Vestri - 18.02.1905, Blaðsíða 1

IIEST

Útgefandi og ábyrgðarmaður: Kr. H. Jónsson.
iv. 4rg*
ISAFJÖRÐUR, 18. FEBRÚAR 1905.
Nr. 16.
Menn og1 málefni. t ^ ^ tmanna er eitthvað kveður 'að>
_____ wpplysinyov um hSDcbv/ aöur enþiö fœrw'con-ncbö.^ð þarf miklu fremur að upp-
örfa menn til starfa en letja.
En málefnineru mörg, þarfirn-
ar margar og víða þörf. að hefj-
ast handa, nóg að starfa, þótt
menn reyni ekki að stjaka :hver
öðrum frá störfur.um til að kom-
ast að. Betra að hefjast handa
í öðrum stáð.
Það má vel vera að 'þessir
valtýsku blaðaberserkir-vilji starfa
eius og hamhleypur til framfara
fyrir land og lýð, ef þeir þættust
komast að, og að það sje af
brennandi starfslöngun og áhuga
á áð komast að Störfunum sjálfir,
sem þéir spýta galli í hvert skipti
og þeir hugsa til að heimastjórn-
armaður hafi fengið eitthvert sfarf
eða sýslan, eða þeir telji sig
hæfari til starfanna o. s. frv. —
En fyrst þeir sem störfunum ráða
hafa annað álit, er þáð þá rjett
af þessum köppum að slíta kröpt-
um sínum til að rífa niður störf
hinna og reyna að gera þeim
þau erfið og ómöguleg. Geta
þeir ekki sjálftr fundið upp- á
Stöðugt menn en málefnin
gleymast!
Það virðist vera orðin viðtekin
regla hjer á landi hjá ýmsum
blöðum, að gleyma algerlega
málefnum, en taka að eins menn-
ina til umræðu; það kveður »vo
ramt að því að einstakir menn
hafa verið standandi fyrirsögn í
sumum blöðum í fleiri ár, og' á
eptir fyrirsögninni er allt af kveðin
sama vísan, að níða þessa menn
niður fyrir ailar hellur. Ásakanir
gegn þeim h ifa verið endurtekn
ar blað eptir blað ýmist alveg
með sömu orðunum, eða þá dálít-
ið vikið við. Og svo hafa þessi
þjóðkunnu málgögn lapið, ekki
einungis aðal-efnið, heldur hverja
orðabieytingu hvert eptir öðru.
Þetta mannorðsníð um einstaka
menn er orðið eins og standandi
auglýsing í máigögnum þessum,
næstum jafn þrátuggið og Kína-
auglýsarnar, það er auðsjáanlega
sí-endurtekið í sama tilgangi og
sumar humbugs-auglýsingarnar,
Þetta lúalag hefir um nokkurA
nefnilega þeim, að menn heyriA „ , , . . Aeinhverri iðju sem er blessunar-
það svo opt, að þeir hætti að.4* ^ lir en ekki aðra motora eru til snotrir bœkl- ^ríjíari fyrjr ian(i 0g lýð.
athuga það, en trúi því ai þeirriX ingar á íslenzku með myndum og öllum nauðsynlegum upplgs- ,i Er það rjett f þeim mönnum
ástæðu einni að þeir heyra þaðA ingum fyrir þá sem ælla að fá sjer motor; engin verksmiðja <|úr hinuro forna valtýska flokki,
svo títt og sjá það svo víða. A neina „l)AN“ hefir byrgðir á Islandi af motorum og ýmsum $er temía sJer Þ;r ^íu> ^ata
vara-pörlum, en slíkt gelur opt komið sjer vel fyrir kaupendur;
Allar pantanir afgreiddar fljótt og vel, útvegið ykkur sem Jyrst
verðlista og sendið síðan pöntun lil næsta útsölumanns.
Aðal-umboðsmaður fyrir ísland:
Pjetur A. Ólafsson,
♦
undanfarin ár verið leikið af
blöðum hins svo nefnda valtýskaÁ
flokks og virðist jafnvel ávalltA
vera að færast í vöxt. — Maðui^
eptir mann úr mótflokknum hefir^
verið tekinn fyrir og lagður í ein-A
elti ár eptir ár til að spilla áliti^
hans — ef unnt væri — meðall
almennings, t. d.: II. Hafstein,!
L. H. Bjarnason, Þryggvi Gunn-
arsson, Björn Bjarnason, Guðjón
Guðlaugsscn, Hermann Jónasson
og þannig má telja í það óend-
anlega, að allir þingmenn og
aðrir sem mest hefir borið á í
mótflokknum hafa verið níddir í
sífellu árum saman.
Það eru t. d. liðin ærið mörg
ár síðan Einar Hjörleifsson byrjaði
árásirnar á L. H. Bjarnason með
grein í »ísaf.< er bar fyrirsögnina:
»Lárus skiptir búi.« Greinin var
að vísu dæmd dauð og ómerk
og höfundur hennar dæmdur í
sekt, en enn þann dag í dag er
þetta standandi íyrirsögn í fleiri
blöðum þess flokksog þrátt íyrir
uiargfaldan ómerkingardóm, tóna
þessi blöð: »Klippt var það,«
-í það óendanlega.
Og sama hefir gilt með árás-
irnar gegn öðrum, er blöð þessi
hafa lagt í einelti; mest allt sem
Patreksfiröi.
þessi blöð hafa haft að segja í
seinni tíð hefir verið álíka fjöl-
breytt og þíiu hefðu ekki sagt
annað en: Svartur hrútur, hvítur
hrútur; þau hafa sjaldnast annað
að segja en að allir mótstöðumenn
þeirra sjeu svartari en kol, en
fylgifiskarnir auðvitað hvítari en
traf.
Hvað á nú þetta lengi að
ganga?
Því er langt frá auðsvarað.
Utlitið er helzt að það hætti ekki
í bráð. Það hefir ekkert að
segja þótt allir sjeu á eitt sáttir
um málefnin, því það eru ekki
málefnin sem málgögn þessi setja
á oddinn. Nei, mennirnir einir
gilda allt í augum þeirra og það
er ekki svo sjaldan, sem það
hefir komið fram, að þau hafa
farið að hata málefnin vegna
mannanna.
Eða hvernig er það ekki með
ritsímamálið ? Margfalt betri boði,
en ísafold vildi gleypa við um
árið, berst hún nú á móti með
hnúum og hnélum, einungis af
því, að það .eru aðrir sem um
þau semja.
En væri nú ekki kominn tími
til að hafa nú hausavíxl á þessu
um sinn, hætta nú alveg að ræða
mennina en taka heldur málefnin
til athugunar, það skemmir varla
að reyna það. Það má hætta
við það ef ver fer.
Vjer íslendingar erum fámenn
þjóð og þroskalítil, höfum þar
afleiðandi allt of litla krapta sem
eitthvað kveður að og hefjast
handa til að vinna fyrir þjódfje-
lagið, að framkvæmdum og fram-
þróun; vjer megum ekki við því
að sífellt sje reynt að níða, drepa
og eyðileggja álit allra dugandis-
Ahatur sitt Litna á hr.'H. Hafstein
^fyrir að hann varð ráðherra, eða
^ausa sífelldum ókvæðisorðum yfir
Áhann og aðra forvígismenn heima-
Astjórnarflokksins fyrir það að
^stjórnin var skipuð úr þeim flokki.
4Nei, 1 ngt í frá. Þjóðin heftr
Áskipað heimastjórnarmenn í meiri
Ahluta á þingið og það var sam-
Aeiginleg ósk allra er vilja íslándi
vel, að hin nýja stjórn yrði móiri
nluta stjórn, það átti að auka
öllum gleði — engum gremju —
en er það þó tkki einmitt þétta
sen: hefir verið rauði þráðurinn,
eða lifið og sálin í öllum deilu-
greinuro stjórnar-andstæðinga síð-
astliðið ár?
Hin nýja stjórn hefir nú setið
við stýrið eitt einasta ár. Þáð
hafa heyrst raddir í 'þá átt að
andstæðingablöð hennar löstuðu
allt sem hun gerði, en meðínælis-
blöðin lojuðuallt. Flvorttveggja
er slæmt — ei það ætti sjer stað
— en af illu til er þó betra að
hlaða óverðskulduðu lofi á ein-
hVern, en lasta liann að ósekju.
En gætum þ< s að starfstími
stjórnarinnar er enn þá stuttur,
þing hefir enn ekki verið háð,
svo hún hefir alls ekki getað
sýnt stefnu sína í málefnum
þjóðarinnar oö a meðan henni