Eimreiðin - 01.07.1918, Qupperneq 124

[Eimreiðin
Til útsölumanna og kaupenda Eimreiðarinnar.
Það er ekki nema rúmur mánuður síðan Eimreiðin fluttist heim og
fylgir hún þó nú þegar þeirri áætlun sinni að kóma út „í byrjun hvers
ársfjórðungs“. Mega heiðraðir kaupendur af þvi marka, að hún muni enn
sem áður forðast sýki þá, er' flest önnur íslensk tímárit erti haldin af:
óreglu í útkomu.
En af þvi, hve skamt leið milli útkomu heftanna á þessu ári verð eg
að breyta því áformi mínu að innkalla andvirðið hjá útsölumönnum
með póstkröfu að þessu sinni. Tilkynning um breytingar (fjölgun eða
fækkun kaupenda o. s. frv.) geta tæplega verið komnar til mín, nokkrir
eiga enn eftir að gera upp frá síðasta ári, sumir hafa ef til vill sent fyrri
útgefanda skilagrein, sem hefir ekki verið komin fram, er ritið var sent
heim og ekki getað borist til mín enn frá honum, o. s. frv. En eg leyfi
mér hér með að ítreka alvarlega þá áskorun mina til allra útsölumanna,
að senda mér tafarlaust alt sem kann að liggja óselt af Eimreiðinni, á
minn kostnað. Burðargjald undir peningasendingar má einnig færa mér
til útgjalda. Með nœsta ári verða að byrja hrein viðskifti hjá öllum; það
er krafa yfirstandandi tíma, enda langþægilegast fyrir báða aðilja. Eigi
einhver útsölumaður þá enn óuppgert, verður útsalan tekin af honum
og fengin öðrum í hendur á staðnum, en skuldin afhent innheimtumanni.
— Fyrir bóksala gildir hið sama um Eimreiðina og aðrar bækur frá mér.
Eg hefi komist að raun um, að sumum mönnum þykir óþægilegt að fá
ritið sent með póstkröfu af því, hve langt þeir eru frá póstafgreiðslu-
stöðum; þá menn bið eg um að senda mér andvirði árgangsins í tæka tíð
(fyrir útkomu fyrsta heftis, útsölumenn fyrir útkomu annars heftis hvers
árgangs) svo eg geti sent þeim ritið póstkröfulaust.
Eins og eg hefi tilkynt háttv. útsölumönnum í Ameríku, er verð Eim-
reiðarinnar hér eftir hið sama þar og hér, sömuleiðis hvar sem er í út-
löndum, fimm krónur árgangurinn.
Að lokum leyfi eg mér að þakka löndum mínum hinar óvenju góðu við-
tökur, sem Eimreiðin hefir átt að fagna við heimkomuna; eg tvöfaldaði
upplag hennar strax, en kaupendum hefir fjölgað svo, að eg hefi orðið að
prenta upp mikinn hluta af fyrsta heftinu, og er upplagið nú nærri þre-
falt við það, sem áður var. Eg treysti því að allir góðir menn haldi áfram
að styðja að útbreiðslu hennar, því þann stuðning mun hún leggja í vöxt
sjálfrar sin. Þrátt fyrir allan kostnað og örðugleika mun hún strax með
næsta ári byrja að flytja myndir af verkum íslenskra listamanna.
Reykjavik, 7. okt. 1918.
ARSÆLL ARNASON.