Vestri - 18.02.1905, Blaðsíða 4

64
V E S T R I.
16. tbl.

Munntóbak, Itjól, Reyktóbak
og YindJar frá undirrituðurr
fæ^t í flestum verzlunum.
C, W, Obel, Aalborg,
Stærsta tóbaksverksmiðja í Evrópu.
Umboðsmaður fyrir Island :
Ckr. Fr. Nieistn. ^„n,,
s«m einnig- hefir umbo^ssölu
á fiestum öðrum vörutcgundum
Frá beztu verksmiðjum og verzl-
unarhúsum erlendis.
«3
SKSKSI
Hjá undirrituðum fæst:
SKÚFHÓLKAR
einstaklega fallegir, af fjölbreyttri gerð.
BRJÓSTNÁLAR,
»f ýmsum gerðum;
og hæðstmóðins
NEFTÓBAKSDÓSIR
Allt úr hreinu silfri.
Jón B. Eyjclfsson.
SafHSKíEc'
Eldavjelar og ofna
og allskonar steypumuni
dtregar undirrltaður^
S. Á. Kristjánsson.
V E S T R I’
kemur út: eitt hlað fyrir™. viku hverja
mmnst 52 blöð yfir árið. Verð árgangs-
ins er: hjer á landi 3,50, erlendis 4,50
og í Ameríku 1,50 doll. Borgist fyrir
lok maímánaðar. Uppsögn er bundin
við árgang og ógild nema hún sj
komin til útgef. fyrir lok maímánaðar
og uppsegjandi sje skuldlaus fyrir blaðið.
Ercutsmioja ,. \ cstra.“
jermed er
J skorað á alla þá
er skulda verzlun
Carls Herlofsons
á Dvergasteini;
að hufa horgað eða samið við
iníg’ um skuldir sínar, fyrir
15. marz næstkoinandi.
Að öðrum kosti mega þeir
búast við að þær verði krafðar
inn með lögsókn.
Dvergasleini. 9. febrúar 1905.
J. P. Clausen.

Áðvörun.
Tr-yggid líf ydar
„8 T A R. “
011 íslenzk frímerki
og frímerkjavara óskast til kaups.
Sendið tilboð til M. Ruben, Mönster-
gade 32, K0benhavn.
Frá fyrsta janúar 1905
greiðir
Hjer með aðvarast fólk um að
eiga ekki að neinu leyti við hund
minn (Prinz), klappa honum,
snerta hann, kalla á hann eða
neitt þess háttar, þar sem það
gaeti leitt til þsss að hann bíti
eða rífi föt. En ef einhver ekki
sinnir þessari aðvörun, bæti jeg
ekki eða ber neina ábyrgð á af-
leiðingunum.
Emil Strand.
Úthú íslandsbanka
á Isafiröi
vexti af sparisjóösfje
33/4°/o-
Ísaíirði. 2. fehr. 1905.
" >
Helgi Sveinsson. Guðm. Jonsson.

að verzlun

BenedHíts Stefanssonarmi
selur ódýrast
á ísafírði.
gesamssa
Sophus J. Nielsen
tekur á móti pöntunum fyrir
verzlunai'húsið
I. B R A U N Hamborg
á hverjum degi.
Sy nishorn og verðlistar með
myndum ávalt til sýnis.
•®«®ee©®©e©©©so»ftö#®®«®«
Eiríksstaðir
Jörðin
í ÖGURHREPPI,
fæst til átoúðar, í vor, í
næstu fardögum. Lysthafendur
snúi sjer til:
Ólafs Oizzurssonar á Ósi eða
<;. Pálssonar á Ísaíirði.
Uppboðsaugtýsing.
Laugardaginn i. apríl næstk.,
verður að Lækjarósi í Mýrahrepp i
haldið opinbert uppboð, og þar
seldir hæðstbjóðendum ýmsirmun-
ir tilheyrandi dánarbúi Eyjólfs
Bjarnasonar. Svo sem margs-
lags búsáhöld, utanstokks og inn-
an. Þarámeoal: nýlegur bátur
lóðir, færi, uppihöld. taðkvörn,
útdregið borð, stígvjel, olíufatnað-
ur, íveruföt og margt fleira.
Munirnir flestir nýlegir og í
ágætu standi. Ennfremur verða
ef viðunandi boð fást, seld nokkur
hús. svo sem : nýlegt íveruhús,
úr timbri, járnvarið; timburhjallur,
hlaða og fjárhús.
Uppboðið hefst klukkan i; á
hádegi, nefndan 'dag, og verða
söluskilmálar framlugðir á upp-
hoðsstaðnum.
Mýrum, 13. febrúar 1905.
Fr. B.arneson.
%,-S *£• wWW?1
Hjólhesta
og prjónamaskínur
útvegar S. Á. Kdstjánsson.
Veðuiathuganir á Isafirði.
1905 5 ri/g Kaldast að nótt- unni (C.) Kaldast ' Heitast að degin- að degin- um (C.)| um (C.)
Sd. 5. 6,0 fr. 4,2 fr. 3,4 fr.
Md. 6. 8,2 — 5,8 — 4,0 -
Ed. 7. 12,0 — 10,6 - 8,2 -
Md. 8. 12,4 — 10,8 — 8,4 —
Fd. 9. 15,0 — 11,0 — J0,4 —
Fd. 10. 18,2 — 14,4 — 12,0 —
Ld. 11. 16,0 — 12,2 — 10,8 —
58
»Mj5g fallegt allt saman, ágætir hestar. en þó þyrðí
jeg að taka hvern þeirra sem vasri og riða bonum hvert
sem mjer :ýndist.«
Gamli rólegi hestavörðurinn skildi ekki vel kringum-
stæðurnar. Hann undraðist yfir hvað.i orsök gæ.ti verið til
þess að maður, sem var ekkert iyr'rmenni í sjón ogfátæk-
lega klæddur, og sem þó auðsjáanlega har mikia virðingu
fyrir húsbóndanum, skyldi vera svo djarfur að tala um hann
sem jafninga sinn.
Það ieið ekki á löngu þar til Terence varð ailra nppá
hald á berragarðinum. Hann var svo kátur kvikur og
skemmtinn, og ávallt svo viðvikaljettur og hjáiplegur við
hvern sem var.
Jim og Aliku þótti líka mjög vænt um komu hans, svo
vænt að þau hefðu ekki getað trúað þvi að óreyndu.
Daginn eptir að Terence kom stóð Jim fyrir utan
tröppurnar og horfði á hvernig honura tsrkist að temja tryppi
eitt sem var sjerlega óþægt. En Tererce fann strax lagið
á því. Nú mundi Jim allt í einu eptir löngu liðnum tíma;
eptir litlu og lagiegu húsi við árbakka i Ástralíu, faðir har.s
sat á veggsvölunum og talaði við Terence og svo kom
hann sjálfur, — sem var þá lítill dreng hnokki 0 ára, —
út til þeirra, 0g faðir hans stóð upp og tók í hönd hans og
leiödi hann niður í hesthúsiö og sýndi honum einstaklega,
failegt tryppi og sagði:
»Þarna drengur minn. Þetta ætla jeg að gefa þjer i
afmælisgjöf. — Láttu Terecce t.emja fyrir þig.«
Og nú var Terence íarinn að temja hro3S hans í Eng-
landi, eins og enginn væri færi um það nema hann. —
En íaðir hans — sem huDn hafði elskað svo heitt lá nú
myrtur í gröf sinní.
Alika kom út í þes3U.
»Iívað ertu að hugsa um Jim'r« spurði hún.
»Jcg er að hugsa um Ástralíu og garnla daga,« sagði
5 j
h.ann »Þegar ieg sð Terence á bestbaki ryfjaðist a'dt svo
greinilega upp tyrir. mjer, svo jeg gleymdi uútíðinni 02:
Engiandi. Trúir þú því Alika að það er opt eins og jeg
sje gripinn at' sterkri heimþrá til Ástrajiu. Ef'Heienaværi
orðin konan mín gæti vel komið fyrir að jeg ílytti þangað
aptur með ykkur báðar — að minnst/a kosti suöggva ferð.
Mjer iinnst jeg opt vllja gefa mikið til að fá að finna
brejinandi sólarhitann eins og þar, eða íinna blómilminn
jafn ferskan og þegar við sátam á veggsvölunum á kvöld-
in Þur var iit'andi fyrir unga og upprennandi menn. í etta
iðju'.eysi hjer gerir menn að aumingj ím. En hvaö er jeg
að segja, hjer kalla að mjei fkyldur og jeg á mikið starf'
fyrir höndum hjer í Engiandi áður en jeg get hugsað að
fara. hjeöan.«
Terence reið nú niður að hesthúsinu, og þegar hann
var rjett liorfinn heyröi hann skrölta í vagni og sá Robin
koma keyrandi f'rá járnbrautarstöðunni.
»Góðan daginnL sigði hann þegar vagnimi stanzaði
við tröppunrar. »Jeg er nú sjálfur kominn hjer til að svara
yður upp á brjef yðar.«
»Það gleður inig aö sjá yður.« ?varaði Jím »Mig lang
aði einmitt mjög mikið til að finna yður. Gerið þjer svo
v el að koma inn.s
»Jeg vona að þjer bafð góðar frjettir að færa,« sagði
Jim þegar þeir voru komnir inri. Hafið þjer nokkuð get«.ð
graíið Murhiigdes upp.«
Lögregluþjónninn hristi höíuðið.
»Jeg verð því miður að segja yður;« sagði hann, »að
allt erliöi okkar hefir enn verið árangurslaust. Við gátum
rakið spor hans hjeðan frá þorpinu og í iítið matsöiuhús
náglægt járnbrautarstöðunni, en siðan vitum viö ekkert
hvað af honum heíir getað orðið. Við höfum haidið vörð
við öll skip sam farið hafa, leitað i öllum gestihúsum og
matsöiuhúsum, hjá frelsíshernum og annarsstaöar og höfum