Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1918, Page 103

Eimreiðin - 01.01.1918, Page 103
Eimreiðin] PHOCAS 103 hugsaSi að eins um það, hvernig hann gæti látiS fara sem best °g þægilegast um aökomumennina. — ViS erum á ferö í einkennilegum erindagerðum, sagöi annar þeirra, — og fremur ógeöslegum mun virðast, nú er við sitjum hér i slíkri ró og næði. Fengi maður að eins að fylla kvið sinn, karl minn, og hvíla limi sína og ekkert annað, þá væri heimur- inn ekki svo vitlaus. En maður verður að gera sitt af hverju til þess að halda í sér lífinu. Phocas kinkaði kolli vingjarnlega og alvarlega. — það verður maður. En þar eð hann var algerlega laus við forvitni, spurði hann ekki hvaða starf það væri, sem þeir hefðu nú með höndum. — Menn taka upp á svo mörgum illum og óguðlegum nýjung- urn, sagði annar aðkomumanna frekjulega, og reri um leið með klunnalegum hausnum, eins og hann gæti ekki komið neinni hugsun af stað með öðru móti en því. Það má ekki halda svo áfram, og hver sá, er hefir hnefa, verður að nota hann til þess að stöðva það. Já, menn taka upp á mörgu, hugsaði Phocas með sér, og mundi þá aftur eftir hinum ljóta orðasveim, er honum hafði borist. En samt sem áður vildi hann ekki fara að samsinna neinum útskúf- unardómi um meðbræður sína, sem guð hafði skapað. — Maður verður að taka því með stillingu og athuga rás tímans, góði minn, sagði hann að eins. — Allir ætla þeir sér víst eitthvað gott, þótt þeir gleymi því í flýtinum. Það er oft leiðinlega næðingasamt á haustin, en það er til þess að fræin geti borist með vindinum. Maðurinn hlustaði ekki á hann, heldur hélt áfram. — Nú erum við sendir út til að handsama þrjót einn, sem kvað vera verstur allra með að breiða út villukenningar og ginna aðra menn í glötun. Við eigum að flytja hann til borgarinnar og þar verður hann að gæta sin að rispist ekki á honum bjórinn. Við verðum að eins vingjarnlegir förunautar hans, síðan muu hann víst fá nægju sína, ha ha .... Það var leiðin til hans, sem við vorum að leita að, en þá vorum við gabbaðir og mættum hvarvetna hinu argasta falsi og illvilja. Hann heitir Phocas, ef til vill gætir þú sagt okkur hvar hann er að finna? Phocas var að bera fram þrýstin, rauð epli í fallegustu leir-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.