Vestri - 06.05.1916, Qupperneq 2

66
V £ S t R i
IJ.'U.
Símlregnir
2. maí.
Einkaskeyti t.il Mbl., Khðfn 2». april:
Þjóðverjar tilkynna að þeir hafi sökt þremur léttvopDuðum breskum
beitiskipum i herfötinni til Lovestoft.
Breskt beitiskip sökk í Miðjarðarhafi. 700 mönnum bjargað.
Einkaskeyti til Mbl., Khöfn 30. apríl: >
Breyting heflr orðið á danska ráöaneytinu: Poulsen prestur orðið
kirkjumálarðherra, Kaiset 'Nieisen ken»lumálaráðherra, Christopher Hage
verslunarmálai áðherra.
Bteska beitiskipið, er sökk í Miðjarðarhaíinu, hét Russell, smíðað
1913, 14000 smál. að stærö, hraði 19*/2 mila.
London, 30. apríl. Opinber tilkynning:
Uppreistarmennirnir í Dublin hafa geflst upp.
Blaðið „Vísir“ heflr fengið einkaskeyti um að Cut el Amara hafi
geflst upp fyrir Tyrkjum og hafi þeir handtekið þar 9000 manns.
Inniendar eímtregnir.
Hásetar á botnvörpungum sunnanlands hafa gert verkfall. Aðal*
ágreinfngurinn út af lifrinni, sem hásetar vilja fá viðurkenningu (yrir
aö þeim beri að öllu leyti. Margir botnvöipungar, þar á meðal Jarlinn,
iiggja nú í Rvík, vegna verkfallsins.
Stórt breskt beitiskip kom til Rvíkur síðari hl. í dag. Með því
kom Mr. Cable.
Ósvinna.
verkfallasiður kemst (algleyming'
( landinu.
Verkföll æsa og espa báða
hlutaðeigendur, en hitt laðar
menn saman og leiðir til skilnings
á ágreiningnum.
* *
*
Eftir að þetta er sett, hefir
Vestri fengið þessar upplýsingar
úr sunnanblöðunum:
Utgerðarmenn hafa gengið að
kröfum háseta um liftiua og sent
þeim svolátandi tilboð:
>Hásetar skulu, að svo rniklu
leyti, sem útgerðarmetin krefjast
þess, láta lögskrá sig á botn-
vörpuskipig til 30. september þ. á.
til tiskveiða eða síldveiða með
þeim kjörum: 1) að hásetum á
botnvörpuskipum og öðrum þeim,
sem lifrarhlutur ber, skuli greitt
fyrir hvert lifrarfat, sem fult er
og á land er flutt, hæsta gang*
verð í Reykjavík, eða ef þessu
er ekki tekið nú þegar, þá 35
kr. — þrjátíu og fimm krónur —
fyrir hvert lifrarfat. 2) að kaup
almennra háseta verði 75 kr. —
sjötfu og fimm krónur — á mán«.
uði. 3) að verði síldveiðar stund'
aðar, þá skuli hásetum auk mán.
aðarkaups greidd piemía 2 —
tveir aurar — á fi-kpakkaða
tunuu, eða 3 — þrjá aura — á
hvert mál (150 lítra), og enn*
fremur fái skipverjar fi*k þann,
er þeir draga meðan skipið er
é síldveiðum, og frítt salt í hmu.«
En þessu hefir stjórn Haseta.
félagsins svarað neitandi.
Er nú mest rætt um vandræði
þau, sem hljótast kunna af því,
ef hásetar tást eigi um síldveiða*
tímann, og er ekki gott að segja
til hvers súkt leiðir.
Upphaflega var þjarkað um
það, hvort hásetar ættu litrina
eða ekki. Útgerðarmenn kváðu
það venju, að hásetum væri borgi
uð ákveðin upphæð iyrir hverja
litrartunnu, en það væri aðeins
uppbót á kaupi þeirra f>premia«).
Það var tyrstj 1 o svo 184nú síðast
35 kr. tunnan.
Um kjör háseta er það segja
að sagt er, að margir þeirra hafi
fengið um 10 kr. á dag eða um
300 kr. á máuði stundum (lifran
peningum nú á síðustu tímuro,
og dæmi til að lifrin hefir numið
4—500 kr. Fastakaup háseta
er 75 kr. á mánuðinn, auk fæðis,
svo at þvf má marka, að kjör
þeirra eru eigi bágborin. En
vitanlega fylgja hásetastarfinu
vökur og erfið vinna.
SkipÍN. Gu1lfo3s kvað letrgja
at stað trá Khöfn á morgun.
Goðaíoss kom að sunnan í
gærdag með mesta fjölda farþega
og fullfermi af vörum til Norð-
urlandsins, aðallega Undssjóðs-
kornvörur, sem ætlað er að bæta
ér brýnustu fóðui birgðaþörhnni
við Húnaflóann og í Skagafirði.
Með skipinu fóru héðan m. a.
Matth. Ólafsson alþm. og ungtrú
Sofíía Thordarson.
Fjær og nær.
>NýIr vegir« nefnist sérprenti
aður ritlingur, eftir Böðv. Jónsson
málaflutningsmann á Akureyri;
eru það tiilögur um fjárhagsmál
landsins.
Vill höf. að landið taki að sér
alla sfldveiði og þó einkanlega
síidarverslun og reki hana fyrir
eigin reikning, en banni öllum
að veiða síld í landhelgi eða
flytja síld á land. Til vara ieggur
höf. til að lagður verði 4 kr. toilur
á hverja tunnu, f stað 50 au. nú.
AðaltiUögur höf. um að landið
reki alla síldarverslun munu fáir
fallast á að svo stöddu. Síldveiðin
er glætraiegasta fjárhættuspil, og
ekki ástæða til þess að láta landið
leika f því lotteríi. Höf. óttast
hvað mest að síldarmarkaðurinn
verði yfirtyltur sökum otmikiilar
síldarframleiðslu héðan at Islandi;
en vitanlega ræður mestu um
síldarverðið, hvernig síldveiðin
gengur annarsstaðar þar sem
síld er veidd svo skiftir miljónum
tunna.
Athuganir höf. um að síldveiðin
geti ef til vill gengið til þurðar
þr.rfnast vafalaust rannsóknar af
hálfu séifræðinga eins og hann
bendir til.
Tiliögur hans um að hækka
sildartollinn munu vafalaust koma
til athugunar á næstu þingum,
en minna mætti þó gagn gera,
en að hækka hann úr 50 au.
upp í 4 kr.
Maimalát. Porsteinn lhoraren>
t>en óðalsbóndi á Móeiðarhvoli f
Rangárvallasýslu varð bráð>«
kvaddur að hoimiii sínu 29. f. m.
Hann var einn af helstu og
tramkværodasömustu bændum
snnnanlands, búhöldur mikill og
rausnarmaður í hvívetna.
30. f. m. lést frú Ingibjörg
Ouðmuudsdótlir, kona Bjarna pró*
tasts Pálssonar í Steinnesi f
Húnavatnssýslu.
í f. m.léstog Sigurður Jónsson
bóndi á Hofsstöðum í Skagafirði;
einn af helstu bændum þeirrar,
sýslu.
Misliiigarnir. Fyrirskipuo
stjórnarráðsins um sóttvarnarbann
er nú einnig látin ná til F.yrar*
hrepps.
Tíftin. Eftir helgina voru tveir
hlýir sólskinsdagar, og jarðhnjóti
ar dálitlir komu upp hér f grend.
inni, en þrjá síðustu dagana hefir
verið norðannæðingur og hurt
frost að nóttunni. Útlitið með
h ybirgðir og fénaðarhöld fer
síversnandi.
Aili. Uppgripaafli hefir verið
undaiifarna daga hér í veiði*
stöðvumim, einkum f Hnftsdal.
Halldór Pálsson form. þar fékk
t. d. 3 hlaðninga hvern daginn
eitir aunan núna f vikunni.
Þrátt lyrir feikna verð það,
sem hér hefir verið á fiski í vetur,
hefir sumum róðrarmönnunum
hér á ísafirði þótt sér sæma, að
aclja okkur bæjarbúum fiskinn
til matar 2— 3 aurum dýrara
pundið, en þeir hata fengið tyrir
hann f versiunum, og stundum
jatnvei enn dýrari. Þetta er sú
ósvffni, sem vert er að almenn-
ingur fái að vita um, til verðugr*
ar háðungar fyrir þá sjómenn,
sem þannig hafa notað sér þörf
bæjarmanna. Það «r alvegeins
og þegar sumt Djúpfólkið gekk
á milli manna f haust, til þess
að okra út kjötinu sínu fyrir 50
aura pundið og meira, þegar
kaupmenn borguðu það raeð
46- 48 aur. Auðsaett er, að hér
er verið að nota sér neyð tátækra
tjölskyldumanna, sem ekki kom*
ast af án þess að kaupa kjöt og
fisk, en það hofir aldrei þótt
drengilega gert að auðgast af
neyð annara, og síst verður þetta
til sóma, þegar kjöt og fiskur er
f næstum helmingi hærra verði
en nokkru sinni áður, en kaup
daglaunamanna hefir mjög lítið
hækkað. Vonandi er okur og
ósvífnisnáttúran óvíða á iandinu
eins rfk og hér í þessum efnum.
Þórir.
Óeirðlr á Irlandi.
í sfmtregnum er talað um
óeirðir í Dublin á írlandi.
Að vísu er þar aðeins talað
um götuóeirðir sérstaks flokks
manna, en að öllum líkindum er
þar um meira uppþot að ræða
en þar er sagt frá.
Það er mælt, að Þjóðverjar
hafi haft útsendara f írlandi nú
um langa hrfð, til þess að egna
þá til upphlaups, og hefir þoim
orðið þetta ágengt.
Eldgamalt hatur til Englend-
inga logar þarna upp úr og er
ekki gott að vita til hvers það
leiðir. Þetta hatur stafar að
sumu leyti af því að Englend.
ingar hafa jatnan litið niður á
íra. Enskir stóreignameno eiga
mestan hluta Iandeigna þar f
landi, og hafa írar sætt þungum
búsitjum at hendi þeirra, og hefir
alt þetta eflt og aukið þjóðan
hatrið. En Irar eru lika otstopa.
menn og óróasamir og taldir
afleitir í sambúð. Enda sýndi
það sig, að þá er írar hötðu
loks fengið hin langþráðu heimai
stjórnarlög sín, sem fulltrúar
þeirra höfðu barist fyrir í fleiri
áratugi i parlamentinu, þá reis
upp afarfjölmennur flokkur f
landinu og gerði uppreisn og
sffeldar óeirðir og borgaraupp.
hlaup stóðu þar yfir f hitteðfyrra
þar til botninn datt úr þeim um
það er stríðið hófst.
Ti 1 eilaslægjnr
jarðarinnar Borgar í Skötufirði
eru til leigu nú strax.
Semjið sem fyrst við Guðm.
Hannesson.
Isafirði, 6. maf 1916.
Guðm. Hannesson.
Skorið rjúl
er best. að kaupa hjá
Jóni Hróbjartssyni.