Vestri - 26.06.1916, Blaðsíða 1

Qummitiæiár
af ðllum stærðum
fást hjá
Ó. J. Stefánssyni.
Rltstj.: Krist ján Jónsson frá Garðsstöðum.
g? Viinílle , Citron-, Carde
momme og Jlöndindrep
m ar bestir og ódýrastir í ysrsi.
H Cuðrúnar Jónasson.
HHHHHHHH!
ÍSAFJÖRÐUR. 26. JÚNÍ 1916.
24. bl.
þetta annað en
Áöalf undur
ishúsfélags Súgfirhinga
verður haldinn í samkomuhúsinu á Suðuveyrl
sunnudaginn 9. júií næstkomandi,
og hefst kl. 1 e. h.
Dagskrá samkvæmt 8. gr. félagslaganna.
Suðureyri, 12. júní 1916.
pr. íshúsfélag Súgflrðinga
S t j ó r n i n.
Safnaöarfundur
fyrir Eyrarsökn
verdur haldinn þ. 2. júlí næstk.,
að afiokinni messugjörð í kirkjunnl.
Fyrir fundinum liggur:
I. Tekin ákvörðun um viðhald eldri leiða í kirkjugarð.
inum o. fl. honum viðvíkjandi.
II. Tillaga sóknarnefndar um að jafna niður kirkjusöngs'
gjaldi.
III. Tillaga um hækkun lauua til organista.
IV. Rætt um kirkjubyggingu og fleiri kirkjuleg málefni,
er upp kunna að verða borin á fundinum.
ísafirði, 2. júní 1916.
Sig. Jónsson.
XV. árg.
Landskosningarnar.
Sei eru efrideildrsætin, ei þjúðin
á bö skipa 5. ágúst i sumar til 12
ára, og sex eru landslistarnir orðnii,
að *agt er.
6X12 eru 72, ef allir þessir
listar eru fullskipaðir.
„Alt bestu menn, búnir öllum
þeim koatum, er þingmann mega
prýða.*
Svo segja þeir formælendur
þeirra, blöðin og meðmælenda>
smalarnir.
.Hvergi betri vörur, hvergi betra
verð en í minni búð, komið og
lítið á vörurnar áður en þór festið
kaup annarstaðar, það borgar sig
áreiðánlega*.
Svo segja kaupmennirnir,
faft kann að vera, að óltku só
saman að jafua, listagumiuu og
vöruauglýsingtskruminu, en hvort
tveggja er þó tekið úr sömu skúff.
uuni.
Kaupmannsbúðin er öllum opin,
ekki annað en fara þangað og sjá
sjálfur, hvort vörurnar svara til
lofsins um þær.
Enginn þarf þar því að kaupa
köttinn í sekknutn.
En hvernig verður það með
landskosningarnar í sumar?
Enn heyrist ekkert. um, að
kjósendur muni eiga annars kost
eD að kjósa þessa sex að meiru
eða minna leyti upp á þetta blaða.
gum.
Sjálfsagt eru þessir heiðursmenn
margir góð þingmannseíni, um það
efast enginn, en margir þeirra eru
allsendis ókunnir menn fyrir utan
nágrenni sitt og sumir þeirra hafa
jafn vel ekki heyrst neÍDdir á nafu
til þingmensku fyr en þeir fundust
„pr. sima“ í listaleiðangrinum
síðastliðinn vetur.
|>að hefir hingað til þótt sjálfsögð
skylda hvers einasta þingmanns-
etnis, að tala ejálfur við kjósendur
og giöra þeim kunnar landsmála*
skoðanir sínar, og kjösendur hafa
talið það sjálfsagða afleiðingu af
frambeðinu, hve þjóðkunn sem
þingmannsefnin hafa verib. Til
þingmálaíundarhaldanna hafa þing*
mannaefnin oft ferðast margar
þingmannaleiðir.
Og sömu reglu hafa þingmenn'
irnir talið sér skyit að fylgja
gagnvart kjósendum sinum, sem
þeim, er þeir .eiga reikningsskap
að standa."
Ekki munu blöðin, sem þykjast
Btaoda á vsrði fyrir þjóðræði og
þjóðfrelsi, t.elja
vitaskuld við þjóðina.
Eu eiga þessi nýskipuðu þing-
mannaefui ekki líka að lúka þess<
ari vitaskuld?
Það fer að líða að þeim tíma,
er þingmálafundarboð ættu aðíara
að sjást frá þeim, ef þeir ætlasór
ekki að fl]óta inn á þingið á ein«
tómu blaðagumi.
Með því móti er þjóðinni ætlað
að kaupa köttinn í sekknum, að
því er kemur tii þeirra „listamanna"
sem eru allsendis ókunnir ölium
þorra hennar.
Fiestir hugsandi kjósendur vilja
að öllum líki»dum vita meiri deili
á þingmannsefninu en að hann sé
kaupmaður, útvegsmaður, embætt-
ismaóur, bóndi og þó hann jafn vel
sé nefndui „óháðúr bóndi".
Nokkuð öðru máli er að gegna
um þjóðkunna menii og gamla
þingmenn, en þeir hafa þó að und>
anförnu talið sér skylt að eiga
fundi með kjósendum, bæði sem
þingmannaefni og þingmenn, og
ekki ætti þeim að þykja það
ósjálfsagðara er þeir vilja fá 12 ára
umboð hjá aliri þjóðinni.
Þetta er því sjálfsagðara nú en
nokkurn tima aður, þar sem fiöldi
alveg nýrra kjósenda, tekur nú þátt
í kosningunum. Fólk, sem hingað
til ,ekki hefii haft mÍKÍai hvatir til
að kynna sór landsmál eða skoð-
anir þingmannaefna og fulltrúa
þjóðaiinnar.
Þessu fólki er það sérstaklega
nauðayDlegt, að eiga sem bestan
kost. á að kynnast þingmannaefn'
unum, og skyldan því brýnni að
gera því sem hægast fyrir að geta
áttað sig á landsmálaskoðunum
þeirra og aðalstefnu í stærstu vel-
ferðarmálum þjóðarinnar.
Konungkjörfð þótti ekki lengur
viðunandi sökum þess, að þjóðin
réði ekki neinu uin þær kosningar.
En þó varð ekki um þær sagt, að
þ»r væru gerðar af vanþekkingu
á mönnunum. Aðrir vanalega ekki
i þau þingsæti kvaddn, en alkunnir
menn að stjórnmálaþekkingu og
leiknir í öllum opinberum störfum
og því nær undantekningarlaust
stórlieiðarlegir meuu.
Kjönð því bygt á nákvæmri
þekkingu á mönnunum. Enda allur
fjöldi þeirra stórnýtir þingmenn, þó
aguúar þættu á kouungkjörinu frá
þjóðræðtslegu sjónarmiði.
En geta menn í alvöru væust
þess, að agnúarnir verði færri á
þessu nýja fyrirkomulagi, ef sá
siður veiður upptekiun, að skipa
þessi sæti eftir geðþótta einstakra
ábyrgðarlausra manna og með meiri
og minni vanþekking þjóðarinnar
á hæfileikum fuiltrúanna, af því að
hún á þess ekki kost að kynnast
beim neitt persónulega áður en hún
felur þeim umboð sitt?
Pípan sú getur orðið henni of
dýrkeypt, hversu hátt sem í hana
er blásið af allskonar þjóðskrum«
ururn og spekulöntum.
Fað er óneitanlega til nokkuð
mikils mælst af rænuleysi og
metnaðarleysi þjóðarinnar að ætla
Bér að herja út af henni 12 áia
umboð til handa alisendis óþektum
mönnum með blaðagyllingum,
Btéttaskrumi og tylliboðum pólú
tiskra flokksbrota frá fyrri þingum,
sem ílest eru i dauðateygjunum.
Þingmálafundir í öllum káupstöð-
um landsins og fjölmennustu sýsl«
unum er minsta krafan, sem þjóðin
á að gera til hinnar nýju fulltrúa
alls landsins. ÁDnars verður
klíkukeimurinn að öllum þessum
kosningaundirbúuingi alt of mikill.
S. St.
Brunabótafélag Islands.
t>að er nú evo ákveðið, að
„Brunabótníélag íslands* taki til
starfa 1. janúar 1917. Samkvæmt
3. gr. laga nr. 54, 3. nóvbr. 1»15
er skylt að válryggja hjá félaginu
allar húseignir í kaupstöðum utan
Reykjavikur og í kauptúnum með
300 íbúum eða fleirum. Samkvæmt
skýrsluin Hagstofunnar ná ákvwðl
þessi til eftirtaldra staða: Hafnar*
fjörður, ÍBafjörður, Akureyri, S«y0»