Alþýðublaðið - 03.05.1921, Qupperneq 1

1921
flyar eiga börnm ai vera?
Harpa var að ieika á lúðra á
Austurvélli í gær. Veður var ágætt
®g íjöldi fólbs á gangi kringum
völlinn.
Eg bom þar að meðan verið
var að Ieika fyrsta iagið. Nokkur
börn voru komin inn á völlinn.
Þau voru fegin að komast á mjúk-
an grasbléttinn af harðri götunni
og undu þarna vei hag sínum.
Öll voru þau mjög hæglát, en
sum þeirra voru að tala um að
aú myndi „pólitíið koma".
Enginn af fullorðna fólkinu fór
inn á völlinn, þrátt fyrir það þó
skörð væru i girðinguna. Þetta
var ágætt. Einmitt börnin áítu að
fá að vera imi.
En samt var ekki alt eins og
það átti að vera. Inni á vellinum
var ýmislegt sem tkki mátti vera
þar: Ryðguð gjarðajárn, pjátur,
kassar, bréfarusl, pokadruslur,
Höskubrot o, fl, Þá óskaði eg
þess, að þeir, sem stjórna þessum
bæ, væru svo röggsamir, að láta
hreinsa Austurvöll — þó ekki
væri meira.
Alt þetta rusl er sist til sóma
og flöskuglerbrot eru ekki heppi-
5eg fyrir börn að ieika sér að og
skki sem bezt til kýrfóðurs.
í þessu birtist lögregluþjónn á
veliinum.
Skyldi hann ætia að taka stærstu
flöskubrotin, svo krakkarnir meiði
sig ekki á þeimr
Nei, nei, ekki var nú svo vel.
1 stað þess að taka það burt,
sem ekki rnátti vera inni á vell-
inum, þá rak hann þaðan út alt
sem átti að vera þar. — Hann
rak ni/nilega út 'éll kórnin.
Sumum hefir ef til vill fundist
þetta sjáifsagt og eðlilegt, og lög-
regluþjónninn hefir víst gert þarna
skyldu sfna — það sem honum
var sagt. En í mínum augum var
Jretta hneixli.
Hvar eiga bör»i# að vera? A
Þriðjudaginn 3. maf.
«
I
götunni eða hvað, innan um allar
bifreiðarnar og borgarysinn? —
Stundum lítur svo út að þeim sé
ætlað það, Þó ber það við að
lögregluþjónar amast við þeim
þar, og er það að vísu eðiilegra.
En hvar eiga þau að verar
„Barnlaus hjón geta fengið her-
bergii" o. s. frv. í húsum fá þau
helst ekki inni, á götunni er eog-
inn friður og á grasblettueum —
nei, það tekur nú út yfir.
í stórbæjum annara landa eru
grasbiettirnir griðastaður fólksins,
einkum barnanna. En hér eru þau
miskunariaust rekin út af grasblett-
unum.
Þetta er lítið sýnishom af menn-
ingarástandinu í höfuðborginni. —
Én flest er þessu lfkt. T. d. er
þetta leiðinlega rusl og skran
alstaðar um bæinn, hvar sem litið
er. Alt saman til skammar þeim,
sem eiga að stjórna bænum.
Eg leyfi mér að skora á þá
tnenn að ráða bót á þessu. Það
er vel framkvæmanlegt, ef viljann
vantar ekki.
Börnin eiga að fá aö vera á
Austurvelli. Bletturinn er ekkert
of góður til þess. Lögregluþjónn
gæti litið eftir þeim þar. Það er
ekkert örðugra en að gæta þess,
að þau séu þar ekki.
Og ruslinu, óþverranum sem
dreift er um allan þennan bæ, á
að ryðja burt. Ekki aðeins á með-
an konungurinn dveiur hér — held-
ur jafn óðum og það sést. Og
það á að aia börn og íullcrðna
upp við hreinlæti. Siíkt mé með
ýmsu móti.
Reýkjavík er liklega meffi sóða-
legrí borgum.
Eg er samt viss um að Eeyk-
víkingar eru ekki sóðaiegri að
eðlisfári en fbúar erlentíra iborga.
En yfirvöldin beita hér ekki valdi
sfnu raeð röggsemi né á réttan
hití.
Eg voffia að þau taki sig á.
Rvíb, 2. maí 1921.
Þ. Ó.
99 töiubl,
Framsðguræða
aiþm, Jéns BaldvinssoR&r,
forseta Aiþýðusamb. Islanðs,
f togaravðkumáiinu við 2, unr.
(Frh.J
Það er Hka eitt sem skiftir mjög
miklu t þessu tháli. Undantekning-
arlftið mun það vera svo, að bænd >
ur gangi jafnt tii vianu og verka-
fólk þeirra, þé að þeir hafi verk-
stjórnina á bendi. Og það eitt út
af fyrir síg hlýtur að hafa þau é-
hrif, að hetur er gætt hófs um
vinnuna en dla mundi. Hið samw
á sér einnig stað ú róðrarbáíum
og vélbátunufn, að formaðurinn
líður súrt ©g sætt með verkafóUd
sínu ef svo mætti segja, og það
ræður meira en margan sjálís&gt
grunar, að ekki er eins langt gea#-
ið þar. Á betnvörpuskipunum er
alt öðruvisi, að minsta kosti nú
orðið. Skipstjóri tekur sér þá hvfld
sem homim sýnist. En h&nn 0|f
stýrimaður skiAast á um að stýra.
vinnunni, og hvílast á víxS. En
við það missist sú hiutdeild i erf-
iðinu og vökunum, sem vafekusú
hefir að nokkru orðið orsök tiii
þess, að of aærri hefir verið geng-
ið þreki manma. Og þarna getar
legið höfuðástæðan fyrir þeim mua,
sem er á sveitavinnu allri, á röSs-
arbátum cg vélarbátum anaars
vegar, og viranu á botnvörpuskip-
unum hins vegar. —
! n.ái. minni hl. er íullyrt afí
ekki sé bægt að benda á það, ací
heilsufar háseía á botnvörpuskip-
um sé neitl lakara eða þeir entí-
ist ver en sjómenn yfirleitt.
Verður þetta nanmast auuan
veg skiiið, ct að minni hl. telji
rangt að lögleiða hvíldartíms, á
þessum skipcra, nema það sé
komið í Ijós, a® sjómenn á fcotev
vörpuskipunnm séu farnir að tyca
tölunni að grdnilegum inun, vegna
ofþreytu ©g svefnleysis. Lfkísga
verða þdr að hrynja alður eins