Alþýðublaðið - 04.09.1964, Blaðsíða 7

Fríi Nhu og tvð af börnum hennar.
eins og eldri frænda. Hann byrj-
aði á því að hjálpa henni með
lærdómsbækurnar, - en það leiddi
ekki til blossandi ástar milli nem-
anda og kennara.
„Ást er aðeins til á bókum”.
Frú Nhu hefur viðurkennt op-
inberlega, að hún hafi aldrei
kynnzt eldheitri ást Það er fyrir-
brigði, sem aðeins er til á bókum,
Hún er ailt að því tilbúin að neita,
að slíkt komi fyrir í lifanda lífi,
—• nema þá í einstaka tilfellum.
Sjálf vildi hún giftast til að
komast að heiman. Listi foreldr-
anna yfir heppilega piparsveina
féll ekki í smekk hennar. Þess
vegna valdi hún Ngo Dinh Nhu,
— kannski af þrjósku, — kann-
ski af því að henni fannst, að
með því næði hún sér niðri á
móðurinni.
Ngo-fjölskyldan var hvoru
tveggja í senn göfug og blátt á-
fram, — hefur frú Nhu sagt. Ngo
var ein af þekktustu mandarin-
ættum landsins. Tengdafaðirinn
var háttsettur við hirð Thanh-
Thais keisara. Titill hans var æð-
sti ráðgjafi,” — en hann var kall-
aður „siðameistari”. Raunverulegt
starf hans var fólgið í því, að
stjórna geldingunum, sem gættu
kvennabúra Jceisarans.
Allir í ættinni voru miklir föður
landsvinir og eldheitir katólikkar,
Þegar æðsta ráðgjafanum fundust
kröfur frönsku nýlenduherranna
of auðmýkjandi, yfirgaf hann hirð-
ina í móímælaskyni.
Hinn hávaxni mandarin með
langan hökutopp og langar, vel-
snyrtar neglur, settir að í litlum
þorpskofa og ræktaði rísinn sinn
sjálfur.
Þar fæddust mörg hinna níu
barna hans, — meðal annarra Di-
em, siðar forseti og yngri bróðir
hans, Nhu.
Hin sjálfkjörna fátækt var svo
sár, að ekki voru til aurar fyrir
skólagjaldinu.
í blóðugu stríði við Japan. Nokkr-
um árum síðar stóð bardaginn aft
ur á móti við Frakkana í Indókína
og ekkert var eðlilegra, en Ngo
fjölskyldan gevstist fram á vígvöl-1
inn. Elzti bróðirinn Thuc, sem
var í þjónustu kirkjunnar, barð-
ist úr prédikunarstólnum. — Við
hlið hans stóð Nhu, yngri bróðir
hans og konan hans.
Baráttan var ekki aðeins við
Frakkana heldur líka við bræð-
urna í frelsishernum, kommún-
istana. í desembermánuði árið
1946 var frú Nhu tekin til fanga,
ákærð fyrir andkommúnistiska
starfsemi. í fjóra mánuði varð
hún og fjörgömul tengdamóðir
hennar að hírast sem fangi
kommúnista þær nærðust á tveim
hrísgrjónaskömmtum á dag og
sváfu undir aðskornu, þunnu káp-
unni hennar frú Nhu á nóttunni.
Upp frá því hefur frúin haft and-
st.yggð á þunnum, fínum kápum,
og lætur jafnan sauma sér kápur
úr gerðarlegu efni „til vonar og
vara.” Tengdamóðirin var svo
hrum, að kommúnistarnir treyst-
ust ekki til að flytja hana á milli
staða, svo að þær tengdamæðg-
urnar sluppu úr fangelsinu og
leituðu skjóls í katólsku klaustri.
Nokkrum árum síðar bjuggu
herra og frú Nhu í fátæklegu bak-
hýsi katólsks sjúkrahúss. Hjónin
voru horfin af sjónarsviðinu. Frú-
in bjó til mat, gætti barna, og
þvoði þvotta og gaf út ólöglegt
blað. Markmið baráttu þeirra var
frjálst, óháð Vietnam, — helzt
undir stjórij Ngo’s-fjölskyldunnar.
Stríðið stóð í tíu ár, — þar til
sá afdrifaríki atburður gerðist, að
Frakkar töpuðu við Dien Bien
Phu í maí 1954. Á Genfarráðstefn-
unni var ákveðið að skipta land-
inu í tvennt og sama ár varð.Diem
forseti landsins.
Maðurinn, sem flutti inn í for-
setahöllina, — frelsishöllina, —
var mannfælinn — en fyrst og
fremst kvenfælinn piparsveinn.
Ekkert kvenfólk var í þjónustu
hans og sagt var, að hann hefði
eitt sinn fest skilti upp á skrif-
stofudyrnar sínar með þessari á-
letrun: Kvenfólki bannaður að-
gangur!
Hin eina kona, sem slapp inn
fyrir dyrnar var mágkonan, sem
hafði mikil áhrif á stjórn hans.
Hún og maður hennar fluttu í
höllina, — og var eiginmaður frú-
arinnar ráðgjafi forsetans.
Eitt sinn sagði blaðamaður við
haiia, að hún minnti á Evu Per-
on. — Já, ég er kannski svolítið
lík henni, — en hún var elskuð
af þjóð sinni — en ég ekki, var
svarið.
Allir, sem fylgzt hafa með gangi
heimsmálanna vita hvernig fór
með veldi drekafrúarinnar.
Nú situr hún við í Róm og
skrifar æviminningar sínar, — og
hatrið og hefndarþorstinn er magn
aðri en allt annað í hjarta henn-
ar.
Hún vill snúa aftur til Vietnam,
— elcki í auðmýkt, — heldur sem
sigurvegari. — Tekst henni það?
mua
HASKOLABÍÓ:
„Sýn mér trú þína.“
Ensk gamanmynd með Pet
er Sellers.
Ýmsir stórmerkir kvikmynda
gerðarmenn hafa tekið sér fyr
ir hendur, sýna fram á hvern
endi það hefur að ætla sér að
umskapa heiminn með gæsku
og kærleika. Fremstan í þeim
flokki má nefna Luis Bunuel,
sem gert hefur snilldarverk, er
byggjast að nokkru á þeirri
hugsun.
Nú hefur einn minni spámað
ur tekið sér fyrir hendur að
henda gaman að svipuðu fyrir
Framh. á bls. 9.
í fangabúðum.
Árið 1943 varð „Hið yndislega
vor” frú Nhu. Þá var Vietnam
Hef opnað lækningastofu
að Klapparstíg 25, sími 11228.
Viðtals- og vitjanabeiðnum veiít mótttaka daglega frá
kl. 9 — 11 f. h. I síma 11228.
Sérgrein: Barnasjúkdómar.
Snorri Jónsson, læknír.
AKURNESINGAR
Akraneskaupstað vantar mann til þess að
taka að sér sóthreinsun.
Nánari upplýsingar veittar á skrifstofu bæj-
arins.
Bæjarstjórinn.
Skrifstofustúlkur
Opinber stofnun óskar að ráða stúlkur til
skrifstofustarfa.
Umsóknir með upplýsingum um aldur,
menntun og fyrri störf, sendist afgreiðslu
blaðsins 15. þ. m. merk-tar „Opinber stofn-
Nokkrar saumastúlkur
geta fengið vinnu strax.
Belgjagerðin
Bolholti 6.
Starfssfúlkur óskast
Starfsstúlkur vantar í eldhús Landspítalans.
Uppíýsingar gefur matráðskanan í síma
24160 milli kl. 8 og 14.
Skrifstofa ríkisspítalanna.
Ráðskonu vanfar
í mötuneyti stúdenta. Umsóknír sendist undirrituðum
fyrir 13. þ. m.
Stjórn Stúdentagarðarma.
AugEýsingasími
ALÞÝÐUBLAÐSINS
er 14906
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 4. sept. 1964 J