BFÖ-blaðið - 01.01.1967, Blaðsíða 11

ars dugir til. Meginreglur: hratt upp,
nema blindhæðir, hægt og varlega
niður. Sömu gír niður og þarf að nota
UPP.
A3 mætast
fslenzkir ökumenn ættu að vera
sæmilega vanir að mæta bíl á þröng-
um vegi. Þó eru margir viðvaningar
nú undir stýri. Stundum er vegur
það mjór, að ekki þýðir einusinni að
annar bíllinn stanzi svo utarlega, sem
hann getur og hinn aki svo varlega
fram hjá. Heldur verður að „vinda
upp á“ eins og kallað er, þ. e. báðir
bílarnir verða að vera á hægri hreyf-
ingu við mætinguna eins og öfugt S.
Menn þurfa þó helzt að hafa séð
þetta gert, eða helzt gert það sjálfir
einu sinni eða svo, til að það komi
að gagni.
Á mjóum vegum eiga menn að
nota útskotin svo sem unnt er.
Rétt bil á milli bíla
Það er athyglisvert sálrænt fyrir-
brygði, að ökumaður, sem ekur á eft-
ir öðrum bíl, með sama hraða og
hann, eða ætlar svo, nálgast þó hægt
og hægt bílinn á undan, án þess að
ætla sér það í rauninni. Gæti maður
ekki að sér í tíma, getur millibilið
orðið hættulega stutt, þannig að
maður getur „lent í því líka“, komi
eitthvað fyrir bílinn á undan.
Eins og kunnugt er, er það bæði
skylt og nauðsynlegt að aka svo
langt á eftir næsta bíl, að nóg sé
svigrúm ef hann dregur skyndilega
úr ferð eða stanzar. Fjarlægðina að
næsta bíl á undan skal miða við
ökuhraða. Ágætt er að bilið sé jafn
margir metrar og hraðinn er margir
km á klukkutíma. Hraði t. d. 70
km/t - bil 70 m.
Þessi regla er ágæt úti á vegum og
liggja til þess fleiri ástæður en þeg-
ar er á drepið. Séu men of nærri bíl
á undan,fer það í taugarnar á manni,
menn aka ver, eru þvingaðir af öku-
lagi hins. Það er miklu síður þreyt-
andi að sjá dálítinn hluta af vegin-
um fyrir framan sig en í endann á
næsta bíl. Bíllinn á undan þeytir síð-
ur á mann grjóti eða aur ef rignir.
Allir þekkja rykið á íslenzkum veg-
um. Þá er einnig nauðsynlegt að
halda góðu bili vegna bíla, sem aka
fram úr. Það gera margir sem kunn-
ugt er.
Bandaríkjamenn telja þó að hin
áminnzta regla hér á undan sé of
mikið í lagt þar sem umferð er mikil,
einmitt vegna þess að þá séu menn
alltaf að aka fram úr. Þá sé gott, eða
nægjandi, að miða við helminginn af
þeirri fjarlægð, sem áminnzt regla
gerir ráð fyrir, en þó aðeins sé veg-
ur þurr. I bleytu skyldi fara eftir
grundvallarreglunni.
Fjarlægð milli bíla á snjó- eða ísi-
lögðum vegi skyldi vera tveir metrar
fyrir hvern km/t sem ekið er.
Finnist ökumanni næsti bíll á eftir
of nærri, er rétt að gefa honum
BFÖ-BLAÐIÐ
II