Eimreiðin - 01.01.1918, Qupperneq 115

Eimreiðin]
FRESKÓ
115
Greifinna Charterys til hr. Hollys (simskeyti):
„Freskós. HraSiö yöur! Prinsinn og prinsessan ætla aö
koma!”
Hr. Hollys skrifar Charterys greifinnu:
„Kæra Esmée! Símskeyti eru mjög óheppileg í þessu máli,
og máliö veröur aldrei útkljáö með þeim hætti. Því aö svo
fróö eruð þér, kæra vina mín, í list, aö þér vitið, aö ekki er
hægt aö skreyta sal meö málverkum eins og aö hlaöa vegg
eftir pöntun.
Danssalurinn yöar er líklega álíka stórog salurColonnafursta
hér í borginni. Þetta hlýtur því aö taka langan tíma, og þaö
kostar yöur laglegan skilding, ef þér ætliö aö fá til þess
verulega góöan málara. Þvi aö eg skil ekki aö þér viljið fá
til þess algengan handverksmann. Þér munuð vilja láta mála
frumlegar myndir, eða því treysti eg.
Hvenær væntið þér konunglegu heimsóknarinnar ? Eg veit
um mann, sem væri ágætur til þessa verks, en eg veit alls
ekki hvort hann vill fara. Gætið þess, að þaö þarf mikinn tima
til verksins. Yðar einlægur.... “
Charterys greifinna simar:
„Sendiö manninn strax. Heimsóknartíminn er ekki ákveö-
inn enn þá.“
Hr. Hollys skrifar:
„Þér verðiö að leyfa mér að taka þaö fram, að það er
rnunur á manni og vindlakassa. Þaö er ekki hægt að taka
mann, vefja hann innan. í umbúðapappír og senda meö fyrstu
póstferð. Eg skrifaði yður, að eg væri ekki viss um, aö maður
sá, er eg hafði augastað á til verksins, væri fáanlegur. Nú
hefi eg talað utan að því við hann aftur, og hann tekur því
ekki fjarri.
Hann er áreiðanlega listamaöur og frumlegur í anda, en
lítt þektur. Svo er það ávalt hér. Sá sem vill ganga eigin leiðir.
er fyrirlitinn. Þaö eru hversdagsmennirnir, sem nú á tímum
erfa ríkið.
Þér hljótið aö sjá, aö það er mjög dýrt aö fá manninn til
þess, að yfirgefa alt hér fyrir þetta verk. Er yður sama um
þaö? — Eg hefi nú reyndar aldrei orðið annars var, en að
yður væri sama um flest slíkt — því miður! Og svo er eitt.
Gætið þess, að vekja enga ómilda dóma. Maðurinn er að vísu
8*