Vestri - 21.12.1912, Blaðsíða 3

V E S r R 1 *
202
t;i. tbL
Frá þessurn degi til jóla í'á
þeir er kaupa skó af
Leó dagatal uieð hitamaJir.
Ó. Steinbacli
tmmiækiiir,
Silfurgctu 11.
Heima ki. 11—12 f. m.
og 4—5 e. m.
c'iakið &furi
Ailskoiiar karimannafot og
fataefni. Ennfr. nærfatnaður,
liálstau hvítt og mislitt, skinii'
og ullarvctlinga fyrir karla
og konur, smokkar, peysur
handkiæði og m. 11,
selst alt með n'ðursetlu veroi
ísafirði 21. nóv. 1912.
Þorsteinn Guðmundsson,
klæðskeri.
KWI »oo« »0« »00« »00« W<IO*K
Guðm. Hannessottl
ð
u
b
&
ð
cand.
útvegsr
annast se(u á
icrðum og skipum
&
iur.
veðdeildarlán, j|
kúsum, I
(n»ieitain»ik»»»aei
Jdla- og nýárs-
POST-kort.
Verslun
S. &oðmundssonar.
fP4F~ Hugsið tii mpdarna og mpda-
rammaija hjá undinituðum þegar þér
veijið ykkur jdlagjafir.
Aiiir vita að vindiar og vindlingar
eru ódýrastir og bestir lijá mér. Sömul.
tdbak.
•ión Sn. Arnason.
EttiiiiD á Vistíiörðni
licfir cins miklar birgðir af
skófatnaðl c’ns og Leó.
Allir yiðurkenna að þar sé
Beynid
Gerpúlverið „Fermenta“
og þér munuð sanníærast um,
að betra Gerpúlver finst ekki á
Fyrir jdlin
borgar sig best
að kaupa
hjá
u. J. Stetánssyni.
Konur og karlar þeir, er klippa
þeesa augiýsirigu úr og sendahana
bi Klsede v e r e n
Viborg, Oarmark, fá burðargialds
laust 3 stikur (meter) af 1,30 breiðu
svörtu, dinsmbláu eða gráýrðualuilarefni
í falleg og væn karlmannsföt fyrir 13 kr.
85 aur., eða 6 stikur af þelklseði íbverjum
lit sem er í snotran kvenkjól fyrir 3kr.85
aur. Ull ertekin til borgunar á 65 a. pd.
heimsmarkaðinum.
Huehs Fabrik, Kohenhavn.
Biðji6 um \e^uná\rr\ar
.Sóley** ^lnyótfur" Mekia” eða Jst' Tfold”
Smjörlihið emungij, fra :
Offo Mönsfed h/f.
Kaupmannohöfn ogfírósam
i Danmöi hu
V
wawwai.arvB -
148 ,-.-n
4.{...-
1á byssa hans. Harn lét í haua nýtt skothylki. f’egarhann
kom mður fann hann skammbyssu sína og skamt þaðan láu
þeir óvinur hans og bjargvættur, og Heniaid gekk íljótt úr
skugga um að nú þurfti hann ekki að óttast framar.
Herriard herti upp hugann og lyfti upp höfði Gastineau.
Hnakkinn var irotinn. Svo lagði Heniard það með hægð
niður aftur. i j
Ef engin óhépp koma fyrir, hafði Gastineau sagt, og nú|
halði óhappið hent hann og mulið þetta klækjahöfuð. f, •
Svo andvaipaði Heniard og klappaði bjargvætti sínum. Ij,
Bann ieit svo í síðasta sinn á falda valdið, sem hafði i
ráðið svo miklu um örlög hans eg verið fyrst besti vinuij$h> ‘
hans og síðan svarinn óvinur. l%vV
lávo lagði haDn af stað heim til konu sinnar til að segja^fb.
henni að nú væii ölium kvíða lokið. - ■ . j
145;
»- »Nei, eg segi nei og aftur nei*, sagði Gastineau, „því í
fyrsta lagi er það alls ekki atlun min beinlínis að myrða þig“.
„Já, svo!“
„Nei, a!ls ekki, en satnleikurinn er sá að eftir nokkrar
iriínútur nunlu diýgia sjálísmorð. En einmitt á þeirri sömu
slundu veiður Páli Gastineau staddur nokkur hundruð mílur
hóðan; það hefi eg séð um að geta sannað".
„Nú, heldur þú það?“
f „Ó, já, það er eg viss um“.
„þú hefir mikið traust á brögðum þínum, en það er þó
eilt atiiði sem þú gleymir og það mun veiða til að leiða þig
á höggstokkinn".
„Nei, er það satt. Hvað skyldi það vera?“
„Hugsaðu þig um*,J
„Það er eg vanur að gera, eins og þú veist, og eg hefi
engu gleymt".
„Hefir þú máske í hyggju að myrða Alexiu líka?“ spurði
Herriard loks með skjálfandi röddu.
„í fyrsta lagi ættir þú ekki að nota orðið „líka“, því
eins og eg sagði áðan ætla eg ekki að myrða þig, og ekki
get eg aftrað þér írá því að stytta þér aldur. Eg mun heldur
varla myrða hana. En ef þú hyggur að mér muri stafa
hætta af henni, þá er það hætta sem eg ætla mér að breyta
í tryggingu. Þú baðst mig áðan að hugsa mig um, en nú
ættir þú sjálfur að hugsa um hvort það er ekki einmitt þetta
atriði, sem þú mintist á, sem gerir dauða þinn nauðsynlegan,
og ef þú trúir ekki skal eg skýra það nánara".
„Ef þér þóknast", svaraði Heniard, sem alt af vai að
brjóta heilann um eitthvert undanfæri.
„Sjáðu til“, sagði Gastineau lólega, „um dauða Martindale
veit enginn neitt, nerna eg og Alexía. Hún veit það af þvi
að eg hefi sagt. henni það, og þessi vitDÍsburður hennar er það
eina sem hægt væri að dæma mig eftir. Eg hefi. um tvær
leiðir að velja til þess að aftra henni frá að vitna gegn mér,