Eimreiðin - 01.01.1918, Side 91

Eimreiðin]
í LÍFI OG DAUÐA
91
hann var nærri oltinn i sjóinn. Síðan tók hann aum-
ingjann og leiddi við hönd sér, dreypti á hann brennivíni
og huggaði hann af vísdómi sínum. — Ekki skaltu nú vera
að setja þetta fyrir þig, skinnið mitt, guð er viss með að
fyrirgefa þér — þú ert svo heimskur. Og þegar nú mað-
urinn hafði hugleitt málið frá þessu sjónarmiði, lét hann
huggast, og svo undarlega brá við, að hann varð öldungis
afhuga því að deyja í bráðina. þannig er manninum farið
— hann hengir sig, þó hann búist við að lenda i helviti,
þar i móti ekki, er hann þykist eiga víst himnaríki. Jæja,
manntötrið var, svo sem augljóst er, aumingi. -— Daginn
eftir héldu þeir heimleiðis allir þrír, — en ekki töluðu þeir
eitt einasta orð á leiðinni. — Mánuði síðar voru þeir Sig-
mundur og Jón orðnir aftur góðir vinir. Um náttlausar
nætur geta menn ekki verið að hata hverjir aðra, þegar
kvenmaður er ekki öðrum þræði.---------
J?að stóð skrifað, að Sigmundur og Jón héldu áfram
sambýli á jörðinni og mágsemdum í tuttugu ár — óvinir
þrjá mánuði hvers árs, alúðarvinir hinn hluta ársins. þeim
varð engin skotaskuld úr því að nota stundirnar. þeir
eignuðust börn og buru, bættu jörðina, komust til valda
i sveitinni, unnu sér álit og traust. þeir voru hygginda- og
dugnaðarmenn, sem virða mátti mikils, þrátt fyrir smá-
bresti þeirra og brek. Kænir gátu þeir verið sem refir, ef
á þurfti að halda, það vissu menn. En með því að þeir
héldu væringum sínum og málasóknum innan landa-
merkja jarðarinnar, urðu þeir ekki öðrum að meini, enda
vel til fallið að henda gaman að. Er stundir liðu urðu
það að eins þeir tveir, er tóku deilur þeirra alvarlega.
Yrði Sigmundur ofan á þetta árið, varð Jón það næsta
ár — á þann hátt hélst jafnvægið við. Annars voru þeir
löngu vaxnir upp úr barnaskapnum á öllum sviðum —
nema alls einu. þeim var lífsnauðsyn að eiga i
máli saman á hverju vori. pað var blátt áfram einn
liðurinn í hringrás lífsins, þeir gátu ekki án þess verið.
það var nú einu sinni svo, að þeir voru vinir og óvinir
samtímis.