Vestri - 11.05.1912, Blaðsíða 3

iS tbl.
VF.^TRl
71
Byggingarefni.
WtiF' Flestar algcngai’ tégundir at' þeiiu nj'k mnar til
undirritaðs, 8ro seni: timbur, pappi, saumur, lásar.
glep, rnálningu og betrsek, og í þessum mánuði er
væntanl. skip tii niín uit-ð sænskt timbur.
Söiuuieiðis kemur iiinan skamms uiikið af eldavélum
ofnum og því tilhcyrandi.
Fnnt'romur lief eg t'engið tiiluvcit aí smábát>árum
OR bátasaum.
Viídi eg því benda þein á, sem þessar vörur no+a,:
að tala við mig áður en þeir festa kaup annar staðarj
þáð mun borga sig.
Jón Sn. Árnason.
I. J 1 V** sem vilja taka að sér að uiála alt barn; *
5 skólahús kaupstaðarins að innaii, á þessu
suniri, og hafa loltið því fyrir 1. sept. næstkom., snúl sér eigi
seinna en 25. tlag þessa mán. til iindiriitaðs formai ns sfeól 1-
óefndarinnar, scm gefur nánari upplýsingar.
ísafirði 9. maí 1912.
þorvaldur Jónsson.
U p p b o ö.
Se.mkvæmt beiðui vcrður x/5 lir bifbátnum
Elliöi 18.53 smál. seídar við eitt uppboð, er haldið vcrður
á skrifstofu bæjartógeta 25. maímán. þ. ávs á hádigi
Bæjai fógetinn á ísafirði 9. maímán. 1912.
Magnús Torfason.

ií4é4k'l>ii Ííl smjörlihi er be5h.
RirSjiÖ um t’eyundírndr
„Sóley" „Ingólfur” eða Jsafo! T
Smjöriihið fce$t einurtgr Pra :
Otto Monsted h/o
. Kaupmannuhöfn og/)ró$iur
i Danmör'm.
'll'" I-)1-1 ; .t.
Húsnædi til leigu nú
Þegar.
Ritstj. vísar á.
Borgií Vestra
Vorbær kýr
oskast til kaups,
Ritstjóri vísar á kaupanda.
Utgefendur: Xokkrir Vestfirðingnr.
^.)CK»(10(M<)*00<)CX)00000<XXK
\ §
ffitiiai. Hannesson#
* - *
| cand. jur.
^ útvegar veðdeilderlán, jg
j| ennest selu é húsunr, j|
M jérðum og skipum. E®
s ú
aí »< 9000000« xn looeooootxx^
Tilbúin föt «!l
fataefni
fást hjá
þorsteini Guðmundssyni,
44
sért ^
annfæiður um að ungfiú Rohnberg sé saklaus af morð.
a«æru þessari«.
Ha Gastineau leit alls ekki út fyrir að vera sannfærður. —
1 nn hristi höfuðið hálfkýminn, en glampinn í augum hans
Dar votf x
vinur Um a° haDD Væi' 6kkÍ ^ gÓðu Skapi’ >Gættu Þío,
Þinn’1 niÍnn' a?j lata ekki peraónulegt álit raska dómgreind
y. >t>efsónulegt áiit? Svo heimskur er eg þó ekki. En eg
J 1 setja sjáifan tnig, nafn mitt og æru í veð fyrir því, að
ngfru Rohnberg á ekki meiii sök á dauða Martindale en þú
eg<.
vpt< ^Sennilega hefir þú rétt fyrir þér, en ináske þú farirlíka
^HeJdur þú að hún sé sek?<
Urn sern eg held er að eg ætla ekki að kýta við þig
etta (lóða nótt.<. Hann rétti Herriard höndina.
fvHv errÍai»d Wk 1 hönd hans sag'i biðjandi. >Gerðu það
img að líta mildari augum á þetta mál<.
að vet.að VÍI eg Sera! En vei'ður að muna, að eigi eg
bekkín'1 þél að ]lÖ‘ má et? ekki líta mildara á málið en ’ögi
mín og dómgreind leyfir<.
honumeeai ^errlard var a15 fara kallaði Gastineau á eftir
þeim t!e>l^u meðal annars. Hvernig lýsti Campion manni
ein hann hafði séð<.
clO var n x
»T\rnkk„x glHnnni' maour og dökkur ásýndum.<
T - R 61jos toing; veit hann ekki meira<.
»Ju, Bowyer hQ<-
nákvaemlega eftir
>Senmlega. Heidur hann að hann þekki hann aftur?<
>Ja, það sagðist hann Vera vissum<.
eða e- 1181111 Se^]l heidur hann það hafi verið gestur
a einhver þjónninn?<
»Einhver gesturinn, velbúinn harra<.
41
Alexía sjáif virtist mjög hrifin af vörn hans. í raun og veru
skoðaði hún það svo sem hún væri hér að berjast við dauð-
ann og úti væri um sig, ef hún ekki inui málið.
Málið hélt áfram og almenningsálitið skiftist í tvo flokka,
sem tæplega voru þó jafnstórir.
Eitt.hveit kvöld meðan á málinu stóð, kom Herriard heim
til Gastineaus með markverða nýjung, og var honum þvi
talsveit niðri fyrir.
„Það hefir gefið sig frarn maður“, sagði hann, „sem segir
að nóttina sem rnorðið átti sér stað kl. 12,30 hafi hann komið
neðan Verneystræti, og þegar hann hafi komið á móts við
hús hertogans hafi hann stansað til þess að hlusta á hljóð-
færasláttinn. Meðan hann stóð þar segist hann hafa tekið
eftir manni, augsýnilega einum gestanna, sem hafi komið út,
á svalirnar og litast um hvort nokkur hafi séð til sin, svo
hafi hann stokkið niður i garðinn. — Catnpion — svo heitir
þetta nýja vitni, segist hafa mistsjónará manniuum i nokkrar
mínút.ur, en svo kom hann aftur í ijós og flýtti sér út um
hliðið. Nú hefi eg tekið Campion með mér heim til hertogana
og lýsing hans stóð alveg heima — —“
„Já, alt stóð auðvitað heima“, greip Gastineau fram í
með vantrúarbrosi.
„Hvað segir þú um þetta?“ spurði Herriard ákafur.
„Það er óneitanlega all greiuileg sönnun, næstum of greini-
leg til að geta vetið sönn“.
„Maðurinn er viss í sinni sök*1.
Gastineau kinkaði kolli: „Tvi hefir hann ekki skýrt fiá
þessu fyrri*.
„Hann hefir verið í Suður-Ameriku“, sagði Heniard, „og
er nú kominn heim fyrir fáum dögum, Honum datt fyrst í
hug í gær að setja þetta atvik i samband við Lancashire-
málið og fór þá strtix til Bowyers11.
,,Ja-so. Hvað starfar þessi maður?“
„Hann er góður, verzlunarmaður eða eitthvað þ*ss hattar,