BFÖ-blaðið - 01.01.1967, Side 4

OUutœki og aUstur
(F R A M H A L D)
Útí á vegum
Ökumaður ,nýbúinn að fá sitt
ökuskýrteini, og sem mest hefur ekið
í þéttbýli á litlum hraða, er alls ó-
kunnur því, hvað það er að aka bíl
úti á vegum, oft mjóum og vondum
yfirferðar, fullum af beygjum, blind-
hæðum og lausamöl. Hann veit lítið
um núningsmótstöðu, ökueiginleika
bílsins, stjórn og hemlun. En hann
veit eitt: nýtízku bíl er hægt að aka
anzi hratt - og það er svo gaman að
„spíta í“.
undir áhrifum áfengis og án þess, en
hið innhverfa fólk, var að auka
hraðann og draga úr honum sífellt
sitt á hvað.
Það er viðurkennt vísindalega, að
greinilegt samband sé á milli áfeng-
ismagns í blóði og kliniskra merkja
um ölvun. „Klinisk“ ölvun er skýr-
greind mjög misjafnlega í hinum
ýmsu löndum. 1 U.S.A. er takmarkið
sett við 150 mg í 100 ml. f Svíþjóð og
Noregi 50 mg í xoo ml og í Dan-
mörku 80 mg í 100 ml.
Tilraunir leiddu það mjög skýrt
í ljós, að ónákvæmnin í bifreiða-
akstri eykst við aukningu áfengis-
magns í blóðinu. Sannanir eru fyrir
Hraðablinda
Hugsum okkur að maður hafi
ekið langa leið á sæmilegum eða
góðum þjóðvegi. Bíllinn er „fínn“
og hægt að halda sama, mikla hrað-
anum langa lengi. Að síðustu verður
ökumaðurinn svo „samgróinn" hrað-
anum, að hann hættir að finna til
hans, finnst hann alls ekki aka neitt
hratt og veit ekki, hve hratt hann
fer. Hann verður kannske hissa er
hann lítur á hraðamælinn. Hraða-
blindan var komin í spilið.
hendi útfrá dæmum og tilraunum,
sem gjörðar hafa verið í U.S.A. og
þrem norrænum löndum, Svíþjóð,
Danmörku og Noregi. Samband
milli einstaklings eiginleika og
breytileika áfengisáhrifanna, er einn-
ig augljóst.
Úthverfir menn aka yfirleitt með
sama hraða undir áfengisáhrifum og
án, en gera að öðru leyti miklar
vitleysur við aksturinn.
Innhverfir menn reyna eftir mætti,
að yfirvinna áfengisáhrifin og eru
hræddir við að láta aðra verða vara
við það, sem þeim er ábótavant.
Þeir eru stöðugt að hreyfa stýrið og
breyta aksturshraðanum.
4
BFÖ-BLAÐIÐ