Umferð - 01.11.1959, Blaðsíða 9

I Vaglaskógi með félögum.
jXorburlandsdeUdirnar
lieimsóiiar
Ferðir til erindisrekstrar vegrta Bindindisfé-
lag? öknmanna hafa verið farnar allmargar frá
stcfnun þess. Einkum hefur mikið verið farið á
síðustu tveim árum. Sambandsforsetinn og B.
Bjarklind ferðuðust allmikið, bæði norðan-
lands og austan, svo og um Suðurland. Þá fór
framkvæmdastjórinn ýmsar ferðir sunnanlands
á s.l. sumri og þessu ári til að hitta menn að
máli og undirbúa deildastofnanir, svo sem Ár-
nessýslu- og Rangárvalladeilda.
Á þessu ári var ákveðið, að ég undirritaður
skyldi gera ferð um Norðurland og heimsækja
deildirnar þar, en þær eru: Húsavíkurdeild,
Akureyrardeild og Skagafjarðardeild. Ferðin
skyldi farin í því augnamiði að kynnast félög-
um og starfi þeirra, ræða um útbreiðslustarf-
semi, skýra frá störfum miðstjórnar, flytja er-
indi og leiðbeina formönnum með góðakstur.
Góðakstrar ern merkilegur þáttur í starfsemi
Bindindisféiaga ökumanna víða ttm heim. Þeir
eru engin keppni í hraðakstri, síður en svo,
enda þótt stundum megi aka all greiðlega, ef
svo ber undir. Þeir eru keppni í kunnáttu í um-
ferðarreglum og hlýðni við þær, tillitssemi, að-
gæzlu, hraðaskyni, viðbragðsflýti, leikni, rat-
vísi og ökukunnáttu almennt o. s. frv. Ekki þýð-
ir annað en að hafa bílinn í lagi. Góðakstrar
eru skemmtilegir og spennandi, enda njóta þeir
mikilla vinsælda, bæði keppenda og almenn-
ings. Eg tel það eiginlega eina gallann á stór-
um góðakstri, hvað hann er umfangsmikill og
tímafrekur, krefst mikils starfsliðs og mikilla
skýrslugerða, bæði fyrir og eftir, og yfirleitt
geysilegrar fyrirhafnar. Ég er sannfærður um,
að eigi BFO framvegis að geta stofnað til góð-
akstra, nema þá með höppum og glöppum, verð-
ur félagið bókstaflega að hafa sérstakan mann
til að setja þá upp, og sjá um þá að miklu leyti.
En það er líka víst, að félagið verður að fara
að taka þá upp aftur sem reglulegan lið í starf-
semi sinni, með keppnum víða um land, og svo
landskeppnum. Góðakstra má vitanlega tak-
marka, og þá auðvitað fyrirhöfnina með, en þá
falla oft úr ýmis þau atriði, sem menn vildu sízt
missa, og mikilsverð eru, til að geta dæmt um
ökukunnáttu og hæfni keppenda.
Þessi áminnsta ferð norður, sem stóð frá 19.
júlí til 4. ágúst, tel ég að hafi náð tilgangi sín-
um og fyllilega svarað kostnaði. Það er nauð-
synlegt, að framkvæmdaráð BFÖ fari fleiri
ferðir en þær, sem farnar eru eingöngu til að
stofna deildir eða að undirbúa það. Lifandi,
persónulegt samband við félaga og þær deildir,
sem fyrir eru, er ekki ónauðsynlegur þáttur í
heildarstarfseminni. Slíkar ferðir þarf að fara
árlega um einhverja hluta landsins. Reynsla
mín frá því í sumar er sú, að enda þótt ekkert
hefði annað verið gert, en einfaldlega að hitta
menn að máli, þá hefði ferðin borgað sig.
Til Akureyrar kom ég 20. júlí og dvaldi þar í
rokkra daga. Viðtökur formannsins, Valdimars
Baldvinssonar, og allra annarra félaga voru
Skemmtilegt eftirmiðdagskaffi
hjá síra Friðriki á Húsavík.
Hann er félagi í BFO.
mjög góðar. Aðalfundur deildarinnar var hald-
inn á meðan að ég stóð við. Flutti ég þar stutt
erindi og skýrði frá aðgerðum miðstjórnar í
tryggingamálum okkar og fleiru. Þá leiðbeindi
ég formanni með góðakstur og afhenti honum
ýmis skilríki í því sambandi. Var hann mjög
fljótur að átta sig á hlutunum, og tel ég hann
og aðra deildarformenn nyrðra nú fullfæra um
að byggja upp stóran góðakstur, með ýmsum
„varíöntum" frá sjálfum sér, ef verkast vill,
hvað þá minni háttar akstur. Er a. m. k. víst,
að þær leiðbeiningar, sem þá kynni að skorta,
eru ekki meiri en það, að auðvelt er að veita
þær bréflega.
Akureyri er að minu áliti fegursti bærinn
okkar. Hann ber með sér, að fegrun hans hefur
verið skipulögð og að hugsað er fram í tímann.
Frá náttúrunnar hendi er og víða auðvelt um
vik þar. Akureyri og nágrenni er hreinasta
draumaland, hvað áhrærir góðakstra. Þar er
hægt að halda litla akstra innanbæjar, eða svo
til, með góðum árangri, og einnig akstra á löng-
um leiðum. Vona ég að ekki líði á löngu áður
en við heyrum eitthvað frá félögum okkar þar
í þessu efni.
Margur vandinn er á ferðinni með umferðar-
málin á Akureyri ekki síður en víða annars
staðar. Umferð er þar geysileg á sumrin. Marg-
ar götur hættulegar á vetrum, einkum i ísingu
og hálku, sums staðar ótrúlega hættuleg horn og
þröngt um vik. Hringakstri hefur ekki verið
komið þar á enn, en hringtorg þyrfti að mínu
áliti að gera þar a. m. k. á einum stað nú þegar.
Erfitt er um bílastæði víða við aðalgötur, og sá
einkennilegi siður hafður á, að banna bílastæði
við sumar giitur lengur en í 15 mínútur allan
sólarhringinn. Virðist ekki gerður munur á því,
hvort mikil þörf er á örum umskiptum á bíla-
stæðunum eða ekki. Er mikil þörf á því, að
skipuleggja betur stöðupláss á Akureyri, því
einhvers staðar þurfa vondir að vera.
Hið nýja tjaldstæði þeirra Akureyringanna
er til fyrirmyndar. Hvenær komum við slíku
tjaldstæði upp hér í Reykjavík?
Á Húsavík sat ég félagsfund eitt kvöldið og
9
U M F E R í)