Eimreiðin - 01.09.1921, Blaðsíða 23

EIMREIÐINJ
þjóðgarðar
279
leiðangur var gerður út, til að rannsaka þetta »Colters-
víti«, sem svo var kallað. í þeirri för kom mönnum til
liugar að gera landið að þjóðgarði. Sú hugmynd skapað-
ist þar í einum tjaldstaðnum (nálægt Gibbon við Firehole
Rivers). Sá staður er nú talinn með sögulegustu blettum í
þjóðgarðinum. Nú var ekki lengur hægt að bera á móti
náttúrufegurðinni á Gulasteins-svæðinu, og viðurkendu
menn nú, að hún væri einstæð í sinni röð. Myndir voru
teknar af fegurstu goshverunum og fegursta landslaginu,
og greinar ritaðar um landið í blöð og tímarit. Sýnt var
fram á, hver nauðsyn væri að friða landið og gera það
að þjóðgarði. Sá, sem mest barðist fyrir því, hét F. V.
Hayden, enda var hann siðar kallaður »faðir Gulasteins-
þjóðgarðsins«.
Tveim árum eftir að þjóðgarðshugmyndin varð til, var
málið lagt fyrir þingið (The Congress). 27. febr. 1872 var
gengið til atkvæða um málið í þinginu. Með þjóðgarðs-
stofnuninni voru greidd 115 atkv., en 65 á móti; 60
greiddu ekki atkvæði. 1. mars voru lögin undirskrifuð af
Bandaríkjaforsetanum Ulysses S. Grant. í lögunum eru
tekin fram rneðal annars takmörk þjóðgarðsins, ákvæði
um friðunina og að garðurinn skuli vera almenningseign,
»til gagns og gleði fyrir þjóðina«.
Fyrsti þjóðgarðsstjórinn hét N. P. Langford. Hann hafði
einnig gert sitt ítrasta til að koma þjóðgarðshugmyndinni
í framkvæmd. Ekki tókst honum eða eftirmönnum hans
fyrst framan af að fá þær endurbætur á tilhögun garðs-
ins, sem þurfti. Almenningur var enn ekki farinn að skilja
hverja þýðingu þjóðgarðurinn hafði. Meðal annars vant-
aði strangar reglur fyrir garðinum og nægan mannafla til
að gera ýmsar óhjákvæmar endurbætur þar. Án þess að
garðstjórinn gæti ráðið við, óðu veiðimenn inn í garðinn
og drápu niður dýrin unnvörpum. Einstök gróðafélög
gerðu tilraun til að fá einkaleyfi á að nota ýms svæði i
garðinum, og tilraunir voru gerðar til að leggja um hann
járnbrautir, en þessu varð þó afstýrt. Menn sáu, að svo
búið mátti ekki standa. Ástand þjóðgarðsins varð alt
annað en viðunandi fyrstu 22 árin, eftir að hann var