Eimreiðin - 01.01.1898, Qupperneq 64

6\
Vjer megum vera hróðugir af því, að vjer samt sem áður
erum komnir svo langt í bókmenntum og listum, sem raun
gefur vitni.
Guðm. Finnbogason
þýddi.
* *
*
Framanskráð ritgerð er upprunalega skrifuð fyrir ameriska tímaritið
»Forum« í NewYork, en kom þó út samtímis bæði á þýzku (í »DieZu-
kunft«), dönsku (í » Tilskueren«) og norsku (í »Kringsjaa«), og hefur sjálf-
sagt verið þýdd á mörg fleiri mál. Höfundurinn hefur sýnt EIMR. þá
góðvild, að leyfa henni að birta þessa ritgerð i íslenzkri þýðingu, og
erum vjer vissir um, að margir lesendur vorir kunna honum mikla þökk
fyrir. Slíkar ágætisritgerðir sem þessi er ekki neitt daglegt brauð fyrir
Islendinga. Og þó hefur ritgerðin i rauninni einn stórmikinn galla; og
hann er sá, að — af eðlilegum ástæðum — er í henni alveg gengið frarn
hjá einum hinum mesta bókmenntaskörungi Norðmanna, nefnilega höf-
undinum sjálfum, skáldinu Björnstjerne Björnson, sem í raun rjettri ber
höfuð og herðar yíir alla hina, jafnvel Ibsen sjálfan, þó hann sje heims-
frægt skáld og kannske öllu víðfrægari en Björnson. — Vjer vonum, að
hinn íslenzki búningur ritgerðarinnar þyki viðunandi, enda hefur alls verið
til þess kostað, að hann yrði svo góður, sem henni sómdi. Þvi miður
höfum vjer ekki getað komið þvi við, að láta myndir fylgja af öllum
þeim skáldum, sem um er getið í ritgerðinni, en vjer höfum reynt að
bæta það dálítið upp með myndum af nokkrum öðrum norskum skáldum,
sem nu þykja hvað efnilegastir meðal hinna yngstu höfunda. — Fess skal
getið, að hverjum og einum er bannað að prenta ritgerðina upp eptir
EIMR., nema leyfis vors sje leitað. RITSTJ.
Kærkominn gestur.
BIFLÍULJÓÐ. II. Eptir Valdimar Briem. Rvík (Sigurður Krist-
jánsson) 1897; 448 bls.
Rá er siðara bindi Bifliuljóðanna komið á prent og hygg jeg, að
margir muni fagna þeirri bók; því að svo mikla eptirvæntingu hefir fyrra
bindi þessara ljóða vakið, og margur mun hafa ímyndað sjer, að úr því
að síra V. Br. tókst svo vel að yrkja út af gamla testamentinu, þá muni
honum ekki hafa tekizt miður, er hann kemur inn á sögusvið hins nýja
sáttmála. Sjeu mörg fögur yrkisefni í gamla testamentinu, þá eru þau
enn fleiri og fegri í nýja testamentinu, og þá fyrst og fremst Jesús Kristur
sjálfur og jarðlif hans, »mannsins sonur« á meðal syndugra manna. Þess