BFÖ-blaðið - 01.02.1967, Blaðsíða 10
um ástæðum og svo því, að menn
eiga aldrei að reyna að gera sig að
eins konar „umferðarlögreglu" úti á
vegum. Það nær ekki tilganginum og
verkar oft alveg öfugt. Hitt er svo
annað mál, að menn, sem svona
hugsa, ættu ekki sjálfir að aka fram
úr bílum, sem eru á fyllsta leyfileg-
um hraða.
Eins og áður segir: Enginn má
reyna að hindra eða trufla aðra í
umferð. Ökumenn, sem það gera, eru
vanþroskaðir, alveg án tillits til þess,
hve gamlir þeir eru.
Sjálfur kæri ég mig ekki um að
þvælast fyrir bílum, sem ég finn að
vilja aka fram úr. Það myndi líka
spilla mínum eigin akstri.
Það er ljótur leikur að venja sig
á að „tína upp bíla“. Menn eiga að
hugleiða áður en þeir aka fram úr,
hvað þeir vinna við það. Það er oft
aðeins hægt að vinna tiltölulega
stuttan tíma á langri leið, en það er
líka hægt að eyðileggja hreyfil, legur
og barða, svo eitthvað sé nefnt.
Að lokum: Munið, að er þið verð-
ið vör við bíl, sem vill aka fram úr,
að færa ykkur strax vel út að vegar-
brún, draga úr hraða og gefa þá
gjarnan hljóðmerki um leið, að þið
séuð tilbúin. Stundum er rétt að
stanza alveg. Ef þið verðið vör
hættu framundan, sem bíllinn, sem
fram úr vill aka, ekki hefur orðið
var, eða jafnvel skeytir ekki um, þá
reynið að aðvara hann t. d. með
10
hljóðmerki og með því að gefa
stefnuljós inn á veg.
Að aka hratt
Islenzkir vegir eru ekki, að einum
undanskildum, Reykjanesbrautinni,
þannig gerðir, að óhætt sé að aka
verulega hratt á þeim. Þetta virðist
löggjafanum og full ljóst, því bannað
er að aka hraðara en 70 km/t að
einum vegi undanskildum, hinum á-
minnsta, og þó aðeins á vissum tíma
árs, sem vafalaust er einnig viturleg
takmörkun. Margir vegir hér eru
þannig, að ekki er einusinni óhætt,
og stundum ekki einu sinni hægt, að
aka á þeim á leifðum hámarkshraða.
Verður þá að kunna að aka eftir að-
stæðum, sem er alls staðar og alltaf
hin gullna regla góðs ökumanns, en
margir miður góðir ökumenn virðast
lítt þekkja til, varla af afspurn.
Reykjanesbrautin er góður vegur.
Hann er að vísu ekki alltof breiður,
en má heita eggsléttur. Á honum eru
að vísu nokkrar blindhæðir, en alls
ckki slæmar, engar blindbeygjur og
beygjurnar allar svo góðar, að hægt
er að halda fullum hraða í þeim án
sérstakrar áhættu. Við beztu aðstæð-
ur er þessi vegur þannig, að góður
ökumaður á góðum bíl myndi ekki
leggja í mikla tvísýnu þó hann færi
upp á 90 til 100 km/t hraða. Má þó
enginn skilja orð mín þannig, að ég
sé að ráðleggja ökumönnum að gera
BFÖ-BLADIÐ