Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1918, Side 118

Eimreiðin - 01.01.1918, Side 118
[Eimreiðin Ritsjá. SIG. HEIÐDAL: HRÆÐUR I: JÓN A VATNSENDA. Útg. fé- lagið „Hlynur“. Umboðsm. Arinbj. Sveinbjarnarson. Rvík 1918. 265 bls. 8vo. Höfundur þessi færist eigi lítið í fang með bók þessari. Hann hefir eigi valið sér að yrkisefni neitt hversdags baðstofuhjal eða annað, sem auðvelt er að láta fljóta úr pennanum, heldur lætur hann lenda saman lífsskoðunum tveggja manna, sem hvorugur er neinn flysjungur. Hver setning bókarinnar svo að segja, er átak af öllu afli og er það jafnan hressandi fyrir lesandann og verðskuldar mikla viðurkenningu. Það er alt af eitthvað hundslegt við það að leggja frá sér bók með þeirri til- finning, að höfundurinn.hafi fengið mann til þess að gína yfir gagns- lausri flugu, og að maður muni hafa haft eins mikið eða meira fyrir að lesa bókina en höfundurinn að skrifa hana. Þessa tilfinning er ekki unt að hafa eftir lestur þessarar bókar Heiðdals. Að því er mér er kunnugt, er þetta önnur bók höfundarins. Hin fyrri var „Stiklur", safn af smásögum, og skal eg játa, að eg átti mjög erfitt með að vita með vissu út í hvað þær stiklur lágu, hvort heldur tæki við hinu megin hversdagslegar mosaþembur eða ódáinsakur listar- innar. Þó var þar ýmislegt, er gaf fremur vonir um hið síðar talda. Það var eitthvað djarflegt við efnisval og frásögn höfundarins, sem gaf von um, að hann væri að stikla yfir í fegurra heimkynni. Og nú er komin bók eftir hann, sem mjög styrkir þessa von! Eg segi að það styrki vonina, en ekki að hún hafi rætst, því að það er enn þá nokkuð ófullgert við höfundinn. Honum hættir við að nota nokk- uð mikið frásagnar aðferðina, segja hvað gerst hafi, í stað þess að láta það gerast, segja hvað menn hafi talað í stað þess að láta þá tala o. s. frv. Er furðulegt, hve höfundar vorir stranda á þessu alþekta skeri, eins og ritdómarar geti aldrei kynt nógu sterkan vita á því. En þetta verður til þess, að alt fær á sig meiri „landafræðiblæ“, án fossahljóðsins, í stað þess að lifið iði og sprikli og haldi lesandanum sívakandi. Vil eg í þessu sambandi bera saman fyrri hluta bókarinnar
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.