Vestri - 24.06.1905, Blaðsíða 3

34- tbL
VEStRI,
135
sje ekki fleyguð með persónu-
legri óvild og fornum flokkaríg.
Síðan stjórnin settist að völdum
hafa blöð þau, sem fylltu þann
flokk, er í minnihluta heíir verið
og þar afleiðandi ekki fjekk
stjórnina skipaða úr sínum flokki,
róið öllum árum, blóðuga skorp-
una, að því að elta stjórnina á
röndum og átelja allt sem hún
hefir tekið sjer fyrir hendur; ef
svo hefir hitzt á að stjórnin hefir
beitzt fyrir einhverju því, er nefnd
blöð hafa áður barizt fyrir með
óþreytandi elju, hata þau þegar
snúið við blaðinu, og barizt á
móti því, jafn ákaft, eða jafnvel
ákafara, enn þau börðust fyrir
því áður; má í því efni minna á
ritsímamálið: sæsíma upp til Aust
urlandsins og landsíma tilReykja-
víkur, sem fiokksforingi fram-
sóknarflokksins og flest blöð hans
töldu afar-æskilegt. Allt þar til
ráðherrann tók þann kost. lin
nú er ölluin kunnugt hvernig
sömu blöðin hafa tekið í þann
strenginn síðan.
Ef dæma ætti stefnuskrá Fram
sóknarflokksins, s^m sjálfur kallar
sig svo, og bandamanna þeirra,
Landvarnarmanna, virðist hún öll
vera innibundin í þessum sjö
stuttu orðum: að vinna í öllu á
móti stjórninni.
Engum getur dulizt hve óvæn-
leg og óheillarík sú stefnuskrá
er, bæði fyrir flokkinn sjálfan og
þjóðina í heild sinni. Enda er
oss kunnugt um að margir sem
áður fylgdu þessum flokk, lia.a
megna andstyggð á þessum and-
róðurs ákafa valtýsku blaðanna.
Enn sem koinið er hefir maður
heldur ekki ástæðu til að ætla
að þessi fjelega stefnuskrá sje
viðtekin af flokknum, þótt blöð-
in haldi svo fast við hana. En nú
kemur þingið. Þá verður fróð-
legt að sjá hvernig minnihluta
flokkur síðasta þings sýnir stefnu-
skrá sína. Vjer getum fæstum
þeirra ætlað þa óhæfu að þeir
geti tallist á þessa frekju flokks-
blaða sinna.
Næsta þing hefir afar-mikla
þýðingu að því leyti að marka
samvinnu þings og stjórnar fyrsta
sporið. A því kemur í ljós
hvernig flokkum þeim, sem áður
hafa andvígir staðið gengur að
jafna sig og samþýðast—-gleyma
því sem horfið er og hjáliðiðog
hugsa um það sem yfirstendur
og framtíðina.
A því veltur að miklu leyti
framtíð Islands.
>Vesta«
kom hingað í dag með henni
voru alþingismennirnir: Guttorm-
ur Vhgfússon, síra Einar þórðar-
son, síra Arni Jónsson, Pjetur
Jónsson, Guðl. Guðmundsson,
Magnús Kristjánsson og Stetán
Scefánsson kennari. Ennfremur
voru með skipinu sagnfræðingur
Bogi Melsted, consul Havsteen
af Akureyri, Jónas Eiríksson
kennari á Eiðum, Ottó Tuliníus
kaupm., og frú hans, frú Steph-
enssen af Akureyri og dóttir
hennar. Jón Stefánsson pöntun-
arstj., á Seyðisfirði. J. Thorar-
enssen kaupm., á Reykjafirði o.fl.
Hingað til bæjarins komu
kaupm., Tang (yngri). Asgeir
Magnússon verzlunarm., ungfr.
Kristjana Pjetursdóttir frá Gautl.,
ungfr. Soffia Jónannesdóttir, Jens
Andressen fiskikaupmaður frá
Færeyjum.
„Friðþj óf ur“
kaupfjelags skip Zöllner’s kom hing
að í dag. Með því voru: Zöllner
stórkaupmaður og Jón Jónsson al-
þingismaður (frá Múla).
Noryegur og Svíþjóð.
Með „Vesta" bárust þærfregnir
að Norðmenn hefðu sagt upp sam-
bandinu við Svía. Þar sem ráða-
neytið hafði sagt af sjer og engir
fengust til að mynda nýtt ráða-
neyti. Var fyrst á orði að bjóða
Karli prinz, syni Svíakonungs kon-
ungdóm. En Óskar konungur var
Því mótfallinn og vildi ekki viður-
kenna skilnaðinn. Var þá talið
líklegast að prinz Valdemar yrði
boðinn konungdómur. Annars eru
allar frjettir um þetta óljósar; út-
lend blöð ná að eins til 5. þ. m.,
og sat þá gamla ráðaneytið enn
að völdum, þótt það hefði beðið
um lausn, en ráðgerði að fá stór-
þinginu stjórnina í hendui, svo það
gæti komið á bráðabyrgðarstjórn.
Af ófriðnum engin stórtíðindi.
Óánægjan og óeirðirnar í Rússlandi
engu minni en áður.
Lausn frá prestskap.
Síra Davíð Guðmundsson á
Hofi hefir fengið lausn frá prest-
skap 31. f. m. Hann hefir verið
pestur í 45 ár.
Með >Tóta«
komu í gær: síra Guðmundur
Guðmundsson, í Gufudal, frú
hans og sonur.
>Saga<
kom hingað í dag til verzlunar
Edinborgar. Með henni kom
E. W. Sandholt, prentarifrá Rvík.
2 Orgel-harmoneum
sem kosta milli 3-400 krónur,
ágœt hljóðfæri, selur undirrit-
aður,
Jcn Ii.axdal.
ísafirði, 24. júní 1905.
= Skrifstofu=
MT fyrir almenning, 1H
hefir Sig. Jónsson opnað í húsi
Valdimars Haraldssonar (inng.
á eystri hlið, ytri dyr), og er hann
að hitta þar á hverjum virkum
degi frá kl. 5—7 síðd. Þar geta
menn, fyrir mjög sanngjarna
borgun, fengið skrifað: sátta-
kœrur, brjef, samninga 0. fl.þ.
h., sem opt kemur sjer vel. —
Sömuleiðis er þar annast um
skuldheimtu, kaup og sölu fast-
eigna o. s. frv.
SXJNDKEKNSLA
fyrir ungar stiilkur
hefst í Reykjarnesinu 20. júlí,
næstkomandi, ef nógu margar
gefa sig fram til að notá kennsluna.
Borgun fyrir hverja stúlku, fer
ekki fram úr 6 kr., en verður því
lægri, sem fleiri taka þátt í náminu.
Kennslutíminn er einn mánuður.
ísaf. 23. júní 1905.
Ásgeir Ásgeirsson.
GÓð kýr, ung, snemmbær,
er til sölu í Vatnsfirði.
104
nauðsynlegt f'yrir mig að geta komist til London með
hraðlestinni sem fer kl. 6 í kvöld,« sagði læknirinn.
»Jeg skal koma því svo fyrir að þjer getið verið hjer
aptur á rjettum tíma,« svaraði Jim, uni leið og þeir gengu
ut að vcgninum. »Nú ..kal jeg segja yður hvers vegna jeg
bað yöur að koma. Eu eigum við ekki heldur að ganga
eitthvað á leið? Jeg þarf uð tala við yður í nseði og þá
getum við gengið við hjá mauni þeim sem jeg ætlaði
að biöja yðnr að lita á.«
»Hann er þá ekki a yðar heimili?* spurði læknirinn.
»Nei hann er mjer alls ekkert vikomandi. Ogjegþekkti
hann rkkert fyr en jeg kom í nágrenni við hann fyrir
skömmu.«
• Mjer skilst að þessu sje eitthvað kynlega varið,« sagði
la knii'inn.
»Já, það er það í raun og treru,« rvaraði Jim. »Það
ei í í-taitu máli þaru ig: Jeg er trúiofaður ungri stúlku sem
er uppcldisdóttir þ.^ssa mrnns sem jeg gat um.«
Jim sagði nú lakninum í stuttu máli hvernig á
ttóð. Þegai þvi var iokið rissaði ia knirinn nokkur strik
nað staírnn: íítum eiris og fann væri að reikna dæmi
og sagði:
»Já, það er hálf byrdegt og þjer eruð ekkeit kunnugur
þessum herra, og þar sem hann vill ekki fallast á giptingu
yðar og fósturdóttir sinrar, banriar hann yður að koma í
hús eitt. Eina ástæðan sem stúikan Lefir til að álita að
hann sje ekki með ölium mjalia sem roaður segir er að
hann hcíir haft í hótunum við yður! En undir þessum
kringumbtæöum held jeg aö það hafi ekki neiua þýöingu
að jeg liti á hann.«
Jim varö iyrir svo snöggum vonbrigöum að hann gat
ckli du ið haitn sinn. Iiann hatði drei iitið á málið frá
þessu sjótarmiði. Þegar læknirirn sá vonbrigði hans bætti
hann við brosandi:
ÍOA
»Jeg verð að reyna að ná fundi hennar og tala alvarlega
við hana um þetta.«
•Heldurðu að það væri ekki bezt að jeg færiog finndi
hana — hvað sýnist þjer?« spurði Alika. »Þá gæti jeg
komist nánara eptir, hvernig þvi er varið með Bursfield.*
Jim hristi höfuðið.
»Nei,« svaraði hann, »það held jeg væri ekki ráðlegt!
Jeg ætla nú að hugsa málið og sjá hvað bezt er að gera.«
Áður en þau voru komin heim var hann kominn að á-
kveðinniTniðurstöðu.
»Manstu Alika,« spurði hann, »eptir unga lækninum
sem við fundum hjá Carltrops kvöldið seru við vorum hjá
honum, eptir að við vorum nýkomin til Englands? Hann
hjet Weston. Carltrops sagði að innan fárra ára myndi hann
verða heims-kunnur geðveikis-læknir.*
»Jeg man vel eptir honum« svaraði Alika. »Jeg sat
hjá honum og hann talaði mikið um Ástralíu. Hann átti
bróðir i SydDey minnir mig. En hvers vegna dettur þjer
hann í hug?«
»Jú sjáðu til. Jeg ætla að símrita til Carltrops eptir
utanáskript læknisins og skrif'a honum svo og biðja hann
að koma og líta á Buisfield gamla. Hann getur þá sagt
mjer hvort Helenu er óhætt í húsi fóstra hennar eða ekki.
Ef hann álítur henni þar nokkra hættu búna verður hún
aö fara þaðan strax.«
»Jeg held þetta sje ágætt ráð ef þú getur fengið Burs-
field gamla til að taka á móti honum — en það verður
vist erfitt.«
»Alls ekki,« svaraði Jim. »Mjer hefir dottið i hug
ráð sem jeg held að dugi að minnsta kosti reyni jeg það.«
Jim sendi nú hraðskeyti til Carltrops og bað hann um
utanáskrift læknisins. Þegar það var búið gerði Jim boð
eptir Terence.