Vestri - 02.06.1905, Blaðsíða 2

122
V E S T R I.
31. tbt
að í fjárlögunum stenduv: .Til
ritsíma milli íslands og útlanda,
1. og 2. ársborgun af 20 ára tillagi
' 5000 kr. hvort árið.“ Hafði hann
,Ingólf“ lyrir handbók og leit í
hann við og við. Hann ljet enn-
fremur í ljósi, að hann sjálfur og
allt þingið í fyrra hefði gert sjer
/on um að fá þráðlaus hraðskeyti
il Reykjavíkur og höfuð-kauptún-
anna þriggja fyrir einar 70 þús.
kr. í eitt skipti fyrir öll. Skyldu
margir þingmenn vilja gefa þá yfir-
lýsingu, að þeir hafi ekki gert sjer
gleggri hugmynd um hvað loptritun
kostar en þetta.
Um önnur málefni höfðu alls
ekki orðið neinar umræður. Fund-
armenn drógu að eins skrifaða seðla
með tillögunum upp úr vasa sínum.
eins og verið væri að leika spum-
ingar og svör; þar sem hver hefii
fyrirfram ákvarðað hlutveik að
vinna, eptii’ úthlutun þesser gengst
fyrir leiknum.
í fundargerðinni er sagt, að flest
hafi verið viðstaddir 50 kjósendur
0g mun það nokkuð af handa hófi
og ónákvæmt, nema ef í því eru
taldir utanbæjarmenn sem nokkrir
voru þama á fundinum og sátu
innan um kjósendur í bænum; eins
og ýmsir aðrir, bæjarmenn, sem
ekki höfðu kosningarrjett. Atkv.-
talan ber einnig með sjer að þessi
tala er ekki nákvæm. Atkvæði
vom flest greidd 29, með einni til-
lögu og var það þegar lang fjol-
mennast var inni, og greiddu þá
allir viðstaddir kjósendur bæjarins
atkv. nema 1 eða 2. Kjósendur
hafa því víst verið fléstir um 30
á fundi þessum í einu, eins og
atkvæða-talan ber með sjer, en
eiri kunna að hafa litið þar inn
um leið og þeir gengu um götuna,
sinn í hvert sinn.
Hvort þingmaðurinn lætur fund
þennan duga eða heldur annan síðar
á hentugri tíma, eptir ósk kjós-
(-nda, skulum vjer engu um spá,
n það hyggjum vjer að flestir áliti
.ið fundarnefna þessi verði skoðuð
,ett á metunum sem sönnun fyrir
'ilja kjósenua hjer í bæ, því þótt
4 fundinum vœru greidd frá 17—
29 atkv. um hiuar ýmsu tillögur,
geta hinir 170—190 kjósendur sern
eV , nœttu, haft aðra skoðun, og
getur haft sína þýðingu, þótt
j) sjeu ekki nema sjófcdlt fleiri,
c, ),eir sem á fundinum mæt.tu.
Pað er heldur varla hœgt að
hugsa sjer magrari iundargerð en
þetta í jafn fjölmennum bœ. I'ar
sen ekkert er minnst á hin stœrri
þingmál er fyrir þjóðinni liggja,
nema það eina sem notað er til
flokksœsinga, ritsímamálið. A
sjávarútveg sjest ekki að hafi verið
minnst nerna þessa ómerkilegu
beitu-tillögu og það er þó það mál
scrn 0r lífsnauðsynjamál boGjarins,
og þarf bráðra umbóta við og að
stoðar frá þingsins hálfu, á mennta-
mál er ekkert minnst, nei, ekki
einu sinni skattamál 0. s. frv.
I nda þótt vjer ekki getum við-
urkennt íund þennan st-m nokkurs
virði; nema hvað hann bendir á
hve frámunalega lítið tillit þing-
maðurinn virðist taka til, að fá að
vita vilja kjósenda sinna, þar sem
hann heldur' honum áfram þótt
svona sára-fáir mœttu; birtum vjer
hjer fundargerð eptir fundarskrifara,
svo allir geti sjeð hve uppbyggi-
legur fundurinn var og atkvœða-
fjöldann(l) á fundinum.
Árið 1905 hirm 31. dag maímánaðar
var þingmálafundur ísafjarðarkaupstaðar
settur og haldinn í þinghási bæjarms.
í fundarbyrjun las fundarhoðandi,
alþ.m. Sig. Stefánsson, upp áskorun frá
24 kjósondum í bænum um að fresta
fundinum, sökum þess að þeir gætu eigí
mætt vegna anna. Var frestunin borin
undir atkvæði og felld með 23 atkv.
gegn engu. '
Fundarstjóri var kjörinn bæjarfógeti
Magnús Torfason og skrifari húsmeist-
ari Rögnvaldur Olafsson.
tessi mál voru til umræðum.
I. Ritsímamálið. Borin upp svohljóð-
andi tillaga.
1. „Fundurinn telur ritsímasamning
stjórnarinnar við Norrænaritsímafjelagið
ekki samkvæman fjárlögunum og skorar
á alþingi að samþykkja ekki nein þau
fjárframlög í þessu máli er ofvaxið sje
kröptum þjóðarinnar11. Samþ. moð 24
samldjóða atkv.
2. „Verði þess kostur á næsta þingi
að komast að betri kjörum fynrlandssjóð
3 þessu máli; en hingað til, skorar fund-
urinn fastlega á alþingi að sæta þeim.“
Samþykkt með 20 samhljóða atkv.
3 „Fundurinn skorar fastí. á alþingi að
sjá um að ísafjörður komist í hraðskeyta-
samband við útlönd samtimis og hinir
lcaupst.aðir landsins'1. Samþ. með 2b
samhfjóða atkv.
II. í bindindismálinu voru bornar upp
svolátandi tillögur.
1. þingmálafundurinn lýsir því yfir, að
hann er mótfallinn þvi, að vínsölubanns-
lög sjeu lögleidd hjer á landi, en telur
æskilogt, að aðflutningsbannslög sjeu sett
svo fljótt, sem auðið er. Samþ. moð 29
samhlj. atkv.
2. Þingmálafundurinnn er mótfallinn
allri hækkun á tolli af vínföngum, svo
og því, að hækkuð sjeu leyfisgjöld fyrir
vínsölu og veitingar. samþ. með 19. sam-
hlj. atkv.
III. 1 undirskiúpta málinu samþ. með
17 atkv. gegn 1; svohljóðandi tillaga:
„Fundurinn telur undirskript forsætis-
ráðherrans danska undir skipunarbrjefi
ráðherrans íslenzka, stjói'narskrárbrot
og skorar á alþingi*að mótmæla þeirri
lögleysi og sjá um, að hun verði ekki
framvegis framin.“
IV Um samgöngumál komu fram þess-
ar tvær tillögur:
1. „Fundurinn lýsir óánægju sinni
yfir fjáraustri siðasta þings til hins
Sameinaða gufuskipafjelags og skorar a
þingið að gæta næst betur bagsmuna
landssjóðs gagnvart þessu fjelagi/Samþ.
með 22 atkv.
2. „Fundurinn skorar á alþingi að veita
á næsta fjárhagstíi»abili 10,000 kr. til
gufubátsfcrða á ísafjarðardjúpi, árið um
kring og annist báturinn póstferðimar
um ísafjarðardjúp.“ Samþ. meðl8 gegn 1.
V. Sveitfestismálið um það var borin
upp svolátandi tillaga.
„Fundurinn lýsir yfir þvi áliti sinu
að sveitfestistíminn, eigi ekki að vera
lengri en 5 ár.“ Samþ. með 13 sam-
hljóðandi atkv.
VI. Borin upp svohljóðandi tillaga.
„Fundurinn skorar á •alþingi að semja
skýr og nákvæm lög um b'eituhlunnindi
jarða og notkun þoirra.,, Samþ. með
| 20. atkv.
1 VII. Borin upp svohlj'ðandi tillaga.
„FundurinE er mótlallinn stoínun
nýrra ombætta og fjárausti’i til bitlinga.11
Samþ. með 17 atkv.
Á fundinum voru flest, um 50 kjósendur
Fundargerð upplesin og samþ. — Fundi
slitið.
Magnús Torfason.
Rögiwaldur Óla/sson.
Úr Strandasýslu.
“ 7 *
Steingrímsfirði, 80. maí 190o.
íljeðan fátt tíðinda. Veðráttan
hefir síðari hluta þessa mánaðar
verið köld og stormasöm, sífelldir
norðannæðing'ar, eflaust stafandi
af nærveru íss, enda komu óljósar
ísfregnir hingað með »Skálholti«’
síðast. Grasvextinum miðar eðli-
lega lítið sern ekkert áfram undir
þessum kringumstæðum. S innar-
j legt áhyggjuefni er það, et' áfram-
j hald verður á þessari kuldatíð um
1 sauðburðinn, því víðast eru hey-
föng manna hjer lítil eða engin.
Ovenjulega krankféllt heíir verið
hjer síðan voraði, af kvefi og fleiri
vor-kvillum. Ýmsir hafa daið,
einkum eldra fólk. ]tó engir nafn-
kenndir menn.
Hjer er nú mest tíðrætt manna
á milli um ritsímamálið og ráð-
herrann í samband' við það. Eins
og kunnugt er, hefir hver ill-
kvitnísgreinin um ráðherrannrek-
ið aðra í Hsafold« og samspyrð-
ingum hennar hinum valtýsku
blöðunum, allt frá þeirri stundu
að hann tók við völdum.
Sauðabjöllu-glamrið í blöðum
þessum er nú á síðustu tímum
orðið að einni óslitinni samhring-
ingu, og bjöllukólíurinn er ritsím-
inn væntanlegi. — Ur óskýrum
málmi voru bjöllur þessar í önd-
verðu steyptar og ámátlegt er
hljóðið, sem þ^er frá sjer gefa
og lætur illa í eyrum, enda tilætl-
unin sú, að það skapi höfuðveikum
ringl og rænuleysi. Því pr miður,
að nokkrir hjer eru þegar teknir
að sýkjast á þenna hátt að mörk-
um, en margir eru þeir enn þá
ekki, sem betur fer.
Alþingismaður vor, Guðj. Guð-
laugsson, hefir ákveðið að halda
þingmálafundi, fyrir víst tvo, í
næsta mánuði. Pað er trú rnín,
að fundir þessir muni frambióða
góða sóttvorn við kvillanum.
X.
-------------------
Um seinan.
Margir munu minnast þess, að
þegar uppreistin varð á KúEu,
lenti Bandaríkjamönnum og Spán-,
verjum saman í ófriði út af því
að Bandaríkja herskipið »Maine«
var sprengt í lopt upp á höfninni
við Havanna og forust flestir
skipvei’jar. Bandamenn sökuðu
Spánverja um þetta en þeir vildu
ekki gangast við því, og út af
því reis ófriðurinn milli Banda-
manna og Spánverja, sem varð
hinum síðartöldu til stórtjóns,
landamissis o. s. frv., eins og
kunnugt er.
Nú hefir það sannast að Spán-
verjar voru hufðir þar fyrir rangri
sök. Einn af uppreistarmönnum
á Kúba hafði sprengt >Maine«
í lopt upp í misgripum, haldið að
Spánverjar ættu ]iað, en þegar
hann tók eptir misgripunum rjeði
hunn sjálfum sjer bana.
Þetta hefir komist upp á þá
lcið, að maður sá, sem bió tii
sprengikúluna fyrir uppreistar-
manninn gerði sig sekan í að
reyna að sprengja upp útflutninga-
skipið >Umbria,« náðist og játaði
brotið og um leið hluttöku sina
í sprengingunni á >Maine.«
Ekki hafa þó Spanverjar annað
upp úr þessu enn að það er leitt
í ljós að þeir voru þar hafðir fyrir
rangri sök. Tjónið verða þeir að
þola bótalaust eptir sem áður.
Eitt og annað.
Hœnsnarækl mun vera hjer all-
mikil í bænum, enda hefir hún
stórum farið í vöxt á seinni ár-
um. Verðlag á eggjum mun nú
vera 5—7 aurar pr. stk. og má
það gott heita. Enda er eptir-
spurn eptir eggjum opt ákaflega
mikil, og myndi seljast miklu
meira hjer í bænum en nú er
framleitt. Ekki er hægt að segja
live mörg hænsni eru hjer í bæn-
um, en lagleg hjörð væri, að
sjá þau í einum hóp, og myndi
þá opnast augu fleiri fyrir nytsemi
þeirra. Fóður fyrir tíu hænsni
kostar samkv. nákvæmum reikn-
ingi 12 kr. yfir veturinn, en góðar
varphænur gefa af sjer yfir árið,
10 kr. uúðað við 5 aura verð á
eggjunum, er vera muu meðaltal.
Sjá menn af því, að hænsna-
raikt borgar sig vel. — Ekkert
hefir enn verið gert til kynbóta
í þessari grein, og er það þó
þýðingarmikið; væri sjálfsagt að
gera tilraunir með útlendar varp-
hæn'ur, líklega helzt þýskar. Þó
vera kynni að þær reyndustmis-
jafnlega vegna mismunarins á
loptslaginu. Búast má þó við
að lítið verði um kynbætur meðan
eign hænsnanna er jafn dreifð
og nú á sjer stað, þyrfti einliver
sjerstakur að gtífa sig við þessu
með ástundun og gera það að
atvinnu sinni.
Þegar þess er gætt hve egg
er holl fæða er sorglegt að vita
til þess hve almenningur yfirleitt
neytir hennar lítils.
Hreiftarr.
Eptirmæli.
— »0« —
Eins og áður er getið í blaði
þessu; ljezt húsfrú Jóhanna Hjálm-
arsdóttir kona Eiríks verzlunar-
manns Finnssonar 29. apríl eptir
miklar og langar þjáningar af
hjartasjúkdómi. Jóhanna sáluga
var fædd 2. júní 1874 á Æsu-
stöðum í llúnavatnssýslu og ólst
upp njámerkishjónunum Ogmundi
Jónssyni og konu hans Jóhönnu
Magnúsdóttir á Fjalli á Skaga-
strönd, og höfðu þau hjón tekið
hina látnu sjer í dóttur stað. —
Haustið i897''fluttist Jóhanna sál.