Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1896, Blaðsíða 151
161
sem þær verða eldri. í kaffilöndunum eiga kaffi-
bændurnir oft margra ára gamlar birgðir af úrvals-
kaffi og eru hróðugir af og hafa það til hátíðabrigð-
is og handa góðum gestum. Kaffi skal geyma á
þurrum stað, þar sem loftgott er, en þó má ekki
leika um það súgur, og ekki má sólskin komast að
því, því að þá missir það lit sinn, þornar um of og
ljettist. Það er því best að hengja eitthvað dökt
firir gluggana, þar sem kaffibirgðir eru geimdar,
og sje það geimt i hirslum, skal hafa þær lokaðar
eða birgðar. Ekki má heldur hafa kaffi nálægt mat-
vælum eða öðru, sem megna eða stæka likt leggur
af, t. d. kriddjurtum, síld, harðfiski, hákalli, tóbaki,
rommi, leðri o. s. frv., því þá getur kafið fengið
óþægilegan afkeim.
Af kaffi eru til óteljandi tegundir. Best þikir
arabiskt kaffi frá Mokka (m o k k a-k a f f i); eru þær
baunir minstar af öllum kaffibaunum, grænleitar eða
gulgrænar á lit, enn lítið kemur af þessari tegund
til Norðurálfu, og er mest af því kaffi, sem nefnt
er því nafni í versluninni, vaxið á Java eða Ceylon,
enn valdar úr smæstu baunirnar. Java-kaffi þik-
ir ganga einna næst mokkakaffi að gæðum. A Frakk-
landi er mest drukkið kaffi frá nílendunum frönsku,
einkum úr eijunum Martinique (einni af Antilla-eij-
um) og Bom bon (í indverska hafinu vestur frá Mada-
gaskar), og frá Senegal og Gabuu í Vesturafríku.
Er kaffið frá Senegal og Gabun nefnt einu nafni
R i o-N u n e z og þikir mjög líkt mokkakaffi, og
sama er að segja um bourbonkaffi. Hingað til
lands flitst mest af kaffi frá Brasiiíu (brasílkaffi,
río-kaffi frá Rio de Janeiro); það er talið bragð-
hreint og heldur gott. Baunir brasílkaffis eru vana-
3ega meðalstórar, blágrænar eða bleik-gulmórauðar