Eimreiðin - 01.09.1920, Blaðsíða 82

338
SÓLEY
[EIMREIÐIN
hefir borið þetta nafn í hálfa elleftu öld. Landslýður hefir
fest trygð við það. Það er orðið þjóðinni heilagt nafn.
Landið er auk þess orðið kunnugt út um heiminn undir
þessu nafni. — Og það væri lítilmenska, jafnvel þjóðar-
smán, að fara að gera neinar breytingar þar á. Rétt eins
og þjóðinni þætti minkunn að tilveru sinni!«
Eg neita öllum þessum viðbárum.
Landið þurfti nafn, eins og önnur lönd. Og því hlaut
eitthvert þeirra nafna að festast, sem á það var í fyrstu
sett. En svo vildi til, að það varð Ijótt, óhrjálegt nafn,
sem hefir stórspilt hugmyndum manna úti um heim á
landinu, — og mun enn gera um langan aldur (nema til
verði breytt).
Það er satt, að þjóðin hefir fest trygð við nafnið. En
það hefði hún gert, huaða nafn, sem það hefði verið. —
Rétt eins og barn festir trygð við foreldri sitt, hvaða
skrípanafn sem það kann að bera. — Það er síst ástæða
fyrir þjóðina til að festa trygð eða trú á óhrjálegu (skrípa)-
nafni. Fremur en það er ástæða fyrir nokkurn mann að
festa svo huga sinn við afdala-sveit, þólt þar sé uppalinn.
að ekki megi þaðan víkja. Eða þá að festa hjarta sitt við
fornar hégiljur, þótt eitt sinn hafi verið manni heilagur
átrúnaður.
Landið er kunnugt orðið út um heiminn undir þessu
nafni. Mikið rétt; — að því leyti sem ísland er kunnugt.
En sú þekking er samt enn sáralítil. Einstöku maður veit,
að landið er til. Á kortinu er það að visu. En sárfáir af
öllum fjöldanum hafa athugað hvar það er, — hvað þá
heldur nokkuð meira; jafnvel þótt mentaðir menn séu
taldir. Svo varla mundi það rugla reikninginn mikið hjá
mönnum úti um heim. — Kortum er auk þess breytt svo
að segja árlega, svo varla væri það nein ógnar fyrirhöfn
að koma nýju nafni að í stað þess gamla.
Að það sé á nokkurn hátt óviðeigandi að breyta nafn-
inu get eg ekki séð. Það sýnir að eins drengilegan sjálfs-
þótta þjóðarinnar, en síst það gagnstæða, að kasta af sér
leiðinlegu álaganafni. ísinn er böivan þjóðarinnar, fremur
en alt annað til samans. Og hvað er þá verið að benda