Alþýðublaðið - 24.12.1964, Blaðsíða 7

ÞÆR S ; ETTl U SVIP SINN Á BÓKAFLÓÐI 10
MIKIÐ hefur verið ritaff ogr rætt um „kerlingarnar" íslenzku, sem leggja fyrir sig ritstörf. Þykir sum-
um viff fá fullmikiff af kerlingabókmenntunum og kvaff einn gagnrýnandi svo fast aff orði, aff bók-
menntir af þessu tagi bæru uppi íslenzka sagnagerff. Þótti lionum illur smekkur mörlandans aff gleypa
viff bókum, sem skrifaffar værji af kerlingum, sem varla væru sendibréfsfærar á íslenzku, og fram-
leiðsla þeirra eftir því. Affrir hafa tekiff upp hanzkann fyrir kvenrithöfundana okkar og þótt ummæli
sein þessi ómakleg, og talið aff ekki væri hægt aff draga allar konur, sem viff ritstörf fást, í einn dilk,
hvaff hæfileika þeirra til ritstarfa snertir.
Ilvaff sem þessum deilum Iíður er það víst, aff konur leggja æ meiri skerf til bókmennta okkar, og
á hverju ári bætast viff fleiri og fleiri kvenrithöfund ar. Svo virffist, aff eftir aff kvenfólk einu sinni fer
áð skrifa bækur, þorni penninn þeirra varla upp frá því.
Alþýffublaðiff hefur snúiff sér til nokkurra þeirra kvenna, sem hvaff mikilvirkastar hafa veriff viff
skriftirnar. Allar eiga þær þaff sameiginlegt, að gefin er út ný bók eftir þær fyrir þessi jól.
Þeim, sem óar viff hve mikilvirkar konur þessar eru á ritvellinum, geta huggaff sig viff, aff þær
hafa annað aff gera þessa dagana en aff skrifa bækur. Flestar þeirra eru húsmæður og eru á kafi í
jólaönnum og þegar við heimsóttum þær daginn fyrir Þorláksmessu, voru flestár þeirra önnum kafnar
við jólabaksturinn.
Saga
hjúkrunarkonunnar
Þorbjörg Árnadóttir er hjúkr-
unarkona. Eftir hana hafa kom-
ið fjórar bækur, þar af er eitt
leikrit og ein þeirra, Móðir og
barn, er þýdd og staðsett og end-
ursögð að nokkru leyti. Nýjasta
bók Þorbjargar, Signý, er að
mestu leyti saga hennar sjálfrar,
þegar hún stundaði hjúkrunar-
nám í Danmörku. Síðar stundaði
hún heilsuverndarnám í. Banda-
ríkjunum. Hún hefur ferðast víða
og kynnt sér bókmenntir ann-
arra þjóða.
sviðum, sem karlmenn voru áður
einráðir um. Annars er ekkert
nýtt, þótt konur stundi ritstörf,
því aðrar þjóðir hafa átt góðar
skáldkonur í margar aldir. Við
vorum bara svolítið á eftir tím-
anum hér á landi.
Eg skrifa mér til skemmtunar.
Flestir skrifa af 'eigin þörf, en
allir sem fást við listir vilja, að
sem flestir njóti verka þeirra.
•— Hjúkrunarstörf eru erfið og
krefjast mikillar orku bæði lík-
amlegrar og andlegrar og er varla
auðveldara fyrir hjúkrunarkonu
að fást við ritstörf í hjáverkum
en húsmóður.
sagan Systurnar. Hún er
árið 1933. Stúdent árið 1953, gift
og sex barna móðir.
Þegar hún er spurð hvers vegna
hún skrifi bækur, svarar hún:
— Flestir karlmenn nú til dags
hafa ekki það miklar tekjur að
ekki muni um aukapeninga. Þær
ógiftu gera þetta sjálfsagt af
köllun.
Og hvort hún skrifar bækur
sjálfri sér eða öðrum til ánægju?
•— Til skemmtunar og dægra-
stvttingar, ég óx upp úr því að
mennta fjöldann, þegar ég fór að
eignast verðandi borgara.
Ingribjörg: Jónsdóttir meff eitt af sex börnum sínuni.
— Enginn getur skrifað sem
ekki er gefinn út og lesinn, og
er ég þjóðinni þakklát fvrir við-
tökm-nar og éndinguna við að
lesa bækur mínar.
á heimilisstörfunum. Eg hef ofþ
þurft að skrifa i ígripum og ekki
alltaf haft heimilishjálp. Til dæm-
is hef. ég enga hjálp núna nema
bóndann. Eg hef þurft að grípÁ'
Eiínborg var rúmlega fertug,
þegar hún byrjaði að skrifa.
— Fyrstu bók mína skrifaði ég,
þegar ég var átta ára. Það var
ferðasaga. Eg fór á næsta bæ og
þótti mikill viðburður og skrif-
aði um liann sögu. Faðir minn
batt bókina inn og ég á hana
enn.
— Hví skyldi ekki kvenfólkið
skrifa? Konur sækja sig á öllum
— Eg hugsa lítið um hvernig
lesendur taka bókúnum meðan ég
skrifa þær. Eg skrifa eftir því
sem andinn inngefur mér, en
auðvitað þykir mér vænt um að
fólk skuli hafa ánægju af bókum
mínum.
Vitaniega hafa ritstörfin bitnað
hverja stúnd sem gafst til rit^'
starí'anna og hef ekki stundað
kaffihús um ævina eða farið mik-
ið í boð eða haldið.
Elínborg stundaði nám í
Kvennaskólanum á Blönduósi í 2.
vetur og aðra 2 i Kennaraskól-
anum. /
Kariarnir hafa of lítið
Ingibjörg Jónsdóttir hefur
skrifað 4 skáldsögur, eina barna-
bók og eitt barnaleikrit. Að þessu
sinni kom út eftir hana skáld-
25 bækur og ailar
uppseldar
Eftir Elínborgu Lárusdóttur'
kemur út bókin, „Valt er verald-
argengið.” Út hafa komið 25 bæk-
ur eftir Elínborgu, 13 skáldsögur,
5 smásagnasöfn, 3 ævisögur og
4 sögur um dulræn efni.
Mig hafði oft langað til þess
en ekki orðið úr því, fyrr
en ég skrifaði nokkrar smásögur
að gamni mínu, en fór dult með
Svo vildi til nokkru síðar
að til mín kom kona, sem þá var
nýlega orðin ekkja, og talaði hún
um við mig, að maður hennar
hefði átt nokkurt safn af dulræn-
um sögum, sem hún vildi koma á
framfæri. Sagði ég henni þá, að
ég væri farin að fást við skriftir,
og fékk hún að sjá eina af sögum
Vildi hún fara með hana
til Einars Kvaran. Eg hélt, að
hann myndi gera lítið úr þessu,
en hann hvatti mig til að gefa
smásögurnar út og bauðst til að
skrifa formála, sem er í fyrstu
bók minni, Sögur.
Þorbjörg Árnadóttir:
Konprnar sækjá sig . . .
Þetta varð til þess að
út á rithöfundarbrautina. Bókin
seldist upp á skömmum tíma og
sama er að segja um aðrar
ur minar. Þær eru nær allar ófá-
anlegar.
/
Elínborg Lárusdóttir: — Er þjóð'inni þakklát.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ — 24. des. 1964 7