BFÖ-blaðið - 01.03.1967, Side 15

sitt á vegi með eðlilegum hliðhalla,
leitar framvagninn hægt að vegarbrún
en enginn hluti hans fer yfir vegmiðju.
Fóthemlunin tekur miklu styttri
tíma en hreyfilhemlun, einkum, sem
oftast er, sé hún gerð með því að gíra
niður um leið, helzt með tvíkúplingu,
sem rekur tíma og margir ekki einu
sinni kunna, ásamt því svo að gefa
kúplingu mjög hægt upp.
Fóthemlunin varar þá við, sem á eft-
ir eru, með hemlaljósum. Er vegur er
þannig, að mismunur er á viðnámi
vinstri og hægri hjóla, t.d. vinstri hjól
í snjó, hægri hjól í ís, skrikar vagninn
við fóthemlun, og hemlunin sjálf /erð-
ur ekki meiri en sem svarar viðnámi
þeirra hjóla, sem það hafa minna.
Við hreyfilhemlun jafnast þessi mis-
munur út, sökum áhrifa mismunadrifs-
ins, en hins vegar getur dregið mjög
úr hemlun, eða hún engin orðið, ef
hjól spóla.
f mikilli hálku o. s. frv.:
Hemlið stutt í senn (punkt-hemla),
ekki læsa hjólum.
Áhrifin við hreyfilaðferðina.
Þessi aðferð auðveldar „fljótari akst-
ur”, þar eð fótur er kyrr á benzíni.
Hemlun með hreyfli er skyndilega
hægt að breyta í hraðaaukningu. f að-
stæðum, er um er að gera að bjarga sér
fljótt undan hætm, gemr þetta verið
kostur. Hins vegar veitir laushjólaað-
ferðin mesta möguleika til stjórnar og
minnsta hætm á hætmlegu skriki.
Hreyfilaðferðin gefur jafnari heml-
un á báðum hliðum bíls, taki fótheml-
ar misjafnt í. Hins vegar jafnast fót-
hemlun bemr á fram- og afturenda
bílsins.
Hreyfilhemlun læsir hjólunum tæp-
lega, sem m.a. stafar af mismunadrif-
inu. Valdi hún hins vegar bakhjóla-
skriki, gerir fóthemlun á eftir illt
verra. Þá missa framhjólin auðveld-
lega einnig viðnám sitt og bíllinn
snýst hraðar.
Sé gírað niður til að hreyfilhemla,
er mikil hætta á því í hálku, að skrik
myndist er kúplingu er sleppt upp. Það
þarf að gera varlega og gefa mátulegt
benzín um leið, en það er mesti vand-
inn. Við fóthemlun, er afmr skal
kúpla hreyfilinn inn, myndast einnig
hætta á bakhjólaskriki, en áhættan er
í þessu tilfelli mikið minni, þar eð
þegar er búið að draga úr hraða bíls-
ins, hætmaugnablikið oftast liðið hjá.
Bakhjólaskrik er hætmlegt, því sé
bíllinn á miklum umferðarvegi, lendir
hann oft þvert fyrir umferðina. Mikið
högg, sem kemur á hlið bíls, er vfir-
leitt hætmlegra en högg framan á.
Hlið bíls er mjög veikbyggð og fólkið
innan við í mikilli hættu. Framendinn
hlífir bemr, eyðir meira hinum lifandi
krafti bílanna. Að auki koma öryírgis-
ólar síður að gagni við ákeyrslu á hlið.
Hvernig liggur bíllinn á vegi?
Það eru varla til tveir bílar, sem eru
nákvæmlega eins, er um er að ræða
ökueiginleika þeirra og hvernig þeir
liggja. Ymist eru bílar ólíkt gerðir
eða þá að þeir eru mishlaðnir, loft-
þrýstingur í hjólum mismunandi, þeim
haldið mismunandi vel við.
Við höfum áður rætt verulega um
yfirstýrða og undirstýrða bíla og mun-
BFÖ-BLAÐIÐ
15