Umferð - 01.02.1958, Síða 4

4
UMFERÐ
að lögtök séu gerð í bifreiðum til
tryggingar útsvörum og þinggjöldum.
Slíkum lögtökum er yf irleitt ekki þing-
lýst. Veðbókarvottorð segir því ekki
ætíð sannleikann. Maður skyldi því
gæta þess vel, að hann kaupi ekki
köttinn i sekknum. Af þessu er einnig
Ijóst, að veð í bifreið er oft harla lít-
ils virði. Það skykii sá hafa í huga,
er hyggst að selja bifreið og lána svo
og svo mikið af söluverði hennar
með veðtryggingu í henni. Áður hefur
verið bent á það, að lögtak og fjár-
nám til tryggingar opinberum gjöld-
um getur gengið fyrir slíku veði. Síð-
ar gæti svo skapazt haldsréttur í bif-
reiðinni fyrir viðgerðarkostnaði á
henni, og gengur hann þá einnig fyrir
veðinu. Þannig getur slíkur veðréttur,
þótt öruggur kunni að virðast í fyrstu,
orðið einskis virði.
Rétt er jafnan að gera upp bifreiða-
skatt og vátryggingariðgjö.d af bif-
reið, miðað við afsalsdag. Bifreiða-
skatturinn miðast við almanasksárið
og er greiddur eftir á. Gjalddagi hans
er 2. jan. ár hvert, en venjulega er
ALCOTEST
Það getur stundum verið erfitt fyrir
lögregluþjón að ákveða, án allra hjálp-
argagna, hvort ökumaður sé undir
verulegum áfengisáhrifum, eða svo
litlum, að löggjafinn telji ekki sak-
næmt. Er þá gott að hafa þetta litla
og þægilega áhald hjá sér, sem sést
hér á myndinni. 1 áhaldinu eru nokkur
lítil, gul korn, og sé alkóhólið í „anda“
þess, sem í það blæs yfir vissu marki,
breyta kornin lit og verða blágræn,
hann þó ekki innheimtur fyrr en við
árlega aðalskoðun bifreiða. Vátrygg-
ingariðgjaldið er hinsvegar greitt fyr-
irfram, og er gjalddagi þess hinn 1.
maí ár hvert. Kaupandi og seljandi
eru samábyrgir fyrir bifreiðaskattin-
um, þótt venjulega sé gengið að þeim,
sem er eigandi bifreiðarinnar, þegar
skatturinn er innheimtur.
Kaupanda og seljanda ber báðum að
tilkynna um eigandaskipti bifreiðar.
Tilkynningu þessa ber að afhenda við-
komandi lögreglustjóra (í Reykjavík
Bifreiðaeftirliti ríkisins). Fyrir til-
kynningu þessa ber þeim að greiða
kr. 200,00 og eru þeir samábyrgir fyrir
gjaldinu. Ef bifreiðin er seld I annað
lögsagnarumdæmi, ber að tilkynna það
lögregiustjórunum í báðum lögsagnar-
umdæmunum og umskrá bifreiðina.
Sama gildir og, ef maður flytur sig
með bifreið milli lögsagnarumdæma.
Þó þarf ekki að umskrá hana, ef um
flutning er að ræða í 6 mánuði eða
skemmri tíma. Sektir liggja við, ef
vanrækt er tilkynning um eigenda-
skipti og umskráning bifreiðar. Vegna
Maðurinn, sem myndin sýnir vera
að blása í áhaldið, er samt engin öku-
bytta enda breyta kornin ekki lit hjá
honum. Hann heitir Halvard Komme-
dal og er lögregluþjónn í Stavanger.
Maðurinn, sem horfir brosandi á hann,
er Alf Eklund stéttarbróðir hans.
Áhald þetta er svo lítið og ódýrt,
að hægt ætti að vera að láta alla
götu- og umferðarlögregluþjóna hafa
það á sér.
tíðrar vanrækslu á þessum skyldum
má nú búast við að sektum, vegna
slikrar vanrækslu, verði framvegis
beitt stranglega, enda þótt þeim hafi
lítt verið beitt fram til þessa. Van-
ræksla á tilkynningarskyldu getur
einnig haft í för með sér önnur óþæg-
indi og jafnvel alvarlegar afleiðingar,
því að samkv. bifreiðalögunum er eig-
andi bifreiðar ábyrgur og skaðabóta-
skyldur fyrir bifreiðina. Sá, sem er
skrásettur eigandi bifreiðar getur því
orðið fyrir ýmiskonar óþægindum og
jafnvel tjóni vegna bifreiðar, er hann
hefur selt, en vanrækt að tilkynna um
sö.lu á. Einkum er nú hætt við þessu,
eftir, að hin alræmdu „opnu afsöl“
komust í tízku. Veit ég mörg dæmi
þess að menn, er af gáleysi eða hrekk-
leysi, hafa selt bifreiðar „á opnum af-
sölum“ hafa enga grein getað gert
fyrir því, hverjir hafi orðið eða séu
nú eigendur bifreiða, er þeir eru sjálf-
ir skráðir eigendur að í bifreiðaskrá.
Og dæmi er til um það, að maður,
er selt hafði bifreið, en var skráður
eigandi hennar í bifreiðaskrá, var
dæmdur til að greiða skaðabætur
vegna bifreiðarinnar. Það verður því
aldrei nógsamlega brýnt fyrir mönn-
um að vanrækja ekki þessa tilkynn-
ingarskyldu.
Á síðari árum hefur sprottið upp hér
í Reykjavík allfjölmenn stétt „bifreiða-
sala“. Þessir „bifreiðasalar" hafa enga
löggildingu til starfa sinna, enda henn-
ar ekki krafizt af hálfu hins opinbera.
Hinn sjálftekni titill þeirra er því eng-
in opinber trygging fyrir kunnáttu
þeirra né heiðarleik í þessu starfi,
eins og margir virðast þó halda. Fjarri
sé það mér, að drótta hér að þessari
nýju stétt vankunnáttu eða óheiðar-
leik í starfi, en bílasala er nú orðin
svo umfangsmikil verzlun hér í bæ,
að vissulega virðist nú kominn tími
til að krefjast löggildingar til slikra
starfa, engu síður en löggildingar er
krafizt til fasteignasölu.
Ég vona, að þessar ábendingar min-
ar geti opnað á mörgum augun fyrir
þvi, að það verður jafnan öruggast
að rasa ekki um ráð fram við kaup
og sölu bifreiða. Ég þekki menn, sem
orðið hefur hált á þessu svelli, og því
hef ég hripað upp þetta greinarkorn.
Mér er ljóst, að það er ófullkomið,
en ég vona þó að það geti orðið sem
flestum þörf leiðbeining.