Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1896, Blaðsíða 193
193
Þegar jeg er búinn að koma frá mjer því, sem mesfc
kallar að núna: Harmóníunni og ferðabókinni, — því hvort-
tveggja skal koma, ef jeg ekki dey því fyr, þá tek jeg meS
alvöru eina verkið, sem andinn hvetur mig til, íslands sögu,
og sem jeg raunar er altaf að stúdera mig inn í, þegar jeg
kemst höndunum undir, því æði mikið er hjer að moða úr,
einkum hjá biskup, þó meira sje A turni, og þar þarf jeg að
vera einn vetur, þegar jeg er oröinn nógu kunnugur því, sem
hjer er að hafa. Það vantar að safna öllu því, sem til er
frá 14. og 15. öldinni, sem svo lítið er til um. Jeg er aS
láta afskrifa gamlar brjefa- og dómabækur frá þeim tíma,
sem biskupinn hefir ljeð mjer — —. Jeg vildi, [að] þú vildir
sökkva þjer öllum niður í þetta stúdíum. Það er nær fyrir
íslendinginn en að stúdera sanskrít, og verður honum bæði
hægra og arðmeira. Yið eigum ekki að láta plássið hans [Finns]
Magnússens ganga frá okkur. Þið Jón Sígurðsson ættuð að
leggjast á eitt að safna í tómstundum ykkar og undirbúa til
prentunar merkileg skjöl frá þessum árum, og einkum gegn-
umganga og afskrifa það, sem merkast er af diplómum—-—
og slá svo öllum söfnum okkar saman og koma á prent við
tækifæri; annað getur varla þarfara gjörzt núna. Þið verðið
að draga báðir einn taum í þessum iðnum. Smaaligheder
verða að rýma, þar sem stórar Ideer eru öðrum þræði. Segðu
mjer eitthvaö í frjettum af þessu diplómasafni næst, hvað
það hefir helzt inni að halda. Við biskupsdæmið hjer eru hjer-
um 300 kálfskinnsbrjef, sem jeg ætla að fá að moða úr.
Jeg er hættur — og lofa þjer að endingu að skrifa þjer
aldrei svona langt brjef til optar. Þú verður í minni vand-
ræðum að lesa það. Þinn Tómas.
XIV.
[Til Konráðsj. Breiðabólstað 11. sept. 1840.
Nú fór ver en skyldi, vinur minn! Jeg átti 3 daga
verk eptir og ætlaöi síðan að skreppa með dót mitt suðnr, en
í gærmorgun kom að mjer slíkur blóðuppgangur undan síð-
unni htcgra megin, að jeg hefi aldrei slíkan fengið og í dag
13