Alþýðublaðið - 28.04.1921, Blaðsíða 2

*
Afgreidsla
ikðsias er í Alþýðuhúsma við
lnfólfs&træti og Hverfisgötu.
Sími 988.
ABglýsingnm sé skiiað þnngftð
■ aða, í Gntenberg i síðasta lagS kl.
*© érdegis, þ&se áag, sem þaer
íiga að koma í blaðið,
Askriftargjald ein Itr. á
íiíauði.
Auglýsingaverð kr, i,$o cm.
aíísdálkuð.
Utsölumenn beðnir sð gera skil
lii afgreiðsluanar, að minsta kosti
áraqórðungslega.
á þessu svæði (til þess að ieggja
taustan akveg inn í Kjós mundi
vafalaust þurfa mörg hundruð þús-
undir) væri slík fimbulglópska að
húii er með öilu óhugsandi. Veg-
urínn þangað er sjálflagður frá
sáttúrunnar hendi þar sem sjóleið-
tn er, og mér finst það bæði mak-
iegt og sjálfsagt, að þær sveitir
aam ver eru settar ajótl vegafjár-
tns — ef nokkurt er til. Þessa til-
iögu um flutning mjólkurinnar er
vfsí aiveg óþarft að ræða, og þó
að eg hafi ekki sterka trú á því,
að járnbrautin austur í Árnessýslu
verði bráðlega iögð, þykir mér
þess þó meiri vonir að lengra
vesrði að bfða akbrautarinnar upp
í Kjósina,
Hin hugmyndin, sem Guðm-
hefir tekið til fósturs, að bærinn
komi sér sjálfur upp kúabúi og
bjargist af eigin ramleik, kann að
etga sér meiri fraaitíð, en samt.
wggir mig að lengi megum við
fefða eftir að fullnægt verði‘mjólk-
urþörfinni ef kýntar í Fossvogi
etga að gera það, Hefir „Guðm.“
°mmrs gert nokkim áætlun um
það, hvað slíkt fyrirtæki mundi
kosta og hversu margar kýr bær-
i»n mundi þurfa að eiga tii þess
að lulinægt værl mjólkurþörfinni
etns og hún er hér að sumrinu?
Svona tiilögur tjáir ekki að gera
slveg út í bláina. Fyrst verður að
athuga þær dálítið, Mjólkurskort-
wrinn var svo stórkostiegur hér
sfðastiiðið sumar, að Morgunblað-
11 'agði til, að farið væri að skamta
Kifólkins því til tryggingar, að
feörn, gamaimensi ©g sjúklingar
fen'gju ferýnustn þörfinni fullnægt.
ALÞYÐUBLAÐÍB
Þessa ska! hér getið blaðinu til
verðugs feróss, Fossvogur kann að
vera vel faliinn til ræktunar, og
það veit hamingjan að eg viidi
óska þess að bæði hann og mik-
ið iand annað hér í grendinni
yrði ræktað. En ekki verður slfkt
gert í einni svipan. Við vinnum
okkur ekki eins létt eins og Mós-
es segir að guð aimáttugur hafi
gert þegar hann var að skapa
heiminn hérna í fyrndinni, Og það
finst raér að taka þurfi til greiaa
þegar bolialagt er um þetta mikla
kúabú — það hlyti að þurfa að
vera ákaflega stórt og mundi kosta
of fjár, enda þótt arðurinn kynni
þá iíka að verða mikill — að hér
eru engir sumarhagar fyrir kýr.
Landið umhverfis Reykjavík er
ekki annað en auðn — eimt af
aiira ófrjóustu blettunum á okkar
gróðuriitla iandi.
Eg er hræddur um að þeir sem
nú eru á manndómsaidri verði
farnir að hærast um það leyti sem
Reykjavíkurbæ er séð íyrir nægri
mjólk á þenna hátt. Og á méðan
við bíðum eftir mjólkinni frá Foss-
vogi, og ekki er komin járnbraut
austur yfir fjail, er eg ekki í nein-
um efa um það, að skynsamleg-
asta ráðið er að fá mjólkina of-
an úr Hvalfirði, flutta sjóleiðis
hingað.
22. apríl 1921.
5«. y.
jFrásðgn óhlntðrægs
rnanns nm Rnsslanð.
Stjórain lteflr náð þeim árangri,
sem önnnr lönd ættu að taka
sér tll fyrirmynðar.
»Framþrónn ifinaðarins er
hrafiari en fyrir stríðið.«
(Frh.)
En við hurfum frá fatnaðinum.
Það er ekki svo erfitt aðfanga þar
nú, að minsta kosti miklu betra
en í íyna. Vefnaðariðnaðurinn hefir
auktst allmikið sfðastliðið ár, þó
hann eigi enn langt í land áður
en framleiðslan verður eins mikil
og fyrix stríðið. í einni stóru
verksmlðjunni í Jaroslaw era nú
22,500 spólur og 1000 vefstólar
i gangi, en 1914 voru þar notaðir
1900 vefstóiar og 312,000 spólur.
Mataræði manna er Ifka betra en
f fyrra, en auðvitað er það ennþá
mjög ófullnægjandi. Mánaðar-
skamtur er 45 pund brauðs (rúss-
nesk pund = 0,4 kg), 4 pund
kjöt, >/a pund smjör, */» pund
sykur, 1 pund salt, !/* pund te
eða kaffilíking. Verksmiðjuverka-
menn fá auk þess V4 pund brauðs
dagiega með miðdagsmatnum.
Börn fá sérstaka aðhlynningu.
Þessi skamtur er ófullnægjandi
fyrir mann, sem á að afkasta full-
komnu dagsverki. Fyrir strfðið
var talið að rússneskur verkamað-
ur þyrfti dagiega 3820 hitaeining-
ar, ef hann ynni. 2000 hitaein-
ingar þurfti hann til að viðhalda
Ifkamanum, ef hann vann ekkert.
Skamtur sá, sem stjórnin hefir
getað úthlutað, veltti í byijun
ársins 1919 2680 hitaeiningar og
i byrjun 1920 2980 hitaeiningar,
eða hlutfalislega á árinu 2830
hitaeiningar. Þær 830 hitaeiningar
sem eru umfram það állra nauð-
synlegasta, eru þannig aðeins 45°/»
af því, sem umfram átti að vera
1013. Það einkennilega er, að
hagfræðislega hefir verið sannað,
að meðalframleiðsla hvers einstaks
verkamanns er heldur ekki nema
rúmlega 45% af framleiðsiunni
fyrir stríðið — en það sannar, að
vísindin geta líka verið tii gagns,
bætti Lied við brosandi.
Þá kemur
EldlYiðargkortnrlnn,
mæiti Lied. Hann hefir verið ör-
laga þrungnari en bæði matar og
fataskorturinn. Ekki' fyrir einstakl-
ingana — þeir hafa haft meiri
eidivið og betri en í fyrra —
heldur fyrir rfkið og þjóðina.
Hann hefir spent iðnaðinn, sem
var að rétta við, heljargreipum
sfnum, og hann hefir að nokkru
leyti lamað samgöngurnar og á
þann hátt fært neyð og eymd yfir
einstök héruð. Eins og Lenin hefir
látið í Ijósi, hefir stjórnin litið of
björtum augum á getu landsins
til þess að fuliaægja þeirri miklu
eldiviðarþörf, sem stóriðnaðarfyrir-
tæki hennar heimtuðu. Eldiviðar-
skorturian er annars vafalaust
mestmegnis að keenna atvikum,
sem mennirnir ekki gátu ráðið við.
1 fyrsta lagi brást uppskeran í