BFÖ-blaðið - 01.02.1967, Blaðsíða 14

eru heppilegar. Hitt er svo annað
mál, að vel þarf að ölu að gæta.
Við getum vel, og megum aka á
miðjum vegi, sé það ekki til hindr-
unar fyrir aðra umferð. Hví skyldi
einmanalegur bíll aka út í malar-
hrúgunni á vegarbrún. Og við eig-
um, og að mínu áliti megum, aka
hægra megin ef svo ber undir, en yf-
irleitt aðeins í hægri beygjum. Það er
að aka kjörveginn, enda lang örugg-
ast. Með þessu móti getur maður gert
crfiða beygju létta, hættulitla eða
hættulausa. Ég held sem sagt ckki,
að bann laganna nái til allra (hægri)
beygja, en sé ólíklega svo, þá væri
það vitlaust ákvæði, röng lög. Að
aka vissar hægri beygjur ,,öfugu“
megin er alveg sérstaklega nauðsyn-
legt hér á landi, enda gert af flestum
eða öllum, er það á við.
En það eru líka skráð lög, og
eiga að vera hin ströngustu óskráð
lög hvers ökumanns, að aka aldrei
blindbeygjur hægra megin og aldrei
hægra megin á móti umferð. Sé það
gert, verður annars sjálfsögð öryggis-
aðgerð og réttur akstur að óafsakan-
legum, refsiverðum ökuníðingshætti,
sem engum ætti að þolast.
Það er þó dálítið til af mönnum,
sem þetta gera, það hefur sá, sem
þetta ritar sjálfur staðreynt. Við
þessu er erfitt að gera. Þeir myndu
gera þetta, hvort sem bann væri eða
ekki. Sumir þurfa alltaf að vcra
þversum.
i4
Athugið: Akið aldrei hægri beygju
„öfugu“ megin, komi umferð á móti
og sé í nánd, aldrei blindbeygjur,
aldrei í þoku eða öðru mjög slæmu
skyggni. Gætið þess alltaf að útsýn
sé góð, vegur auður fram. Gætið í
bakspegilinn áður en þið farið á
hægri vegarbrún. Hugsanlega gæti
bíll á eftir verið að búa sig undir að
aka fram úr, einmitt í beygjunni.
Akið blindar og hættulegar vinstri
beygjur mjög varlega, gefið gjarnan
hljóðmerki. Sjálfsögð varúð skapar
öruggan akstur. Þið gætuð mætt
varasömum ökuþóri í beygjunni,
manni, sem æki eins og honum þætti
þægilegast, hvernig sem á stæði og
væri því í þessu tilfelli algjörlega
röngu megin, bráðhættulegur öku-
glanni. Ég hef tvisvar lent í þessu. 1
annað sinnið gátum við báðir stanz-
að nógu tímanlega, í hitt sinnið
bjargaði mér þægileg leirbrekka rétt
við veginn.
Sýndu mér hvernig þú ekur og ég
skal segja þér hver þú ert.
Á vegleysum
Það er nóg af vegleysum hér á
Iandi, og ég held að fjölmargir ís-
lenzkir ökumenn séu mjög svo færir
að aka þær, enda hvernig ætti annað
að vera. Hinsvegar, eins og ég hef
áður sagt í þessum þáttum, er nú
mikið um viðvaninga undir stýri. Á
hverju ári kemur hópur af þeim í
fyrsta sinn út á vegina sem ökumenn.
BFÖ BI.AniÐ