Vestri - 15.04.1916, Síða 3

Hitt cg þetta.
Skrítíur.
Síldarútvegur
Isféiagsins í Haukadal
er til sðlu.
1 Háfsildarnót 55 fm. löng, 10 fm djúp, 1” liöill, ný.
1 Smásíldarnót 80 „ — 10 „ — i/2” — nýleu.
I 55 „ — 8 „ — „
1 —„ — 50 „ — 5 „ — „ —
I
2 Urkastsnet, 12x3 o0' 6x4 fm.
Óinnaett stykki tii bætinga.
i Nótabátur, stór.
1 — „— minni.
Kútar og drekar.
ÚtTogininii veiftur selilur í því ástamlí, sem hann nú er
í, og geta væntanloglr kaiipciidur fenglð all tr frekarl applýs*
ir.gar hjá iiiidiri'ituðuni lormanuí ísrélagsina.
Ólafur Proppé,
kaupm.
Pingeyri.
Mótorbátur til sðlu
með tækifaerieverði. Stærð 5 siuálestlr, Alphamotor
4 hcsta. Bátur og vél nýleg og í ágætu standi. Veið afarlágt.
Uppiýsingar veitir:
Sigurður Sigurðveon,
yfirdómslögm. á ísafirði.
í ítaliu er það gamall landssiður,
að gefa kiikiunum vaxkei t.i í þakk>
laetisskyni, þegar inenn eiusfaðnir
upp úi' löngum og hættuleguui
siúkdóinslegum. ítali einn hettr
þannig geíið einni dómkitkjunni
feikna stóit. vaxkerti, 1 minninuu
þess að hann komst undan lifláti
í Vestuiheimi. Keit.ið er 9 fet, á
hæð, 270 pund á þyngd og kostaði
1080 kiónur. Áætlað er að það
geti logað samtals í 4 ár o' 3
mánuði,
n
Stæisti háskóli, utan Noiður-
álfunnar, er í Kairo á Egiftalandi.
t’ar eiu 9000 nemendur og 200
prófessorar.
” 19
Úr steinkolunum er liægt, að búa
til um 400 mðlningai tegundir,
mesti sæg af ilmefnum, mörg
tundurefni, allrnaigar tegundir af
sýrum ogdýrmæ-tum læknislyíjum;
ennfremur sacharin, asfalt, áburði
aroliur, tjöru, fernisolíu og gas.
9
Þegar Kínakeisari er í viðhafnar*
búuingi sínum, og skartar eins og
{öng eru á, ber hann um 81 milj.
króna virði utan á sér.
Stærsta eggjasafnið, sem einstakur
maður hefir nokkru sinni eignast,
átti sænskur læknir, sem nýskeð
er látinn. Hann lét eftir sig um
20,000 egg af ýmsum tegundum.
Þetta dýrmæta safn er nú konnö
á náttúrugripasafn sænska ríkisins.
n
Ef maðuiinn hækkaði altafjafn
mikið og á fyrsta árinu myndi
hann verða um 12^/j al. á hæð.
1 Asíu, miðja vegu milli Rúss-
lands og Kína, líggur allstór borg
sem nefnist. Marinotkin, þar sem
tómir karlmenn eiga heiira. Eld-
gömul lög banna konum að taka
þar bólfestu.
' *
Ef ríkur Kinverji er dæmdur til
hýðingar er honum gefið leyfi til
að kaupa mann til þess að hýðast.
í sinn stað. En auðvitað er það
að jafnaði nokkuðdýit „spoit“.
n
í Kanada eru til sauduppspi ettur,
sem þyrla sandinum upp i háa loft,
likt og hverirnir hér á landi.
h
í Natal í Suður-Afríku er loftið
svo tært, að hægt er að greina
hluti i 5 mílna fjarlægð.
n
í Japan gefur brúðurin foreldrum
sínum allar brúðargjafirnar, sem
nokkuis konar viðuikenningarvott
fyrir vinnu þá og fé, sem þau hafa
varið til uppeldis hennar.
Kærsveltameun vitji Vestra í
bókbandsvinnustofu Bárðar Guð*
mundssonar.
Skald;ð; í leikriiinu niinu deyja
allar aðalpei sónui tiar.
Vinurinn : Liklega úr le;ð nduin.
Ungfrú A.: Begai t g var á
skemtigöngu minni fyrir hádegið
og Tryggur með rnér, var ungur
fyrnliöi alt >f á hælunum á okkur.
Ungfrú B.: Já, en Tiyggui er
líka óvenju fallegur hundur.
Skáldið: Leytist mér að léita
yður eitt bindi af Ijóðmæluuum
míuuin.
Ungfrúin : Þakka yður fyrir, en
ég heli nú undanfarið sofið ágæt*
lega að nóttunni.
Kynlegt hjónaband.
— Þýdd saga. —
Frændi rninn horfði hu^si inn
í ofnsglæðurnar.
>Um hjónaböud er ekki auð,
veit að gera sér ákveðnar vonir
fyrirfram<, mælti hann. »Það
eru mörg hjónabönd. sem hata
byrjað ljómandi vel, en endtð í
óánægju og óhamingju. og jatm
vel skilnaði. Og svo eru það
önnur, sem hata byrjað þannig,
að legið hefir við skilnaði þegar
á fyrsta ári, en hafa orðið hin
hamingjusömustu. Eg hefi sjálfur
eitt sinni verið við hjóuavíxlu,
þar sem brúðurin sagði »nei<
fyrir altarinu.
En ég vil ekki slíta söguna úr
samhengi, með þvi að segja þér
frá því einu, og þess vegna ætla
ég að segja þér allasöguna; ég
man svo glögt eftir þessu, eins
og það hetði skeð í gærdag.
En slíkar hjónavígslur gerast nú
heldur ekki á hverjum degi<.
Eg ýtti stólnum mínum nær
trænda. — Hvaða saga skyldi
nú þetta vera?
Að segja »nei< fyrir altarinu;
það þurfti þó hugrekki til þe3s!
Eg hafði ætlað mér að láta
foreldra mina kenna á þessu
sama, ef þau skyldu halda upp1
teknum hætti með að telja mig
á að taka bónorði ríka góseig-
andans, F.g sagði þeim að ég
ætiaði að segja »nei« fyrir altar-
inu, et ég yrði þvinguð til þess.
— En reyndar var eftir að vita
hvort hugrekkið ekki myndi
bila, þegar á ætti að herða.
Það var látið í veðri vaka að
ég hefði verið seDd hingað út*
cttir til frænda, til þess að hjúkra
honum, þvf hann þjáðist af
gigtveiki, en í raun og veru
var það til þess gert að trændi
gæti beitt áhrifum sínum á mig,
til þess að fá mig til að játa
þessu hataða bónorði.
En hann gerði það nú ekki.
Hann leyfði mér að ráta urn í
skógunura tögru, sem lágu undir
stóru jarðeignina hans, eftir vild.
Hann lét mig róa um þvert og
endilangt stóra vatnið, spegilslétt
og fagurt, og hið grfðarstóra
bókasafu stóð mér opið til trjálsra
afnota. Og eítir kvöldverðiun
sátum við saman í rökkrinu og
hortðum í otnsglæðurnar, og
írændi sagði inér ýmsar góðar
og gamlar hjúskaparsögur.
Myndirnar af söguhetjunum
komu hver af annari í huga mér
trcm á veggina í stofunnni. Það
voru glæsilegir riddarar og tínar
hefðarmcyjar. Eg þreyttist aldrei
á að heyra af æfi þeirra og lifn-
aðarháttum, og frændi sagði lrá
þeim öllum — nema sínum eigia
högum, þeim sagöi hann aldrei
frá.
Konan hans var látin fyrir
mörgum árum. Hún var sögð
forkunnar fögur. Synir hans voru
í herþjónuétu í Austurríki, og
frændi var aleinn. En þrátt iyrir
einveru sína var hnnn ávalt
k^tur og skrafhreifinn. og et
gigtin var honum ekki of nær1
göngul, gat hann boðið hverjum
sem vera skyldi út í að hleypa
góðum táki, og fleiri iþróttir
iðkaði hann ennþá.
Mér gatst brátt ákaflega vel
að frænda, og eitt sinn var ég
rétt að þvi komin að skrifta
fyrir honum leyndarmál mitt og
þær ástæður, sem ég hafði tram
að tæra gegn því að hlýðnast
foreldrum mfnum með að giftast
góseigandanum. í huga mér
hatði ég grafið mynd af blá-
klæddum riddara — þar við
instu rætur hj^rta mins tók
myndin aðsetur.
Sigurinn var auðunninn, en
við foreldrana var ekki gott að
eiga. Þau börðu öllum hugsan<
legum mótbárum við, þroskaleysi,
léttúð og fjárskorti og mörgu
fleiru.
Vegna þess arna hlustaði ég
á sögu frænda með ennþá meiri
athygli, þegar hann var að segja
frá þessari / hugprúðu brúði; at
henni ætlaði ég að læra!
(Fih.)
Guðm. ðaunesson
yfirdómsinálflm.
fiillurgötu 11.
Skrifstofutími ^l 1—2 og 4—5.
Sig. Sigurðsson
frá Vigjr
yfirdómslögmaÖur.
Smiöjugeta 5, tsufirli.
Talsíml 4B.
Viðtalstimi 9Vj~10V> °K 4—5.
Skorii rjöl
•r best að kaupa hjá
Jóni Hróbjartssyni.