BFÖ-blaðið - 01.03.1967, Page 16
um því bæta hér við nokkrum atrið-
um, sem lítt hafa verið áður rædd.
Reiknað er með því að menn viti þeg-
ar muninn á yfirstýringu og undirstýr-
ingu.
Bílar eru nú yfirleitt þannig gerðir,
að þeir séu nokkuð undirstýrðir. Þó
eru nokkrar tegundir, einkum þær,
sem eru með bakhreyfli, með tals-
verðri yfirstýringu. Nokkrir menn í
afmrsæti auka á þennan eiginleika.
Það, hvernig bíll er hlaðinn, gemr
verulega breytt ökueiginleikum hans.
Afmrþungur bíll fer auðveldlega í
bakhjólaskrik, en framþungur bíll sæk-
ir beint áfram. Þetta er hlumr, sem að-
gætandi er við vetraraksmr. Öku.nað-
ur sem oftast ekur einnn í eðlilega
undirstýrðum bíl, venur sig fljótt við
það að svona sé bíllinn og hagar akstri
sínum því samkvæmt. En dag nokkurn
setjast tveir til þrír þungir menn afmr
í hjá honum og kistan er fyllt með
þungum farangri. Nú finnur ökumað-
urinn, að bíllinn, sem vanalega er
fremur þungur í stýri, er allt í einu
orðinn svo létmr og lipur og ekki frítt
við að hann sé eins og laus, sé hraði
aukinn. Góður ökumaður skilur strax,
hvað hér er á ferðum og fer mjög var-
lega á hálum eða lausum vegi.
Hinn áður undistýrði bíll er allt í
einu orðinn yfirstýrður. Á sama hátt er
hægt að draga úr yfirstýringu bíls,
eða breyta henni í undirstýringu, með
því að þyngja bílinn að framan (láta
e-ð bungt í kismna á bíl með bak-
hreyfli).
Hjólastilling og þrýstingur í börð-
um hefur einnig mikil áhrif á yfir-
og undirstýringu. Barðar em búnir
mikilli fjaðurmögnun, einnig hornrétt
á ökustefnu. Þetta veldur því að hjólin
„skríða", þ.e. flytjast til hliðar, ef öfl
frá hlið verka á bílinn. Sé þrýstingur
minnkaður í börðum, eykst þetta
„skrið". Þetta kemur skýrt í ljós,
springi barði.
Á yfirstýrðum bíl verður bakendi
hans fyrir mesmm áhrifum frá hliðar-
öflum. Með því að hækka þrýsting
í afturhjólum, jafnvel lækka hann
nokkuð að framan, getum við „jafnað
skriðið" og fengið með því betri öku-
eiginleika. Þetta væri eðlilegt að gera,
sé bíllinn þungt hlaðinn að aftan. Á
sama hátt væri hægt að breyta undir-
stýringu nokkuð með því að fara öfugt
að varðandi þrýsting í hjólum. Auð-
vitað verður að fara að öllu með aðgát.
Barðar þola illa bæði of háan og of
Iágan þrýsting. Hins vegar er nauðsyn-
legt, einkum á vetrum að fylgjast oft
með þrýstingi í hjólbörðum, þar eð
jafnvel lítill munur á hægri og vinstri
gemr valdið skriki í hálku.
Sumir telja ráðlegt á vetrum að
minnka þrýsting í börðum til að fá
eins og stærri viðnámsflöt við veg.
Þetta er yfirleitt rangt. Verulega lækk-
aður þrýstingur í öllum hjólum dregur
mjög úr ökueiginleikum bíls. Að draga
bíl hefur sömu áhrif og að þyngja bíl-
inn sinn að aftan.
Hálir vegir og vetrarbarðar,
í tímaritum BFÖ hefur áður komið
mikið um þessi efni, m.a. um hála vegi
í þessum tölublöðum. Verður því
sleppt hér að ræða verulega meira um
þetta. Þó viljum við aðeins minna hér
á naglabarðana og það aukna öryggi,
sem þeir veita.
Kostir þeirra eru, miðað við ónegld
snjódekk.
16
BFÖ-BLAÐIÐ