Eimreiðin


Eimreiðin - 01.09.1920, Blaðsíða 111

Eimreiðin - 01.09.1920, Blaðsíða 111
CIMREIÐIN] FRESKÓ 367 dögum. Hún lýsir þar fyrir mér bústað sínum. Það ern appelsinutré og stórir trjágarðar, múrar úr dökkum marmara og síkin, sem grafin eru upp að höllinni, eru svo djúp, að hún getur látið skip sitt liggja þar. Hún biður mig að koma til þess að sjá þetta alt og mála það. Hún lætur sem hún hafi ekki heyrt mótbárur mínar. Haldið þér að hún geti verið sú ófreskja, að vera að leika sér með mig, þegar hún er komin svona langt burtu? Og þó er eg vanþakklátur og hégómagjarn maður. Boð hennar stafar liklega eingöngu af góðvild hennar og saklausum vinarhug, og henni dettur ekki í hug, að eg hafi nokkru sinni lagt í það aðra merkingu«. Hr. Hollys, Villa Gloriette í Cannes, til Llandudno lá- varðar, Gowans, Merioneth: »Kæri Llany! Eg kom hingað og hefi verið hér í tvo daga, til þess að sjá þennan grip, sem við höfum haft svo miklar áhyggjur af undanfarið. Vic. er hér í nágrenn- inu. Eg ráðlagði honum það. Esmée sýnist vera í illu skapi. Hún yrðir varla á mig. Eg spurði hana um Renzo, og hún sagði mjög kæruleysislega og kuldalega, að hann væri víst heima á Englandi að mála freskómyndirnar og — fjandinn hafi að eg þorði að segja meira. Hún getur haft það til, að líta á mann með því augnaráði, að munn- urinn á manni beinlínis lokast. Eg mælti fram með Vic. En mér hefir víst ekki tekist það sem best, því að hún sýndi á sér öll merki þess, að henni leiddist, og sagði svo með einstakri fyrirlitningu, að það væri ljótt, að tæla unglinga til þess að dvelja í nánd við Monte Carlo. Sjálf hefði hún verið þar, og hún gæti ekki skilið, hvað mönnum þætti varið í að vera þar. Eg ætti heldur að senda Vic. heim til sín. Eg sýndi henni fram á, að enskur hertogi, sem væri 25 ára að aldri og væri foringi í lífverðinum, væri ekkert barn, sem hægt væri að senda heim eða burt eftir vild. Henni sýndist leiðast æ því meir, sem við töluðum lengur um þetta, og loks fór hún að spyrja mig hvað hann héti, þessi kaktus, sem liti út eins og blásin blaðra með göddum. Eg er í bölvuðu skapi. Eg skal fúslega kannast við
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.