BFÖ-blaðið - 01.04.1981, Blaðsíða 2

Bifreiðaskoðun
Á bifreiðaskoðn að fara fram á bifreiðaverkstæðum
eða á Bifreiðaeftirlit ríkisins að annast skoðunina?
Á árunum 1966-67 fór bifreiðaeftirlitið fram á fjár-
veitingu til að reisa skoðunarstöðvar fyrir bifreiðaskoð-
un um allt land. Kostnaðaráætlunin var þá hundruð
milljóna
Bílgreinasambandið vaktí athygli á þvi að verkstæði
þau sem til voru í landinu gætu veitt þessa þjónustu þar
sem þau hefðu húsnæði og starfsfólk, einnig áttu
verkstæðin þegar hluta af þeim tækum er notuð eru við
bifreiðaskoðun. Verkstæðin gætu því framkvæmt
skipulagða skoðun sem færi fram yfir allt árið.
Síðan hefur mikið vatn runnið til sjávar og nú árið
1981 hefur ekkert gerst í þessu máli.
Ef við athugum hvernig þetta er hjá grannþjóðum
okkar, þá eru Svíar búnir að koma á allgóðu skoðunar-
neti, sem er að uppbyggingu mjög svipað því sem kom til
álita að hafa hér.
Þegar Svíar skipulögðu skoðun á skoðunarstöðvum
kom upp sú spurning hvort verkstæði eða bifreiðaeftir-
lit ættu að sjá um skoðunina. Það varð úr að ríkið keypti
rúmlega 50% í skoðunarstöðvunum en verkstæðin,
tryggingarfélögin ásamt fleiri aðilum áttu tæþlega
50% Skoðunin eins og hún fer fram í Svíþjóðer að mínu
álíti nokkuð góð, hún byggist á því að öryggisbúnaður
bifreíðarinnar sé vel skoðaður.
I Noregi er verið að koma á skipulagðri skoðun, en þar
mun skoðun fara fram jafnhlíða á verkstæðum og hjá
bifreiðaeftirliti.
Starfshópur skipaður fulltrúum frá vegamálastjóra,
bifreiðaeftirliti, bílainnflytjendum, verkstæðum og skoð-
unarstöðvum komi með tillögu um að samstarf bifreiða-
eftirlits og verkstæða yrði stóraukið
Tíllaga þessi felur í sér að verkstæði sem annast
verulegar þjónustuviðgerðir skuli einnig sjá um
bifreiðaskoðun og gefa út skoðunarskýrslur Með þessu
skipulagi þarf bifreíðaeftirlitið ekki að annast skoðun
þeirra bifreiða sem þegar hafa verið skoðaðar á
verkstæðum og getur einbeitt sér að þeim bifreiðum
sem helst er þörf á að skoða.
Tilhögun þessi mun stuðla að auknu umferðaröryggi
og betri þjónustu við almenning, þá leggur starfshópur-
inn til að komið verði á skipulagðri skoðun og nefnd
skoðunarþjónusta.
Því aðeins er hægt að færa skoðunina að hluta inn á
verkstæðin að bifreiðaeftirlitið virðurkenni viðkomandi
verkstæði, því það hefur ávallt æðsta vald og verður að
viðurkenna þau tæki sem notuð eru við skoðunina
ásamt hæfni starfsfólksins.
Á árunum 1977-78 framkvæmdu Norðmenn
eftirskoðun í tilraunaskyni, var það í bænum Þelamörk
Björn
Ómar
Jónsson
og gert í samvinnu við bifreiðaeftirlit og verkstæði.
Tilraun þessi þóttist takast mjög vel og er samvinna á
milli bífreiðaeftirlits og verkstæða viðhöfð um allan
Noreg, en viðskiptamenn ráða hvort þeir láta skoða
bifreiðar sínar á almennum verksætðum eða hjá því
opinbera Að meðaltali annast verkstæðin eftirskoðun
50-60% allra ökutækja í Noregi, en í Osló skoða
verkstæðin meira en 90% ökutækja.
Árangur þessarar samvinnu lofar það góðu að full
ástæða er fyrir okkur að huga að aukinni samvinnu milli
verkstæða og bifreiðaeftirlits.
Hver mun verða tilgangur þessara samvinnu?
-að auka umferðaröryggi, því hægt er aðskoða og gera
við fleiri ökutæki en áður.
-að bæta þjónustu við almenning, þar sem ekki þarf að
fara jafnlangan veg og áður til skoðunar
-að nýta sem best starfsfólk og tækjakost, jafnt hjá
bifreiðaeftirliti og verkstæðum.
Einnig mun tilhögunin hafa ýmsa óbeina kosti t.d.
verður meira samstarf milli bif reiðaefti rl its og
verkstæða. Stafsmenn verkstæða munu kynna sér
reglur um skoðunarhæft ástand bifreiða betur en áður
og tilhögunin verður verkstæðunum hvatning til að vera
sér úti um ný tæki og útbúnað einkanlega tæki varðandi
skoðun bifreiða
Eins og að framan hefur verið sagt eru til fleiri en ein
eða tvær leiðir til að framkvæma bifreiðaskoðun hér á
landi, en eins og allir sjá sem fara með bifreiðir sínar í
skoðun er breytingar þörf. Er þá helst að nefna húsakost
og tækjaútbúnað hjá bifreiðaeftirliti en sú stofnun þarf
að fá betri búnað til skoðunar en hún hefur í dag og þó
svo skoðunin færi inn á verkstæði verði bifreiðaeftirlitið
að fá sína stöð til að vera leiðandi í þessum málum bæði
hvað verð og tækjakost snertir Skoðunarstöðin þyrfti að
vera sérdeild innan bifreíðaeft ir I itsi ns og hafa
sjálfstæðan fjárhag.
Hér á landi hafa þessi skoðunarmál verið mikið rædd
meðal verkstæðiseigenda en þar sem ekkert liggur fyrir
um framkvæmd er ekki gott að átta sig á því fyrirkomu-
lagi sem verður ofan á. Allar tillögur sem fram hafa
komið eru samskonar og framkvæmd Norðmanna að
mínu áliti getur sú leið skilað bestum árangri hvað
öryggi og kostnað snertir, en þetta er erfitt þar sem hið
opinbera þegir og lætur málið veltast um í kerfinu.
Björn Ómar hefur um árabil sérhæft sig i stillingu og
skoðun bifreiða. Rekur nú bifreiðaverkstæðið Lúkas við
Síðumúla i Reyk/avík