Vestri - 17.03.1912, Blaðsíða 3

-O* IbL
VESlRi
39
|^v*ð nú eiga að vclja hann scm for-
*et» stórþii gsins, í stað Bratlie’s.
^iÍasjfur til Grœnfianda.
bauskur höfuðsmaður, Koch að nafni,
*>efir ákveðið að leggja í leiðangur til
®r*enlands, til landkönnunar þar og
t^srí, rannsókna. öerir hannráð fyrir
ieiðangurinn standi yfir alt að 2
^rutn; og hugBar hann til ferðar síðari
hlul» vorains.
Bókrrentiíélagið.
tlaínardeiid }þess~var eirs o><
«unnugt «r flutt heim.til Reykja
v'kur í sumar og simeinuð
^eykjavíkurdeildinni, eftir nokki
Urra ára stapp og skiftar skoðanir
Urn málið. \ Sýnist að ýmsu teyti
fara vel á þvt að deildin flyttist
e'Dmitt heim nú þegar hinn
nýi háskóli var tekinn til starfa
°8 væri lik'egt að að í skjóli
^ns astti Bókmentaíélagið að
&eta náð" góðum þroska hér
heicn.
ÍSÚ^ hefir”verið tekið upp það
uýmæli í lög félagsins, að allir
'^Lgar hafa atkvæðisrétt við
s,jórnarkosningar og eru atkv.i
Se,3iar stndir meðliraunuirv og
Ser>da þeir )á svo útfylta ef þeir
v'lja neyta kosningarréttar síns.
^æri betur að þessi aðferð
j e'ddi til þes að persónleg vel>
Vl^d eða skiftar skoðanir um
ntlnur m&l væri útilokað frá að
d a ahrif á kosni igar í Bókmenta*
i íéiauin,, , .
«uju framvegis eins og
stunduiD hefir viljað brenna við
aður>
Skírnir,
^■**íarit hins fslenska bókmenta-
^gs, er nú nýkomið út og
ytur > þ®tu 3Ínn:
Listin aðjangja lífeð, eftir Steim
^r,m Matthíasscn iækni; Göngu-
rólfur, oftir }ón Jónsson prófast.
yt*i»bíturimi (smásaga), eftir Jón
rauata. Lífsskoðun Stephans
■ Stephanssonar, eftir Guðm.
sLá|<j Friðjónsson. Auk þess er
'itinu getið ýmsra merkra bóka
^ ritstjórinn, dr. B. B., mir.nist
hokkru bókmentafélags Fær-
^|nga. .Ennfr. flytur ritið erlend
el^"di og höíuðviðburði íslenska,
r í^orstein Gíslason.
^'tið er því allfjölbrey
^ elnið ^emtilegt '
v^lngursntiuð mjög mikil hefir
] '^ í ýmsum héruðum Rúss'
Veit^ * vetur og hefir stjórcin
°auð 120 mili’ fúblur til hiálpar
Var ^'■Lti'dura. Uppskeran í haust
að n'Íe8’ slæm °g það er talið
vj^ a um 20 milj. manna lifi
erfið-SUlt- Síðan 1900 hafa
1 Jlsi«>Un þar í landi lækkað
, 1 2°°/o en fæði og klæðihækkað
““ «»/„
isafjörður og nágrenni.
Síðiista miðTUtudagsiuessa nú
á föstunni verður næsta miðvikui
dag á sama tíma og áður.
Sýsluí'undtir fyrir Norður*
ísafjarðarsýslu ~ verður haldinn
hér í bænum þossa dagana og
var byrjaður í gær.
PéstMisið’ hér á íaafirði hefir
nú fært út kvíarnar í byrjun
þessa árs og lagt undir sig
húsrúm það er símstöðin hafði
áður. Fer afgreiðsla alls ábyrgð.
ar pósts tram í suðurenda hússi
ins, en afgreiðsla bréfa og blaða
í búðinni eins og áður.
Tíðarf»r rysjótt þossa viku;
sífeldur norðanstormur og aldrei
gefið á sjó.
KvoídsUemtuift hélt kvenfél.
>Ósk< í gærkvreldi. Var þar
leikið >í barnaleitt, sýndar
>hópmyndir< og upplestur.
Kirbjan meS 14 tuiagniaáium.
Nýtt kirkjublað skýrir írá því
eftir amerísku blaði, að til séu
söínuðir í Vesturheimi, er
flutt sé fyrir guðsþjónusta á 14
tungumálum. Er islenskan þar
á meðal.
F.n títt hvað það vera ®rðið
að þegar út úr kirkjunni kemur
að allir tali ensku, ' enda er
enskan óðfluga að ryðja sér til
rúms síðan innflytjendastraumur'
inn þverraði.
Hætt er við að erfitt verði
íyrir ísler.dinga og aðra er^til
Ameríkn hafa flutt, að viðhalda
tungu sinni til Iengdar.
Sa’nsengva
hata þingeyringar haldið í vetur
þrjá eða fjóra, á ífingeyri, Hauka»
dal og NúpÍ. E>að er karlaflokk'
ur, að eins 8 eða 9 menu, seru
syngja undir stjórn Bjarna Pét«
urssonar. Undanfarna veíur hefir
hann og stýrt söng félagsins
>Svanur< með miklum áhuga og
góðum árangri. Þessisöngflokkur,
sem nú starfar, mun ekki teíjast
að vera það íélag, enda koma
nú sumir sem í því hafa verið
hvergi nærri, en aftur hafa
nokkrir bæst við.
Síðasta samsönginn héldu þeír
21. jan. síðastl. Alls voru lögin
12, sem sungin voru. Sam voru
ný og öllum ókunn, t. d. lag
Sigfúsar Einarssonar við Græn-
landsvísur Sigurðar Breiðfjörðs,
sem er mjög vlðleldið og
þjóðlegt og tókst prýðilega.
Aftur voru önnur gamlir góði
kunuingjar, t. d. >E»ú bláfjalla
geimur<, sem aldrei er þó of
aukið, og síst t þetta sinn, því
það var eingöngu með undir.
röddum sungnum með lokuðum
munni, og mun það í þeirri
mynd, hafa verið flestum tilheyr.
endum ókunnugt. Lag síra
Bjarna Þorsteinssonar við >Sól*
setursljóð<, þótti flestum tilkomm
mikið flryggvi Hjörleifsson
frá Undiríelli (hefir dvalið á
Þingeyri í vetur) aöng hærri
röddina —r og einnig einsönginn
>Þú bláfjallageimur<. — Næma
tónatiifinningu mun hann hafa,
en röddin virtist fremur veiga-
lítill og framburður orðanna
ekki sem bestur. Lægri röddina
söng Gunnlaugur Þorsteinsson
héraðslæknir. Hann er söug-
maður góður, röddin albþrótt'
mikil og viðfeldin. Söngstjórinn
B. Pétursson lék fylgiraddirnar
á harmoníum.
Satnsöngurinn fór yfirleift svo
vel, að furðu gegndi, einkum
þegar tekið er tillit til þess, að
á fámennum stöðum er ekki af
mörgum mönnum eða miklum
kröftum að velja. Hæðsta röddin
var vanalega hljómmikil og hrein
svo oft var fullkomin unun að
heyra, Annars mátti heita að
raddirnar samsvöruðu sér mæta
vei, söngurinn í heildinni óþving-
aður, þýður og léttur; söngur
einstaklinganna rann vel saman
og styrkbreytingar máttu heita
eðlilegar. Æskilegt hefði verið
að hljómblærinn og svipur söngi
mannanna hefði varið enn breyti-
Iegri en hann var ©g samk»
ur etni og anda orða og tóna.
í daglegu tali þarf sjaldan að
kenna mönnum þá list, encia
mundi fáum þykja vel farið með
ef sagt væri Irá sorgarefni raeð
brosi og gleðihreim, eða frá
gleðiefni með grátrausí, en að
þessu leyti þarf að gera sömu
kröfur þó efnið sé framflutt með
söngröddum. Fjarri fér því þó,
a<3 þetta hlutverlc væri lakar
unnið hjá Þingeyringunum en
alment mun eiga sér stað, hjá
þeira er sönglisfc stunda.
En hversvegna mynda Þing.
eyringar ekki söngféíag með
sameinuðum röddum karla og
kvenna? Þá nytu fleiri söng*
námsins, kraftarnir yrðu meiri
og árangurinn víðtækari, því
reynslan hefir sýnt, að söngkenni
ara hafa þeir góðan. Þar sem
fáment er, svo naumast getur
verið nema eitt söngfélag að
ræða, tel ég þesskonar félag
heppilegra margra hluta vegna
Á þannig skipaðan söngflokk
▼ildi ég óska mér að hlusta
næsta vetur; en sé það nú
>hreint afskorið< þá vona ég að
karlarnir komi þó aftur og láti
til sín heyra, hvort sem þeir þá
heit- >Svanir< eða eitthvað
annað.
Á öskudaginn 1912,
Kr. G.
Hérmeð yotta eg ölkm þeim,
fjær og nær, er sýnt liafa
hluttekLiingu yið lát og jarð-
arför móður misnar, Ástríðar
Zakaríasdéttlr, aiúðar'þakkir.
ísafirði, 1. mars 1912.
Sigríður Jónsdóttir.
fj&f' Armí ond, yisasaúrur,
skúfhólkar, fcstar, brjóstnæl ur
(þar á rneðal ein tegund er setja
má myndir í) og margir fleiri
góðir gripir
fást hjá
Helga Sigurgeirssyni.
Mé era síSastn
finíÍ ^níí
alMiserMÉkina
áíÍWÍ!
U £ k. afgreiðsiamanninn.
Dugleg og þriLn stúlk* óskast
í TÍst. Öott kanp í boði.
ltitstj. vísar á.
Gaídra^Loftur. Norska blað»
ið >Spegjelen< segir að Jóhann
Sigurjónsson skáld sé nú að
semja nýtt leikrit sem eigi að
heita Galdra-Loítur.
hngmanns traust
Eg vil leyfa mér að atkuga lítilshétt-
ar, hve mikið trau.t vér ítfirðingar
getum borið til þÍDgmaiins okkar eftir
framkomm ham í ýmsum þiugmélum
áður.
Síðasta kosning bar þeo* allmjög vott,
að hann hetði tapað trausti kjá kjó»-
endunum, þótt hann merðist i gegn, og
það er ekki vist, að hann hafi «svo fljót-
lega sinn týnda pening aftur fundið.
Frammistöðu han» á þingi 1809 þarf
eg ekki að lý»a, eg hefi óöur pýnt fram
á hvernig hann rak erindi okkar verka-
mannanna.
Viðvíkjandi prestslaunamálinu minnir
m’g að þingmaðurinn hafi »agt í svari
til min, að hann hafi lítið eða ekkert
verið við það mái li.ðinn, en að fjallabaki
básúnar rödd hrópandan* að hann hati
verið stuðningsmaður, ef ekki flutuings-
maður máliin* í eíri deild. Enþaulög
koma einmitt illa niður á emstakliug-
unum, þar sem lagt er á barnið 16 ára
kr. 1,60 tii prests og kr. 0,75 til kirkju,
og enginu verður gjaldfrí fyrri en í
grafarskauti, hvað sem heilsu og efnum
líöur. Yseri ekki nóg að leggjagjaldið
á verkfært fólk iiO—60 ára, og sneiða
fram hjá rúmiö»tum »júklingum ogblind-
um ®g karlægum gamaimonnum, Ef
svo helði verið myndi þjóðin bera
gjaldið mótmælalaust.