Vestri - 26.11.1904, Blaðsíða 3

V E S T R I.
*5
1. tbl.
Uppboðinu
hjá S. Á. Kristjánssyni, sem frestað var i haust.
verður haláið áfram laugard. 17. des. nk.
Mörgu nýju hentugu til jólanna, barna-
leikföngum 0. fl., verður bætt inn á uppboðið.
Langur gjaldfrestur (til 30. júní 1905.)
= VERZLUN
BJÖRNS GUÐMUNDSSONAR
h«fir enn sem fyrri ágætar ísl. vörur, svo sem:
Smjör — Tólg — Kæfu — Mör o. s. frv.
Hinn ekta Kína-lífs-Elixir.
Auk þess allskonar miuðsyn.javara, af öllum sortum.
Gott verð gegn borgun út í hond.
Suma verzlun lc upir blauían og saltadaii fisk.
'V
niuimiiitiiiMiiimiiiiitiittiiiiiMiiiiiiiiiiiiiaiáiiuiiiuiHiiuiiiiiiiiiuiiiiiMi

Þeir sem ætla að byggja
á komandi ári ættu að snúa sjer til mín og fá
UPPDRÆTTI. ==
Sömuleiðis tek jeg að mjer að smíða.hús, og
eins geta þeir sem vilja fengið hjá mjer húsin tiihöggvin.
i
niillllllllllllllltlMllll;
miiiiiimimiiiuiiiiimiinmiiiiimmiimiiiiimmiimMiimiHiimiwiiimimmmimimmiiiiilMiiiimminiu
Islenzk frímerki
kaupir undirskrifaður með hæðsta
verði. Peningfar sendir strax
eptir að frímerkin eru móttekin.
Julius Ruben,
Fredriksborggade, 41. Kj0benhavn.
Prentsmiðja „Yestra11.
Fimmmannafar
stórt og vandað er til sölu,
með fullkomnum útveg; gott verð, góðir
borgunarskilmálar.
Lysthafendur snúi sjer til
Guðmundar J. Jónssonar,
á Görðum í önundafirði.
Góður ofn til sölu fyrir gott verð.
Ritstjóri vísar í.
JÖRÐIN SK| \LDF0NN
í Nauteyrarhroppi er
laus til ábúðar í næstu fardögum,
Of7 fæst j ifnvel til kaups, að nokkru
eða öllu.
Jörðin er 16 hundruð að dýrleika,
að fornu mati. Hefir gott tún, sem gefur
í meðal-ári o: 130 hesta, ágætis sauðjörð,
með nýlegu íveruhúsi og mjög góðum
peningshúsum.
Upplýsingar gefur:
Krlstjáll Ásgeirssoil, verzlnnarm. á ísafirði.
n
X
í-F
0:
h-
s
3
<
©
N
s-
s
£
£
3
MUNIÐ eptir
að verziun Benedikts Stefánssonar
selur ódýrast á ísafirdi.
Kaupendur „VESTRA“
hjer í nágrenninu, eru beðnir að vitja
blaðsins á prentsmiðjuna, þegar þeir eru
á ferð hjer í bænum.
í haust voru mjer undir-
skrifuðum dregin 2 lömb mað
mínu marki, sem er: biti fr.
S lýft biti fr. v., en sem
jeg ekki á. Sá sem sannað
getur eignarrjett sinn á lömb-
um þessum, áminnist hjer með
um, að gefa sig fram við mig
eða hreppsstjórann i Kaldran*-
neshreppi, fyrir næstu vor-
hreppsskil. -- Að öðrum kosti
fellur andvirði þeirra til sveit-
arsjóðs Kaldranuneshreppg.
Sjerstaklega vil jegþó skora
á eigandann, að semja um
markið við inig hið allra fyrsta.
Asparvík í Strandasýslu,
20. oktobcr 1904.
Torfi Bjarnarson.
300 tn-
af góðum mulning, verða
keyptar fyrir 40 a. tn.
(8 skp.) Ritstjóri vísar
3
^ s*
3 <
g* ín q
§ -2.
—i —t r-
CD
p
p 0
rr P
9-
0»
CTQ
u. o
^ QQ
1. ?
c/> Om
cn'
r~t
P
’-t
3
o
Qv
crj
3
CTCx.
< 3
2 O.
N S.
C -ö
3 Oi
a 3
3- 3
e. 3
“t’
cn
o
►ö
!=T
GO
1—“
CD
oT
CD
Bækur,
allskonar, fást á prentsm.
>Vestra.<
Gott smjör of
kæfa til sölu. Ritstþ
vísar á.
20
svaraði hún, »Hann getur vel verið hjer og fengið góða
hjúkrun — Beriö þjer systir yöar kæra kveðju mína! Jeg
got sagt yOur hr. Standarton að mjer geðjast mjög vel að
henni.«
Það er tallega sagt af yður,« sagöi Jim, og bætti svo
við i von um að fá fyrirheit um að sjá Dicie bráðum apt-
ur. »Jeg vona að þiö verðið íljótt góðar vinstúlkur «
»Það vona jeg )íXa,« sagöi ungfrú D.cie og bauð hon-
um góða nótt.
Meðan Jim var á lciðinni til vagnsins var hann að
hugsa uni að Dicie vxri eflatist fallegasta stúlkan sem hann
halði sjeö æfi á sinni. Þegar hann kom heim fór hann
strax að spyrja systir sína eptir þessari nyju vÍDStúlku
hennar.
»liún hiytur að lifa mjög einmanna,* sagði Jim. »Jeg
heilsaði upp á gamla maDninn sem hún kailaði afa sinn
og ef hann er sá eíui sem hún umgengst ötunda jeg hana
ekki af galðværðinni.«
Systir haus tjekk tijótt óljósan grun urn hvað honum
var iunanbrjósts en bún ijet þvi ekkert á því bera. Henni
geöjaöist lika rnjög vel að þessaii ungu stúiku og efaðist
ekki U0Q þær yrðu bráðum mestu mátar.
"Þjer þykir máske gaman að heyra að jeg á von á
lieuni til að drekka te með okkur á timintudaginn,« sagði
Alika.
Þaö þótti jjm vænt um að heyra og haan ásetti sjer
að vera heima þann daginu. Hanu fjekk þá uptur að
sjá Dicie Og varð enn ineira hugfanginn af fegurð hennar
en áður.
Upp írá þeim degi yar Dicie daglegnr gestur á herra-
garð num. aq mánuði liðnum voru þær Alika orðnar mestu
b yggöavinstúikur, og Jim var allt at i sjöuuda himni. Hvað
Bursíieid hugsaði um þetta mál vissi enginn enn þá. Að
Jim og Dicie voru orðin ástfanginn hvort í öðru er gefið,
17
Dowerhúsin voru einkeaniieg og gömui bygging, ef til
vill enn eldri en Childerbrigde, sem þau höfðu áður legið
undir, umhvertis þau var Jaglegur garður með múrgirðiugu.
Heim að húsinu lá steinlagður stígur.
Jim stökk niður úr vagninuin og tók s -o í hönd Dicie.
»Svo skal jeg bera hundinn inn fyrir yður,« sagði haDn
og tók hann hægt undan sætinu.
Þau gengu inú samsiða heim steinstíginn. Þegar þau
höföu hringt kom gamall þjónn og iauk upp; hann var sjálf-
sagt sjötugur að aldri. Hann horfði fyrst á ungfrúna, leit
síðan á manninn sem með henni var og síðan á hana apt-
ur, eÍDS og honum þætti þau eitthvað grunsöm.
»ísak,« sagði ungfrú Dicie, »Torry meiddi sig og Stand-
arton var svo góður að aka með hann fieiru. Gerið þjer
nú svo vel og koma inn, Standarton og látið mig taka við
hundinum.
En það vildi Jim ekki heyra neiut. Hann bar þvi
hundinn á eptir ungfrú Dicie út i hesthús. Þégar þau höfOu
búið þar um hanu fóru þau bæði heim að húsinu aptur.
»Þ.jer haíið víst ekki sjeð fjárhaldsmann minD,« sagði
hún þegar þau gengu inn anddyrið, og eins og til að afsaka
að fóstri hennar hefði ekki heim sótt Standarton eius og
aðrir nágranoar bætti hún við. «Hann er mjög hrumur og
fer sjaldan út.«
Herbergið sem Jím var boðiðinn i var mjög skrautlegt.
Veggirnir voru þdjaðir með eik, eu það sást varla í þá fyrir
bókum. Það voru bækur í skápuin á veggunura, bækur á
borðunum og stóluuum og bækur á gólfinu í miðju her-
berginu stóð stórt skrifborð og við það sat gamall maður,
mjög einkeuuilegur. Andlitið var hrukkótt og skorpið,
hárið fjell snjóhvítt á herðar niður, hann var i móleitum
flauelsírakka og hafði ko.lhúfa úr sama efni. Þegar þau
komu inn Jeit hann upp og horföi iengi með undrun á
James.