Vestri - 13.04.1912, Blaðsíða 2

54
les n i
14- ISJt
skt'yrði iyrir þjóðina, en hinir
reyndu það seni hdegt var til
þess að niðra henni á allar lundir,
og var hr. Jón Olafsson þar
tremstur í flokki; er ilt til þess
að vita, er þeir menu, sem góðir
íslendingar vilja heita, bera skarn
á þjóðræktartiifinningu okkar.
Eins og mönnum er kunnugt,
er fánamálið ekki enn borið tram
til sigurs, og má at atdritam
þess margt læra. I fyrstu náði
það alment miklu gengi hjá
þjóðinni, nema hvað flestir kaup
mennirnir lögðust á móti því, en
nú er svo komið. að margir
þeirra, er hötðu tengið sér tána
og tóku hreyfingunni tveim
höndum eru nú alveg hættir að
nota þá, og hreyfingin virðist
vera að kulna út. Þetta sýnir
ljóslega, að festan við kröfuna
er alment oflítil, og sigur sá er
okkur veitist í viðureigninni við
Dani mun smár verða, et vér
höldum ekki betur á málstað
vorum.
Fánian er tákn sjálfstæðisins
og sameiningarband fyrir þjóð-
ernið, en smáum þjóðernum er
jafnan hætt við aðköstum, sem
oftast hafa illar afleiðingar; er
þvf ekki um lítilræði að tefla þar
sem fáninn er.
Aldrei blöskrar mér meira, en
•r «g sé Dann«brog veifað á
barnaskó’um vorum; það er
einskonar Kainsmerki, danskur
stimpill á íslensku börnin. —
Einhverjum kann nú að sýnast
þetta meinlaust, en svo er þó
ekki, því mörg smáatvik, er
koma okkur til þess að afrækja
þjóðornið, geta leitt til þoss sem
meira or: að við glötum því með
öllu. ,
(Framh.)
ískyggilegar horfur.
Samtakaþörf.
Undanfarið, meðan lítið var
um atvinnuna, var dýrtíð sú
sem nú stendur yfir, alraent
umtalsefni. Lögðu menn á það
misjafnan dóm, svo sem eðlilegt
er; aðrir töldu þetta óumflýjan-
legt, þar er svo væri á heims-
mörkuðum, en hinir kendu
kaupmönnum alla klækina.
Dýrtíð þessi hefir se:n von er
höggvið tilfinnanlegt skarð í
hinn rýra tekjustofn alþýðu manna.
Að nokkru leyti stafar hún af
óvanalega háu verði á erlendum
varningi, en talsverð brögð
virðast að því, að kaupmenn
vilja jafnvel fá meira fyrir snúð
sinn en áður var, og skella svo
sllri skuldinni á markaðsverðið.
Ljóslega hefir þetfca sýnt sig
með kolabirgðirnar hér; þær
voru keyptar inn á síðastliðnu
sumri fyrir 7— 8 shillings tonnið,
en rétt áður en verkfallið hófst
voru þau hækkuð um 50 aura
j
<
Bergenhus
er komif) með ósköpin öll af nýjum vörum, þar á meðal ftauel,
bómullartau í morgunkjóla, eftirspurð mjög, blússu—
tau, stakkatau, nærfatnaó, sportbiifur og m. fl.
HF” Gjörið £vo vel að líta inn strax eftir
helgina
íverslun Jóh. Þorsteinssonar.
5"6 besta steinolíuvél
ekki œði mlkið notud, óskast keypt hió allra
fyrsta, ef til vill er hægt að láta lítið notaða
& hesta Danvél í skiftum gegn hœfilegri milli-
giöf. Menn snúi sér til undJrritaðs skriflega
eða i síma.
C. Proppé,
vcrslunarstjóri á I*ingeyri.
pr. skpd. frá útsöluverði hér
áður, er var almennast kr. 4,50
pr. skpd. og hafa síðan ávalt
verið að smáhækka, svo að nú
munu þau komin í ó eða 7 kr.
skpd.: þykir mörgum þetta að
uppskera óverðskuidaða ávexti.
Þá er og annað atriði, er hér
hefir komið fyrir nýlega, stórum
viðsjárvert. Nú fyrir nokkru
lækkuðu kaupmenn blautfisks.
verðið um eyri pd. og um
sama íoyti er sagt að salt hafi
hækkað í verslunum, svo að
það kosti nú 35 kr. pr. tonn.
En með því er fyrir það girt,
að sjómenn geti saltað fisk sitm,
en verða að leggja hann inn
blautan 0*4 ráða kaupm. algerlega
verðinu ; verdur atvinna sjómanna
við það alv^g undir náð kaup-
manna komin og er það stör-
hættulegt eins og öll »náðar
brauð<.
Þessi tvö dæmi er eg hefi
bent á hér sýna ljóslega þörfina
fyrir alþýðu til þess að reyna
að bæta hag sinn meðsamtökum.
f>að dugar lítið að tala um
frjálsa verslun þegar svona er að
farið; stórverslanirnar eru einar
um hituna og mynda samtök
til þess að hata scm mest upp
úr versluninni og smákaupmenn:
irnir bæta lítið úr verðiagi þeirrar
vöru sem mestu skiftir og sigla
oft í kjölfar hinna, því hver vill
sínum tota fram ota. Fyrir al«
þýðu virðist ekki nema um tvent
að gera: að sætta sig við alt,
eða mynda samtök til þess að
eiga einhvern hlut að verðlaginu
sjálf.
f>að er annaðhvort að duga
eða drepast.
Á.
Ekkjur þa;r, sem vilja sækja
um styrk úr sjóði Hjálmars
kaupm. Jónssonar í ár þurfa að
gera það innan skams. Eyðu'
blöð undir slíkar styrkbeiðnir
fást hjá f>orv. Jónssyni prófasti
og M. TorfasyDÍ bæjarfógeta.
Aílabrögi virðast heldur vera
að lifna og hefir almenningur
sótt til fiskjar síðustu dagana,
og afli yfirleitt dágóður.
Gufusk. Bergenhus kom hing.
að í dag og með því alhmargir
farþegar. Þar á meðal Guðm.
Br. Guðmundsson kaupm. í
Bolungarvík.
Frakkar á Isiandi.
Koriforöabúr.
Umsóknarfrestur um styrk frá
búnaðarfélaginu til að kema upp
kornforðabúrum til skepnufóðurs,
sbr. augl. 20. mars 1911, er
lougdur til 80. nóv. þ. a.
Búnaðarfélag íslands
20. mars 1912.
Auglýsing.
Vér undirskrifaðir ábúendur
og eigendur að Horni og Látra-
▼ík bönnum hér með alla
umfsrð og átroðning á landi
voru, til aflafanga, fugla aða
eggjatekju í svokölluðu H«rn-
Isafjörður og nágrenni.
Nýlátinn er í Bolungarvík
Grímur Samúelsaon, unglings«
maður.
Nýtrúlufuft eru hér f bsenum:
ungfr. Tómasína Skúladóttir og
Teitur Jónss*n lyfsveinn.
Fiskifélagsdeildin. Eins og
getið var um í síðasta tbl. að
til stæði, var fiskifélagsdeild
sett hér á laggirnar 2. páskadag,
og urðu stofnendur hennar 52,
en vonandi bætast margir við,
því sjómenn skilja eflaust þýð-
inngu þess félagsskapar ef hann
er í góðu lagi.
í stjórn deildarinnar eru: Kr.
H. Jónsson ritstj. (form ), Sigurður
Jónsson kennuri (ritari) og Egill
Klemensson skipstjóri (gjaldkeri).
Tíftarfar mjög milt síðari
hluta vikunnar, eins og sumarið
sé þegar gengið í garð. Fyrri
hluta vikunnar var hart frost á
nóttum, eu ella hagstætt veður.
Hið frakkneska rannsóknarfé-
lag (La Société d’ Etudes franc-
aise) sem stofnað var í fyrra í
þeirn tilgangi, að rannsaka eg
athuga skilyrðin fyrir ým*um
fyrirtækjum á íslandi, ®g sem
stjórnað var af hr. Brilloui» kon
súl, hefir nú nýlega verið sniðið
um, og úr því myndað nýtt
hlutafélag, með nafninu >Société
d’ Entreprise en I»lande< (starf-
rækslu eða fyrirtækjafélag á ís
landi). Standa að félagi þessu
tveir stórir bankar í París,
»Banqué Francaise<, og >Banque
Transatlantique<, og ennfremur
hópur nokkurra peningamanna
og atvinnurekenda. — Er hr.
Brillouin setlað að stjórna þessu
félagi. (»Ingólfur<).
r‘"| úsin á Höfða í Kirkju.
* * bólslandi ásamt með.
fylgjandi lóðarréttindum eru til
sölu nú þegar. Lysthafendur
snúi sér til Jónasar Þoi varftsson*
ar á Bakka í Hnífsdal eða Jéns
Bjarnasonar frá Kirkjubæ.
bjargi, nema leyfis sé leitað og
laudshlutur borgaður af hverri
fe6ti eftir mannafjölda.
Fari margir í félagi til nefndra
aflafanga, verður að borga yi0
•
at öllum aflanum, nema öðru
vísi sé um samið í hvert skifti.
Þá sem brjóta ofanskráð
bann og virða eignarrétt okkar
að vettugi, munum vér lögsækja
þegar í stað til sekta og skaða-
bóta.
Horni, 3. apríl 1912.
(duftmundur Kristjánsson.
Flías Finarsson.
Rebekka Hjálmarsdóttir.
Nú Bieö Bergenbos
kom til mín nokkuft af'
nauósynja- munaðar-
glys- og álnavörv.
Vörurnar heíi ég fengift
með tækifærisverfti og seljast
þær því mjög ódýrt.
Komió sem tyrstl
Virftingarfylst,
G. B. Guðmundsson.