanum og brúðinni, og
bóndanum og hústrúnni, en öllum þeim, er þiggja
vilja, til náða og nytsemdar, (og) til sýnilegs frelsis.
01 er inn komið og ætlað til minnis; það skulu vjer
kenna Kristsminni. Yjer skulum halda þetta minni,
sem vjer kunnum framast í öllum góðum hlutum,.
því vor lausnari er öllum æðri. Minni er því upp
skenkt, að af skal drekka með sæmd og spekt og
siðum góðum, með gleði og gamni og guðs drottins
hylli. Veri menn glaðir og góðmannlegir, góðgjarnir
og grandvarir, siðsamir og siðavandir, sannorðir og
sáttgjarnir, hugprúðir og hjartaglaðir, kurteisir og
kátínufullir, og hafi það jafnan til gamans, er góð-
um samir, syngja vísur og kveða, slíkt er drykks-
insaðal. Gleðji drykkur drengi, unz dagur er í burtu.
Það er skynsamlegt og skemtun hin bezta, að hafa
frjettir fróðar og frásagnir rjettar. Sjáizt um glað-
lega, svarið öllu af' hófi, hryggist menn eigi, en hlæi
þó varlega. Biðjum guð hann bjargi oss öllum.
Þiggjum og þakksamlega það sem guð lánar, neyt-
um svo lánsins, að lofið hans eigi dvíni; en trúum
þvf, að alt er nógu gott í garðinum meðan guð er í
tulltingi. Með Kristsminni skulum vjer svo fara,
sem siður til góðra manna. Högum svo minninu,
sem háttur er i landinu; en það er háttur húsbónd-
ans að halda eigi lengi á. Það er háttur hústrúar-
innar, að hvorttveggja er lofað. Hver maður skal
kveða fyrir Kristsminni ferskeytta vfsu, eða fá mann
fyrir (sig), sjerlega karlarnir, en kvinnunum gefist
leyfi. Hlýði hver öðrum, og hæfilega eptir kveði.