Vestri - 21.12.1912, Blaðsíða 2

ro2
V E S T R I
51. tbi.
var nokkur stormur og uu-diralda
— og bylgjurnar geng i hátl í
brjóstum manngrúans se n h:.fði
safnast saman við sjóinn á
>Swadeshi<tfund. Þ< tta var
einmitt á þeim tímum er ailur
heimurinn talaði um: Indland fyrir
Indverja, að gera allan enskan
hagnað útlægan: að safnast til
mótmæla gegn ensku sljórninni
og margt annað þessu líkt sem
þá var efst á baugi.
Manngrúinn, sem var mest-
megnis stúdentar, hlustaði hugi
fanginn á einn foringjann. Eg
man eftir því að þegar múgurinn
dreiíðist lcom stúdentahópur á
móti mér um leið og þeir veif
uðu stöng með myndum af trels'
ishetjum Indverja til mío og
hrópuðu sitt »Vandi Matarom«
(heill þér, tósturjörð) í eyru mér.
Það hefði ekki stoðað neitt þólt
eg hefði sagt þeim að ég væri
ekki Englendingur. Þeim var
nóg að ég hafði hvíta húð.
Hópurinn hrópaði og hljóðaði,
Hið kyrra glitrandi haf var’orð-
ið breytt í bunandi fljót, þar sem
allar þrár ólguðu — þær þrár
sem geta ryfið alt um koli ef
ekki er haft taumhald á þeim.
ísafirði 18. des. 1912.
H, Schlesch.
Sambandsmálið.
í símfregnum hér í blaðinu er
getið helstu atriðanna um horf-
urnar í sambandsmálinu nú. —
Innan skamms mun alþjóð verða
kunnugt um þessar horfur, eins
og þær hljóða í frumvarpstormi
orði til orðs. Það ertekiðfram
af ráðherra að ekki megi skoða
þetta sem tilboð frá Dönum, —
heldur er það að eins svar upp
á málaleitanir héðan að heim-
an. — Auðvitað vilja Danir
helst ekkert við málinu hreyfa,
þeim er það hugþekkast og
hentugast eins og það er.
Vér skulum ekki að þessu
sinni neinu spá um það, hvernig
málinu verður nú tekið eða ræða
neitt til né frá um það fyrri en
málavextir eru að fullu kunnir.
Enda liggur því ekki á. Ekkert
tækifæri er nú fyrir höndum,
sem líklegt er að gangi úr
greipum, þótt málið dragist um
stund. — En vér viljum vona,
að almenningur taki nú málinu
með meiri ró og kaldari yfir-
vegun en síðast. Menn hafa nú
undanfarin ár haft nægan tíma
til að velta því fyrir sér og vér
vonum að mesti reykurinn sé nú
úr glæðunum.
En gott er það og þarft af
sambandsflokknum, að hafa út-
vegað upplýsiogar um hvort hinn
málsaðilinnhefðiennsömu afstöðu
og áður gagnvart frumvarpinu
og þeim breytingum er sambands-
menn komu sér saman um. ‘
Þegat horfurnar hafa svo verið
ræddcT og athugaðar ættu Is-
leudingar að get *, ” komið sér
swan um hvað þeir viija.
Langt að kominn.
Hr. c nd. pharm. H. Sclesch,
sem skrifar greinina um Indland
_hér í blaðið, er eflaust sá af
íbúum þessarar upprennandi
borgar sem er lengst að kominn.'
Hann er fæddar i Pattambakam
í Madrasfylkinu á Indlandi (sonur
Chr. Sclesch, sem þar er ritari
ttúboðsfélagsins danska) og ólst
þar upp, hefir Jært »tamil«, aðal .
mál þess héraðs og fleiri ind
versk tungumál.
Hr. H. Schlesch er maður vel
mentaður. en sú vísindagrein er
hann hefir sérstaklega lagt stund
á er sníglafræði — og er hann
sérfræðingur í þeirri grein. —
Sjómenn ættu að hugsa eftir
auglýsingu hans í blaðinu og
láta honum í té skeldýr og haf-
snígla, sem þeim kann að áskotn
ast á sjónum.
Hr. H. Schlesch hefir lofað
Vestra að láta oftar til sín heyra,
og væntum ver að lesendur
blaðsins hyggi gott til.
0ryggi á sjó.
Tvær uppgötvuuir.
í Svíþjóð hafa nýlega verið
gerðar tvær uppgötvanir, sem
virðast muni geta oröið til þess
að auka öryggi á sjó, með því
að sporna við slysum, er skipin
áður hafa ekki getað ráðið bót á.
Aðra þessa uppgötvun gerði
vélasmiður O. Petersen í Stokk-
hóími. Er það ráð til að stöðva
leka í snatri, sem skip hafa
1 engið neðansjávar, við árekstur,
skot eða annað, svo skipið sé í
bráðri hættu.
Áhaldið er þrístrendur, tvö-
faldur segldúkur af mismunandi
stærð, með stáipípum til styrktar
og þykkri umgjörð, sem þrefaldar
giidar gúmmístengur eru ofnar
inn í. Þegar nú leki kemur upp,
er áhaldið látið síga niður með
sk ipshlióinni og eitt hornið látið
vita niður. J því horni er stál-
þráðarkaðall, sem er látinn ganga
undir skipið og festur hinu megin.
Þegar segldúkurinn er dreginn
yfir lekann, þrýstir vatnið honutn
að skipshliðinni og lokar þannig
fyrir gatið.
Áhaldið var nýlega reynt á
vatninu Malaren, að viðstöddum
fjölda sérfróðra manna, þar á
meðal foringjar úr sjóliði Svía,
og töldu allir það reynast ágæt
lega.
Hin uppgötvunin miðar að því
að slökkva eld í skipum, — og
álíta sérfróðir menn hana mjög
merkilega. Það er safnker með
kolsýru, sem komið er fyrir t
ffliooctjooctr^œocioeöoetjoo-xíoocxioociexjooocjaaeoooeoexa
j| (i
X Ql/ftfatníínnrinn h*á Wi* ^snússyiii, Hafnarstræt K
UAUlíUUUUUl 111II U, ísafirði, er traustur, fallegur *
H og ódýr. — Ávalf miklu úr að velja. "
M 8
oje<>etJO<>c<jaocxjoo«JQoeí»i>o«:joocxjooeocx»et>otJcxjo<Jo<»c*jo<«i
miðju skipimi, og ganga frá því
pípur um alt skipið. Endunum
á pípum þessum er lokað með
töppum úr efni, sem fljótlega getut
bráðnað. Þegar núeldur kemur
uppnálægt þessum pipum, bráðna
tapparnir og kolsýran streymir
út og slökkur eldinn.
(„Austri11).
I
Iltillýsing á Seyðisfirði
hefir nú verið samþykt at bæjar'
stjóriiinni þar og borgaratundi, t
og hefir verið ákveðið að byrja I
á henni á næsta vori. Ráðgert *
er að kaupa vélar og rafmagns |
leíðslur at verksmiójunni Siemsén
& Schuckert í Berlín og Kaup- /
mannahötn, er hefir gefið álitleg
ast tilboð. En skurðgröit, stíflu
gerða, vélahússbygginguog aðra
vinnu ætlar bæjarstjórnin að láta
vinna undir umsjón einhvers
verkfræðings.
Skipshiifninni af þýska botn-
vörpungnum, se n strandaði um
daginn, eins og getið er annars
staðar í blaðinu, þótti tatnaðurinn
svo ódýr í verslun Axels Ketils-
sonar. að þeir keyptu þar á einum
degi fyrir óc? kr. 26 aura.
Tapast licilr silfnrnæla
(víravirkis) gömul. Skilist til
Helga Eiríkssonar bakara gegn
góðum fundarlaunum.
V e s t r i“
kemur út einu sinui í yiku og aukablöð
ef áetæða er til. Verð árgangsins er
kr. 3,00 innanlands, erlendis kr 4,00 og
borgist blaðið þar fyrirfram. Grjalddagi
innanlands 15. maímánaðar. —
Uppsögn 8é skrifleg, bundin við árganga-
mót, og komin til afgreiðslumanns fyrir
1 ágúst, og er ógild nema kaupandi aé
skuldlaus fyrir blaðið.
Clleyniið
blaðið.
ekki að borga
baunlagab- ot. Brytinn á
gufusk. Ingólfi varð uppvís að
því að hafa sett í land og selt
allmikið af víni á Norðfirði
eystra. Var málið tekið til ran.
sóknar á Akureyri og hlaut
hann 1 500 kr. sekt fyrir vikið.
Vitarnir á Rifstanga og Langa.
nesi höfðu skemst eitthvað í
ofsaveðriuu í vetur, þegar mest
kvað að skemdunnm þar eystra.
Skipstrancl.
Þýskur botnvörpungur, Geeste
frá Nordenhavn, strandaði á
Sléttuuesi í Jökulfjörðum 14. þ.
m. Menn björguðust. — Eoskur
botnvörpungur kom með skips-
höfnina hingað á sunnudags~
kvöldið.
Björgunarskipið »Geir< kom
hingað 17. þ. m. og er nú að
reyna við að ná botnvörpungnum
fram.
Harðindi. Hart mun nú frem-
ur milii manna hér í bænum, sem
vonlegt er. Árið hefir verið með
aflatregustu árum, eu hér byggja
flestir upp á sjóinn. Gefi ekki
á sjó tyrir jól er hætt við að
margur verði að lifa við þröngan
kost um hátíðina.
Tíðin hefir verið fremur stirð
og skuggaleg undanfarið. Gæftir
hafa því verið litlar. Þrír bátar
fóru á sjó héðan um síðastliðna
helgi og cfluðu lítið og nokkrir
bátar úr Bolungarvík tóru á sjó
nú í vikunniogfengu>reytings«'
afla.
Til sjcmanna.
Til vísindaiðkana þart eg að
halda é nokkru af kuðungum og
skelfiski. Sjómenn sem&fla slíkt
eru því beðnir að láta mérþað
í té fyrir sanngjarna þóknun.
Jafnframt þarf helst að geta hvar
það er aflað, dýpis og mánaðar'
dags.
H, Schlesch,
cand. pharm.
(í lyfjabúð ísatjarðar).
jgHP' Eins og að undanförnu
panta eg
orgel og piano
fyrir þá er þess óska, og hefi eg
til sýnis verðlista yfir orgel frá
0stlind & Almquist, K. AAnder-
son, J. P. Nyström, E. Hinkelog
M Höriigel, og yfir piano frá
Hornung & Möller og H. Liibitz
Hljóðfæri frá sutnum þessum
verksmiðjum geta menn fengið að
sjá og reyna hjá mér. •
Jónas Tómasson,
til að skreyta með
á jóiunum
fást á prentsmiðjunní.
Eyjólfur Bjarnason pantar fyrir
hvern sem óskar vondað og ódýr
úr, klukkur o. &á ároiðanlegu
verslunarhúsi.
Afgreiðslu- og innheimtu-maður:
Arngr. Fr. Bjarnason.