Vestri - 07.09.1912, Blaðsíða 2

VESXRI
35- tbi
136
manna voru gefin út. Þyrfti
ekki annað ^n líta í verðlags*
skrá frá þeim tíma til að sjá að
ökr. hefðu þá jafngilt 18 kr. nú,
tærði hanntilþess nokkur dæmi.
Um steinolíumálið hafði þing-
maðurinn ýmislegt að segja,
kvað þá nýjung hafa borið við
að kaupmenn sem í þingbyrjun
hefðu verið óðir og uppvægir
yfir öllum höftum á frjálsri versh
un (sbr. mótmæli gegn einkasölu
á kolum) hefðu elt þiugmenn á
röndum til að eggja þá tii að
gera ráðstafanir um einkasölu á
steinolíu. Þingm. bjóst við að
heimildarlög þingsins í þessu
etni myndu því miður bera lítinn
árangur.
Á fieiri þingmál drap hann
lítilsháttar, En engar umsæður |
urðu á fundinum og engar íyrir.
spurnir komu fram.
*
* *
Auðvitað er fundartrásögn'
þessi að eins lauslegt ágrip, aðal
drættirnir úr ræðu þingmannsins
um helstu málin.
Kindagarnir.
Fyrir nokkrum árum var byrjað
að fiytja kindagarnirút sem versl'
unarvöru og hafa þær síðan verið
útfluttar og andvirði þeirra numið
nokkrum þúsundumkróna árlega.
En garnirnar hafa ekki reynst
vel og eftirspurnin hefir farið
minkandi, sem líklega er að
kenna verkuninni á görnunum
og kannske meðfram að dilka'
garnir sem eru minna virði, hafa
verið látnar saman við garnir
úr fullorðnu fé, en ætti að hata
hverja tegundina út af fyrir sig.
Eftir að búið er að taka garn.
irnar úr kindinni, verður að
hreinsa þær og strjúka gorið úr
þeim, láta þær síðan í kalt vatn,
sem þær síðan standi í til
næsta dags, hreinsa þá alt slím
úr þeim, helst í volgu vatni, og
hella volgu vatni í þær með
trekt og láta það renna gegn
um garnirnar til þess að ná slím'
inu úr þeim. Að því búnu á að
leggja þær í ílát með söitu
vatni í og láta garnirnar liggjá
í því 1—2 stundir, salta þær
síðan vandlega niður í tunnur.
Það er áríðandi að fara var-
lega með garnirnar og láta þær
ekki verða tyrir neinum áföilum
eða höggum svo þær ekki hrufl»
ist né merjist og má aldrei kasta
þeim frá sér á jörðina né fleygja
þeim í ílát, nema vatn sé í þvi
o. s. írv.
Ofanritaðar leiðbeiningar, sem
að vísu eru ófullkomnari en ég
gjarnan hefði óskað, geta þó, ef
til vill, gert nokkurt gagn og
kannske komið því til leiðar að
markaðurinn lyrir íslenskar kinda’
garnir fari heldur batnandi, svo
á þann Eátt komi nokkrir pen-
ingar inn í landið, sem annars
færu að förgörðum. Bið ég yð'
ur því, herra ritstjóri, að prenta
ofangreindar leiðbeiningar í heiðr■
uðu blaði yðay, svo snemma að
lesendur blaðsin geti séð þær
áður en fjártakan hyrjar í haust.
KaupmanDahöfn lö. ágúst 19i2.
Virðiugurfylst,
Jakob Gunniögsson.
Semper retrorsum.
Mér þótti heldur vænt um
þegar blessað lambið okkar hélt
leiðarþingið í gærkvöldi, svona
nýkominn og glóðvolgur af þing-
inu.
Það er eiuhver munur að fá
fréttirnar svona eða snapa þær
saman úr lýgnum blöðum eða
eftir hviksögum.
Eg hlustaði á hann með at-
hygli og eftir orðum hans og
frásö&num, hefir þetta þing verið
einstakt í sinni röð.
Þeim til fróðleiks er ekki heyrðu
skal hér talið sumt er eg varð
vísari af orðum hans.
1.
Þingið stakk stjórnarskrárbreyt-
ingunni undir stól, þ. e. sveikst
undan því starfi er það var fyrst
og fremst kjörið og kallað til.
2.
Fleiri partur þm. eyddi >bak
við tjöldin« miklum tíma í eitt -
hvert sarobandslaumuspil, sem
engir hérlendis, utan þeir, mega
neitt vita um, fyr en það hefir
verið borið undir álit Dana og
þeir hafa lýst velþóknun sinni
þar á.
3-
Það kvað vera komið skelfing
stórt skarð í landssjóðinn vegna
bannlaganna, þó innflutningsgjald
af áfengi hafi enn þá ’ ekki
minkat.
4-
Þm. voru flestir nauðulega
staddir þegar suður kom, því í
Rvík er öll lífsbjörg orðin svo
hræðilega dýr og auk þess eru
menn nú miklu þurftarfrekari en
1843.
Var því ekki annað sýnna en
þm. mættu fara að klæðast í tötra
og leggja sér kjósendafæðu til
munns.
En flestir báru harm sinn í
hljóði, af því lítið var í lands-
kassanum og hugðu að bíða betri
tíma, nema þm. ísfirðinga. Sagði
hann, sem satt var, að margir
þeirra gætu burtkallast, áður en
lag væri komið á fjárhaginn.
Lét þingið sér þetta að kenn-
ingu verða og þóttist hann hafa
vaxið af.
5-
Nokkrir >forstandsmenn< buðust
til að kenna landsfólkinu að gæta
fengins fjár; skal það gert í skóla,
suður í Danmörku, er heitir
>Lottería<.
Tok þingið boðinu með þökkum.
ó.
Öllum þótti vanta fé í lands-
sjóðinn, en fæstir þorðu að leggja
skatt á kjósendurnar, síst þá efn-
aðri. Þó voru gerð einhver lög
í þá átt, en enginn þm. kvað
vera ánægður með þau.
7-
Efri deild átti í ógnar basli
með neðri deild, er gerði hverja
vitleysuna eftir aðra, og fékk svo
samviskubit á eftir.
Kvað slíkt aldrei hafa skeð í
efri deild.
8.
Torvelt að koma nokkru gagn-
legu fram sökum þess, að tveir
síðustu ráðherrarrir voru úr vit
lausri átt og einh^er ónefndur
kvað vera í neðri deild, sem
ekkert viil grauta í bannlögunum
og er f jarska slæmur við Hannes.
9-
Þingið varð alveg hissa þegar
steinolían hækkaði í verði og
kaupm. í Rvík svo hræddir að
þeir báðu Hannes að varðveita
sig. En hann bað þá fara >kol-
aða<.
10.
Ráðherrann á að leggja
>Bræðinginn< á konungsborð
upp á sína ábyrgð; er það talin
lorsending.
ísaflrði, 3. sept. r9i2.
Ouðm. Guðm.
Lögin um vörutoll.
Gjald af aðfluttum vörum eltir
þeim lögum er sem hér segir:
1. Af kornvörum, jarðeplum,
steinolru, sementi og kalki og
tjöru, 10 aura at hverjum 50
kílógr.
2. At heyi, gluggagleri, tómum
tunnum, gaddavír, girðiugar-
stólpum úr járni, þakjárni,
smíðajárni og stáli, 25 aura af
hverjum 50 kílógr.
3. At allskonar vetnaðarvöru,
íatnaði og. tvinna, 3 kr. aí
hverjum 50 kílógr.
4. Aí salti og kolum, hvers kon-
ar sem eru, og hvort sem varan
er flutt í land eða lögð til
geymslu í skipum úti eða öðr- j
um geymslurúmum á floti í
landhelgi, eða flutt á höfnum j
inni eða vogum yfir í önnur j
skip þeim til notkunar: )
a. aí salti 50 aura af hverri /
smálest.
b. at kolum 1 kr. aí hverri
smálest. i
5. Aí trjávið, hurðuro, gluggum, j
húsalistum og tunnustöfum 3
aura af hverju teningsteti.
6. At öllum öðrum gjaldskyldum
vörum 1 kr. at hverjum 50
kílógr.
Undanþegnar gjaldi þessu eru
vörur, sem sérstaklega er lagður
tollur á, prentaðar bækur og
blöð, skip og bátar, tigulsteinar,
óhreinsað járn í klumpum, heimi
ilismunir manna, er flytja vist»
ferlum til landsins og vanalegur
farangur ferðamanna.
Brot úr tolleini ígu, sem nanr
ur helmingi eða meira, skal t \lið
sem heil tolleining, en minna
broti skal slept.
Greiða skal og í landdssjóð
15 aura af hverjum póstbögli,
sem kemur til landsins.
Lögin öðlast gildi 1. jan. 1913
og gilda til ársloka 1915.
Rakstrarvélin.
Sökum þess að ég rakst á
grein í Vestra er hljóðaði utn að
Halldór bóndi Jónsson á Rauðai
mýri hafi keypt rakstrarvél, bið
ég yður hr. ritstjóri að gera svo
vel og leiðrétta þessa misskriít.
Rakstrarvélin var adr. til mín,
Halldórs Jónssonar á Laugabóli,
því eg pantaði hana fyrir dætur
Þórðar Jónssonar bónda á Lauga>
bóli. Þær voru þrjár í télagi um
að kaupa vélina og gáfu föður
sínuin hana.
Þetta mun vera sú fyrsta
rakstrarvél sem flutt hefir verið
hér á Vestfirði, og er það myndi
arlegt að það skyldi vera kven»
þjóðin sem var frumkvöðull
bænda með að fá sér þannig
nothætt áhald sem rakstrarvélin
mun verða hér á Vestfjörðum,
því sennilega mun viða vera
þörf fyrir vinnu hennar.
Sú litla reynd sem ég hefi af
vélinni (því hún kom svo seint)
gefur mér það í skyn að hún
muni geta mikið hjálpað bændum
við vinnu á túnum, því óvíða
munu engjar vera svo sléttar að
hún muni vera nothæf á þær.
Bændur ættu að athuga túnin
hjá sér hvort það mundi eigi
borga sig að fá sér vélina,
mörgum mun þykja hún dýr í
svipiun, en menn skulu athuga
að kaupafólkið er líka dýrt. —
Hugsunarháttur þessara systra
gagnvart foreldrunum, er eftir-
breytnisverður fyrir önnur börn.
Halldór Jónsson.
Jkorvaldur Krabbe landsverk-
fræðingur var á ferð hér vestra
í síðastl. mánuði. Var hann að
skoða bátahöfn í Súgandafirði
og gerði þar mælingar þar að
lútandi, sömuleiðis íór hann norð-
ur að Horni að skoða vitastæði
þar.
Ceres kom hingað 2. þ. m. Með
henni komu alþingismennirnir
Guðjón Guðlaugsson, Matthías
Ólafsson og síra Sig Stefánsson.
Ennfremur Guðm. Jónsson gjald-
keri, Einar Jónsson afgreiðslum.,
Björn Sigurðsson bankastj., L A.
Snorrason kaupm., Árni Sveins-
son kaupm., Páll Torfason o. fl.
Með skipinu fóru héðan Hall*
dór Gunnlögssen verslunarfulltr.,
Magnús Thorberg símritari o. fl.
Cand, phil. Óli Steinbach
hefir þ. 15. ágústin. verið lög-
giltur (autoriseraður) sem tann-
læknir af stjórnarráði íslands.