Vestri - 05.06.1916, Síða 2

VÍSTR?
21. M.

flutningsbát fýrir Vestur ísa-
fjarðarsýslu<.
Kosnir í netndina: Jóhannas
Ólafsson, Kristján A. Kristjánss.,
Snorri Sigfússon, Kristinn Guð-
laugsson, Friðrik Bjarnason.
15. Sýning búfjár:
>Fundurinn álítur fyllstu þörf
á, að fram fari í hverjuno
hreppi innan sýslunnar sýn»
ing á hrútum á næsta hausti,
Og skorar á Búnaðarsamband
Vestfjarða að útvega hætan
mann til að vera við sým
ingarnar og styrkja þær með
fjárframtagi. Einnig skorar
fundurinn á hreppsnefndir
sýslunnar að gangast fyrir
því, að kosnir verði i hverjum
hreppi þrfr menn til þess að
undirbúa málið.<
16. Hlntafélag:
>Fundurinn beinir þoirri ósk
til fískideilda héraðsins, að
þær taki til íhugunar stofnun
hlutafélags til olíukaupa.<
17. Fundarsköp:
>Fundurinn ályktar að kjósa
þriggja manna nefnd til að
endurskoða fundarsköp sfn,
og hafi þeir lokið þvf starfi
fyrir næsta fund.<
Kosnir: Þ. Ólafsson, Jóh. Ó!
afsson, Nath. Mósesson.
Fleiri mál eigi tekin tyrir.
Fundi slitið.
Jóhannet Olafsson
iundarstjóri.
Snorri Sigfússon
ritari.
t Eyjðlfur Bjarnason
á Kleifum f Gilsfirði, lést að
heimili sonar sfns, Stefáns bónda
þar, 22. þ. m.
Eyjólfur bjó mestan hluta æfi
sinnar á Múla við Gilsförð. og
var löngum kendur við þann bæ.
En einkum var hann kunnur
fyrir hrossageldingar sínar, sem
hann stundaði í tjölmörg ár og
tókst mjög vel. Fór hann á
sumrin ferðir um Vesturland og
einnig norður og suður, vanaði
fola, seldi og keypti reiðhesta og
tók tola til tamuinga. Þótti hann
ágætis hestatemjari, enda natinn
og glöggur á alt, er að hrossum
laut.
Eyjólfur var kvæntur Jóhönnu
Halldórsdóttur fráTröUa un«;u og
eru þessi 8 börn þeirra á lífi:
Bjarna-Sigrún, kona Guðjóns
bónda f Múla f Gilsfirði. Halla,
ekkja Þórðar óðalsb áLauganóIi,
Leó kaupm. lsafirði, Stefán bóndi
Kleifum, Hallfreður bóndiá Bakka
{ Geiradal, Steinólfur söðlasm. f
Grímsey, Hreiðar söðlasmiður á
Ísafirði, Trausti, sjómaður á Akur.
eyri, og Baldur. — Eftir lát konu
einnar átti hann son, Guðmund
Geirdai, nú lögregiuþjón hér í
bænum.
Eyjólfur var greindur vei og
sltefflUfla.
Símfregnir
2. júnf.
Einkaskeyti til Mbl., Khöfn 27. maí:
Gallieni, tyr hermálaráðherra Frakka, er látinn.
Einkaskeyti til Mbl., Khötn 28. maf:
Ákafar orustur umhverfis Verdun.
Þjóðverjar hafa unnið á við Cumfére.
Georg Bretakonungur hefir gefið út auglýsingu um almenna
herskyldu frá 18—41 árs aldurs.
Austurrfkismenn hata unnið sigur á ítölum og handtekið um
24 þúsund manns.
Einkaskeyti til Mbl., Khöfn 30. maí:
Austurrfkismenn nafa náð tveim vigjum f nánd við Arserio.
Búlgarar hafa tarið yfir landamæri Grikklands, hraklð burt
setuliðið f Rubellevfginu, tekið Achmed Hiskar og halda áfram f
áttlna til Kavala.
Grikkir mótmæla.
Einkaskeyti til Mbl., Khötn 31. maf:
Þjóðverjar hafa náð herlínu Frakka milli Mont Colmar og
Cumiére.
Þjóðverjar eru að undirbúa 5. herián sitt, ■•m á að verða 12
miljarðar marka.
Grikkir hafa haldið undan úr Strumadalnum.
Búlgarar hafa tekið Seres.
Alþýða manna f Grikklandi mjög æst.
3. júnf.
London 2. júnf. Opinber tiikynaing. Flotamálaráðaneytið
tilkynnir:,
Miðvikudaginn 31. þ. m. varð hin stærsta sjóorusta, s#m orðið
hnfir f þessum ófriði fyrir Jótlandssfðu, á svæðinu frá Jótlandsskaga
til Hirsholm. Flotadeild breskra bryndreka bar hita og þunga
orustunnar. Voru það þessi skip: Stephens, Biach Prins, Crymi*
•re, Intelablie, Inflexible, Tyge og Warior, sem varð óvfgur, svo
skipshötnin varð að yfirgefa hann.
Tundurbátarnir Tipperary, The Northpool, Portigue, Barrieog
Varden týndust, og um 6 aðra er ófrétt.
Engin bresk orustuskip eða létt bnitiskip fórust.
Flotadeild óvinanna beið mikið tjón, en skygni var ekki gott,
svo það sást ógerla.
Eftir að Þjóðverjar höfðu gert uæturárásina og liðstyrkur
Breta kom á vettvang, forðuðust þýsku skipin návfgi og leituðu
til hafnar. Að minsta kosti einum þýskum bryndreka var sökt.
Tundurbátar vorir segja frá þvf, að annar þýskur bryndreki
hafi orðið fyrir sprengingu og orðið óvfgur, 2 léttum þýskum
beitiskipum segja þeir að einnig hafi verið sökt, eflaust mörgum
tundurbátum og einum þýskum kafbát'.
Einkaskeyti til Mbl., Khöfn 2. júnf:
Stórkostleg sjóorusta milli Breta og Þjóðverja varð f Norðursjó
31. f. m., á svæðinu frá Jótlandsskaga til Hirtsholm. Af breskum
skipum fórust í orustunni: Ortuet, Crymiére, Inflexible, 2 bryndrekar
af Akkillesarflokknum, 3 ný létt beitiskip, nokkrir tundurbátar og
1 kafbátur. Orustuskipið Ost Maiborough varð óvigt, en bjargaðist
tii hafnar.
Þjóðverjar mistu orustuskipið Pommern, 2 beitiskip, 3 tundur-
báta og 1 kafbát.
London 3. júní. Flotamálaráðherrann tilkynnir:
Nú er hægt að fá nákvæmari skýrslu yfir skipatjón óvina
vorra. Þeir hafa mist: 1 orustuskip af Kaiserflokknum; öðru
orustuskipi tókst að komast undan stórskemdu og mun hafa sokkið
sfðar. 1 bryndreki var sprengdur í loft upp og annar varð að
lokum óvigur. Telja menn vfst að það hafi verið bryndrekarnir
Gefflinger og Listov. 1 þýsku beitiskipi var sökt og 6 tundurbátum;
tvö önnur smærri þýsk herskip urðu óvíg.
Skeyti frá Ólafi Björnssyni ritstjóra, Stokkhólrai 1. júní:
Grikkir mótmæla aðförum Búlgara í Makedonfu.
Enginn kennarafundur í KristjaDÍu (hinn norræni kennarafundur
átti að haldast þar).
Skeyti frá sama, Karlskrona 2. júnf:
Sjóorusta við Jótlandsskaga. Þjóðverjar tilkynna sigur yfir
Bretum og segjast hafa mist mikið færri skip. Af breskum skipum
fórust: (Sömu nöfn og f einkaskeytinu frá Khöfn). Þjóðverjar
mistu orustuskipin Istaffen og Pommem og allmorg smærri skip.
Austurrikismenn sækja tram g«gn ítölum.
Pétur Jónsson söngvarl kom með Botnfu til Rvfkur,
Eggert Stotánsson hefir sungið undanfarið f Rvfk, fyrir tullu
hÚdí i iiVWt skiítl
Fyrirlestur
um Ameriku og Landa vestra,
flutti séra Magnús Jónsson f
Templarahúsinu hér í gærdag.
Ræðumaður gat þess tyrst, að
fræðslan sem almenningur hefði
um Ameriku, væri aðallega frá
umterðaagentum að vestan og
úr bréfum frá ættingjum og
kunningju vestra. Hvorugt gæfi
rétta hugmynd um ástandið.
Agentarnir væru komnir í þvf
skyni að telja tólk á að flytja til
Ameriku og hældu þvf landinu
á hvert reipi, og í kunningjabréfi
unum væri kostunum eingöngu
haldið á lofti, en það sem miður
væri látið kyrt liggja. Slfkt væri
yfir hötuð landssiður þar.
Þar næst drap hann á lottslag
og landshætti vestra; hversu
margbreytilegt það væri f hinum
ýmsu héruðum áltunnar, en ræddi
sfðan aðallega um þau héruð,
sem íslendingar oru flestir búsettir
í: Norður Dakota, Manitoba og
Saschetsewan. Veturinn væri þar
að jafnaði um 6 mánuðir, þótt
harðasti kaflinn væri eigi nema
4 mánuðir, en þann tfma væru
líka stanslaus hörkutrost, og aldrei
kæmi þá regndropi úr loftL'—
Útsýnið, sléttsn takmarkalausa,
með oturlittum öldum á stöku
stað, sem ekki geta mishæðir
kallast, findist íslendingum þreyt*
andi.
Ræðumaður kveðst álíta orðið
Vestuníslendinga rangnetni. —
Réttast væri að kalla þá Landa,
eins og þeir væru farnir að netna
sig upp á sfðkastið. — Flestir
þeirra kærðu sig ekkert um að
vera íslendingar og lægi ekki
hlýtt orð til gamla landsins. Sú
skoðun væri ramskökk, að Landa
vestra langaði heim til Hlands.
Leiðinlegt væri að segja sann~
leikann hispurslaust, en hann
væri sá, að fyrir öllum þorra
þeirra stæði Island eins og hrjóst.
ugur hólmi langt öti f hafi, hlaðinn
fjölda ókosta, basði að þvf er
atvinnuvegi snertir, stjórnartar
og almenna mentun.
Landar vestra hetðu dyggilega
eit allar siðvenjur breskra inn«
byggjenda f Ameriku, bæðiillar
og góðar, en kastað öllum is'
lenskum sérkennileik trá sér.
Benti hann meðal annars á íslensk*
ensk'VÍtlausu orðskrfpin, sem
flestir þeirra hata búið til úr
nöfnum sfnum. Þeir fáu menn,
sem héldu nötnum sfnum óbreytt'
um, kæmust alstaðar jatn v«l at
og hinir, og væri þetta þvf ekki
af þörf, heldur af tilhneigingu
til þess að kasta öllum fslenskum
■éreinkennum, en apa alt útlent
•ftir.
Mörgum græskuiausum kýmnis«
•ögum sagði ræðumaður frá úr
félagslífi Landa vestra, skemtii
lagum og fjörgandi.
Andlega menning kvað hann
•tanda að baki fslenskri menning,
Besta sýnishorn hennar væru