Vestri - 26.11.1904, Blaðsíða 4

V E S T R I.
4. tbl.
16
E P T I R !
Eins og aö undanförnu tek jeg á móti pöntunum á
IPJjr' steinolíu-Motorum frá verksmiðju
C. Mollerups i Esbjærg.
Verðlistar til sýnis og allar nauðsynlegar upplýsingar gefast.
Isafirði, í Nóvembér 1904.
________________SOPHUS J. MELSEH.___________________
Hjá undirrituðum fæst:
OK3'-: iæzzsr sl-j <j- 4þ
Sjálfskeiðiiigar — Skeiðalinífar — Peningabuddur —
Spil fyrir börn og' fullorð’ia. — Stórt úrval af iSarnaleikfengum
— Mikið af lientugum
1S 10 L A ( j | Ö F U M æ
— Úrval af fataefnum (nokkuð af þeim »afpassað« í föt úr al-ull),
óvenjulega ódjr. Brussei-tepp! — Hrokknu sjolin — Hvít
ijerept • (iluggatjalda-efni — Herðaklútar — Nærfot —
Ateiknað- og- Ábyrjað — Stólarnir þægilegu - Korkdúkur —
Vaxdúkur — Kogarar (Kaffiuiaskínur) mjög ódýrir. — Mikið af
Kíkirum — Barómetrum — Termómetrum — Úrval af Árum
Úrfestum og Brjóstnælum — i’iettvara — Silfurskeiðar —
Fyrværkeri o</ fjölda marcjt fhira, sem ekki er hœ</L að aiuj-
lýsa með nafni, þar sem það tæki ofmikið rúm. Jej vona að
jeg geti selt að minnsta kosti eins verðlágt og aðrir sem selja
>billega«, þœr vörutegundir sem jeg hefi. Sjerslaklega vil jeg
benda fólki á, að hvergi skal það fá ódýrari ÚIi af sömu sort-
um, en hjá mjer. — Vœnlanlegt aptur úrval af hús-klukkum
með nœslu skipum.
ísafirði, 11. nóvember 1904.
S. Á. Kristjánsson.
MOLLERUPS-MOTORar.
Meðan rifist er um það í blöðunum hver þeirra motoranna
>Dan< eða »Alpha« sje betri og ódýrari og hver skrum-aug-
lýsingin rekur aðra um gæði þessara motora ganga Mollerups-
motorar másandi og kvásandi allsstaðar hjer á landi þar sem
motorar eru á annað borð, og lofa sig sjálfir og hver pöntunin
rekur aðra.
eru hinir traustustu og ódýrustu
eptir gæðum, sem enn hafa fluttst
til landsius.
tást vanalega með fyrstu ferð eptir
að pöntun er send.
eru nú orðnir 24 hjer á landi.
eru settir í bátana af útlærðum
fagmanni er verksmiðjan heldur á
sinn kostnað hjer.
Mol-lerupsmotorar
Mollerupsmotorar
Mollerupsmotorar
Mollerupsmororar
Mollerupsmotorar eru framtíðar-motorar íslands.
Jia.boos..u.dnr fyr.r Vesturland er:
Jón Laxdal.
Að gefmi tilefni skal j»að tekið fram, að eins og áður
liefir verið auglýst tekur licrra S. J. Nielsen einnig á móti
portuimm að þessum motorum (C. Mollerup) og er því sama
til hvors okkar menn snúa sjer í því efni. J. L.
Otto Monsteds
d a 11 s k a s m j ö r 1 í k i
er bezt.
18
»Afi,« sagði ungfrú Dicie — því eins og James síðar
fjekk að beyra kallaði hún allt af gamla manninn þetta,
enda þótt hann væri alls ekki skyldur henni, »hjer sjáið þjer
hr. Standarton, sem var svo góður að aka Torry heim fyr-
ir mig.«
Gamli maðurinn rjetti James grindhoraða höndina.
»Það gleður mig að komast í kynni við yðut, herra
minn,« sagði banc, »og jeg er yður mjög þakklátur fyrir
greiða þann er þjar haflð gert ungfrú Dicie. Þjer afsakið
þótt jeg hafl ekki getað heimsótt föður vðar. Þjer vitið
máske að jeg er hálfgerður einbúi og fer sjaldan út úr
húsi. Jeg vona aö þjer kunnið vel við yður á Chiider-
brigde.*
»Já, við erum hæðst ár.ægð með það,« svaraði Jim.
»Það er mjög fallegt skemmtilegt og merki;egt hús Hing-
að tii höíutn við ekki verið svo heppin að heyra mikið um
sögu þess. En jeg hefi heyrt að þjer væruð kunnugri henni
en nokkur annar hjer i nágrenninu.«
»Það geri jeg,« svaraði gamli maðurinn. »Enginn þekkir
það betur en jeg. Þar til fyrir hjer um bii hundrað árum
var húsið í eign forfeöra minna. Faðir mian seldi það og
hjelt eptir Dowerhúsunum fyrir sjálfan sig. Síðan heflr
margt sögulegt komið fyrir á Chi!derbrigde.«
Hann þagði um stund og horfðí inn í ofuinn eins og
hann heföi gleymt þeim sern viðstaddir voru, svo hjelt
hann áfram eins og við sjálfan sig.
»Enginn af eigendum þess siðan heflr átt láni að fagna.
Þaö hvílir bölvan yflr því.«
»Það vona jeg sannarlega ekki,« sagðijim. Það væru
ekki gleðilegar framtíðarhorfur fyrir okkur ef svo væri.«
»Jeg bið yður að fyiirgefa«, fiýtti gamli maðurinn sjer
að segja. »Jeg athugaði ekki hvað jeg sagði. Jeg meinti
nátturlega ekki að þessi bölvan mundi koma yfir ykkur —
það er tngin ástæða til að balda það. En þessi sífelldu
19
óhöpp sem hafi fylgt- húsinu i feinni tið, eru miög merkileg.
Giles Shepfleld keypti húsið af töður rainum, nokkru síðar
datt hann af baki og dó rjett fyrir fraiuun hliðið. P;etur
sorur hans fam.st dauður í rúminu — nokkrir segja að
hann hafl verið mvrtur en aðrir gátu til að hann befði dáið
afgbræðslu við eitthvað er hann hefði sjeð. Umsamaleyti
fjell yng’i bróðir hans i einvigi i París daginri eptír að
hann írjetti rð f; nn væri orðir-n eigar.di að Childerbiigde.
Eptir öll þessi óhöpp liorðu erfingjar hans skki lengur að eiga
eignina og seldu hana til hins nýbakað lávarðar Ch.ildebi igde,
sem gjarnan vildi ná i það vegna nafnsins. Hann bjó þar
í tvö ár cn þá hafði hann íerigið nóg af þvi og fiutti þaðan
skyndilega. Það er sagt ii nn hafi sjeð eitthvað tem na rri
var búið að gera hann vitlausann. Siðan hafa ýmsir átt
hei ragarð þenna og búið þar, en eiðustu fimm ár hefl húsið
steðið autt. Jeg heyri eagt ; ð faðir yðar hafl i mbætt
það ótrúlega vel, svo það sje nú næetum eins o^; ný skraut-
býgging.«
»Eann hefir látið sjer miög umhugaö nm að prýða
það.« svaraði Jamrs. »Eri það er vandaverk að gera við
annað eins hús, án þess að það beri ofmikið á aðgerðinni.*
»Já, í því er jeg yður samdóma,« sagði gamli maður-
inn þurlega. «Hinir nýju húsasmiðir bera enga virðingu
fyrii hve merkilegar fornar skrautbygglrgar eru.«
»En nú verð jeg að kveðja yðnr,« sagði Jim. »Jeg hygg
að pabba þyki heimkomu miinni seinka nokkuð.«
Ha.in rjetii öldungnum hendina og kvacdi hann, hinn
tók í hana og afsakaði að hann gæti ekki fylgt gesti sínum
til dyra. Ungírú Dicie fylgdi Jim út.
»Jeg vildi óska að hur.durinn yðar næði sjer fljótt,*
sagði Jim til þess að tefja tímann áður enn hann þurfti að
kveðja. »Jeg skyldi meö ánægju taka hann með mjer, og
líta eptir hoi.um um tíma og sjá um að sáriö verði vel hirt.«
»Nei, svo mukið ómak vildi jeg ómögultga gera yður,«