Vestri - 23.07.1916, Blaðsíða 2

110
VESTRI
28. bL
SkóSastj.staöan
við kvöldskdia Iðnaðarm.fél. Isfirðinga
ev lans. Föst laun 550 kr. yfir kenslutímabilið (15. okt, ti! 15.
apri!). Kensla 4 st. á dag. .
Umsóknir, ásamt meðmælum, sendist formanni skólanefndar
kvöldskólans, hr. guilsmið Helga Sigurgeiissynif íýrii' 3Í."ágúst þ. á.
ísafirði, 18. júlí 1916.
Skólanefndin.
Kennarastaða
’við barnaskdla Boltmgarvíkur
©C laus. Layn 6o kr. á mán. Kenslutímabil 7 mán.
Umsóknir séu komnar til skólanefndar Hólshrepps fyrir 25.
ágúst næstk.
Bolungarvík, 20. júlí 1916.
Skólanefndin.
Óhaopaverk.
Svo má kalia það, þegar sá maöur
tekur sór penna i hönd, sem ekki
kann með hann að fara. Það brégst
ekki, að sá nmður vinnur tjón með
ritsmíð sinni, hversu ómerkileg sem
hún er. Vanhugsuð og illa orðuð
skiif spilla smekkvísi manna og
sljófga meðvitund manna fyrir því,
hvað rétt er hugsað og hvað rangt,
og eyrað fyrir því, hvað rétts er
mæit og hvað raDgt.
Eg get ekki að þvigeit, áð mér
rennur í skap þegar eg les greinar,
sem sýnilega eru eingöngu skrifaðar
af skriffinskulöngun, án þess í þeim
sé heil brú að hugsun né máli. Mér
flnst næstum að þeir menn ættu
að handhöggvast, sem moka slikum
óþvena í íslensk eyru.
Það þýðir litið, að tala um ástæð*
ur fyrir því að menn skrifa svo
vitlaust. Aðalástæðan er ekki si>,
að menn kunna ekki móðurmálið
sitt,, en hún er sú, að menn hugsa
ekJci rétt. Hugsanii nar eru afi vana
og óljósar, af því að maðurinn
nennir ekki að hugsa, og þar af
leiðándi veiða þær líka ói ökréttar.
Setjist þeesi hugsanaþoka á blað,
veiður það eitt af þessum skrifum,
sem ég tala um.
Vel skrifuð giein er hinsvegar
afleiðing af ljósri og þróttmikilli
hugsun. Sá, sem hugsar rökrétt
og öflugt, hann skrifar eins. Hann
þarf ekkert fyrir málinu að hafa,
hugsanir hans fá ósjálfrátt þann
búning, sem þeim hæfir. En sá,
sem skrifar að eins af því að hann
langar til að skrifa, en án þéss að
vita ákveðið, hvað hann ætlar að
segja, hann biýtur heilann um
eintóm 01 ð, og þótt hveit þeirra
út af fyrir síg yiði glæsileg íslenska,
yrði skrifið í heildinni aldrei amiað
en vitleysa, af því að í því findist
engin ákveðin nó heil hugsun.
í*að myndi engum endast aldur
til að tína upp og athuga alt það,
sem illa er hugsað og akrifað á
síðari árum í íalenskum biöðum og
tímarituim, en eg skal af handa hófl
gripa sýnishorn af því allra síðasta.
Maður nokkur skriíar í aNjörð“
um Kaldalóns tónskáid. Fjölyrðir
hann mest um svo kallaða Kalda-
lónsþanka, Tónsmíð þessi er í þreni
köflum, og er í Njarðargreininni
gefln skýring á hverjum þeirra sér*
staklega. Lesendurnir verða að
afsaka, að eg get ekki haft eftir
skýringu I. kaflans. Óafvitandi
heör greinarhöf. orðað hana svo,
að hún er hneykslanleg.
Um II. kaflann segir greinarhöf.
svo: Að hann lýsi „gleði náttúr*
unnar yfir því, að veltast um hinn
ingeimÍDn" I
Pað liggur næst að halda, að
greinarhöf. áliti náttúruna vera
einhverja flygsu, sein sé að velta
sér í himÍDgeimnum. En sannleik'
urinn mun vera sá, að hann veit
ekkert hvað hann meinar, — hefir
aldrei hugsað um það.
Um Illja kaflann segir hanu svoi
„í ITI og sterkasta hluta þessa
verks kemur undrahiminn islensku
náttúrunnar best, í Ijós, þar sem
finbnlbassinn drynur í gljúfrunum,
eða hljómar ógnandi í svörtum
litum fjallanna"!
Fimbulbassi er nógu laglegt orð,
en þegar týsa á með því útliti
himinsins, þá minkar óneitanlega
gildi þess nokkuð. Og þegar sagt
er, að þessi limbulbassi drynji í
gljúfrum í himninum eða hljómi í
svörtum litum, þá er fnll ástæða
til að spyija: Er það geggjaður
maður, seni skrifar þetta?
f’ótt eg hafi gripið sem dæmi
noklyar hug3unarvillur úr nefndri
Njai ðargrein, var það þó ekki tih
gangur minn, að ávíta neinn ein*
stakan niann fyrir skrif hans, því
hér eiga svo inargir hlut að máli,
en eg þykist hafa rétt til að ávíta
harðiega þá nienn, re.n ráða yfir
blöðum og tímaritum, fyrirbiiting
jafn vanhugsaðra og illa skrifaðra
greina og þessir síðari Kaldalóns*
þankar eru.
X X
Fjær og nær.
DjúpMturinn. Nefndin í því
máli hefir sent hlutaútboð í hvern
hrepp sýslunnar og á fjársöfnun að
vera lokið fyrir 31. oktoberm. n. k.
Það er svo mikið nauðsynjamál
fyrir héraðið að hafa greiðar sam-
göngur um Djúpið og til nærhggjandi
staða, að menn þurfa að verða
alment samhuga í þessu máli til
þess að söfnuninni geti orðið lokið
sem fyrst.
Landssjiitalasjöðurfnn. í hann
er þegar safnað uni 30 þús. kr.,
sanikv. síðustu skilagrein forstöðu<
nefndariniiar. Vænt.um vér að
Vestfirðingar leggi fram deildan
skerf til stuðnings þessu þarfa máli.
Eiiiiskipafélagið. Ekki mega
landsmenn draga sig i hló með
framlög í félaeið fremur en áður.
Að þvi getur rekið fyr en varir,
að skip fáiet keypt með sæmilegu
verði og þá þarf féð að vera fyrir
hendi. Þess öflugra sem Ei.nskipa-
fólagið verður þess tryggari er
eftirtekjan og óvextirnir.
4fiO úraafinæli siðbútarinnar
veiður eins 'og kunnugt er 31. okt.
næsta ár og er ráðgert að minnast
þess hátiðlega hér á landi. í tilefni
af afmælinu kemur út æfisaga
Lúthers, eftir síra Magnús Jónsson
sóknarprest okkar ísfirðinga, og rit,
um Lúther sem tónskáld og lag*
smið, eftir Jónas Jónsson í llvík.
Á Synodus, sem haldin var í
Rvík 2.-3. þ. m., var rætt um
að reisa sr. Hallgrími Péturssyni
minníngfu kirkju að Saurbæ á Hval-
(jaiðarstrónd og var falið liéraðs*
ti'Cnnuin til frekari undiibúuings.
„Hailgn'ms dýru ljóð“ eru svo al-
kunnug enn þá, að ekki er efi á
að því verður rel tekið.
Lai dskosiiingariiar. Mörgum
mun koma óvænt þögnin og að*
gerðaleysið um þær, nema til þess
að dreifa út listamoðinu. 12 ára
umboðið, sem þjóðin gefur hinum
útvöldu, er svo Þýðingarmikið, að
enginn hafði ætlað að það yrði gefið
nema ákveðnum stefnum; það er
oflangur tími til þess að sigla með
vind í pokanum. Þingbændalistinn
hefir runniC á vaðið hér vestra
með að íýsa stefnu sinni; kotn
Halldór Jónsson á Rauðumýri hing.
að í fyrra dag i þeim eripdum.
tlélt liann fund í Bolungaivík í
gærkveldi og ætlar að halda fund
hér í Teniplaiahúsiriu kl. 9 í kvöld.
Ilt Útlit
llt útlit er með fiskiútgerð, e.
m. k. hér nærendis, fiskur stöðugt
að falla í verði, en útgerðarvör'
urnar fara jafnt og þétt hækk*
andi. Saltverðið er alment orðið
90 kr. smálestin og steinolíu-
fatið að sögn nær því 60 kr.
Til samanburðar má geta þess,
að 1913 og 1914 var fiskverðið
nokkru hærra en það er nú, og
þá kostaði saltið um 40 kr. smá).
og steiuolía 28-30 kr. tatið.
Enginn þóttist þó ofsæll þá.
Fuilyrt er að enginn fiskur í
landinu sé óseldur á fyrstu hendi;
veldur því hátt verð og stöðug
eftirspurn. Verðfall, í jafn miki*
utn mæli, er því mörgum torráðin
gáta. Sýndist sjálfsagt að út<
gerðar og fiskifélög væru á verði
í þessu efni, því það er Hfsspurs'
mál að koma framleiðsiu lands-
ins, bæði trá sjó og sveituui, í
svo hátt verð sem unt er.
„HtigllU heitir velbátur, sem
keyptur hefir verið í Danmörku og
kom hingað í fyrri viku. Báturinn
er sagður 8 ára gamall, um 37
smál. að stærð með 35 hesfa
Ntptunvél. Eigendur. Kristján
Andiésson bóndi í Meðaldal og
Andrós sonur hans, Helgi Sveinsson
útbússtjóri og Kristján Btrgsron
skipstjóri.
Fyrirspurnir.
Hver er höfundur kvæðisins
>Ástareiðin<, seni Njörður talar
um í 19. tölubl.?
flver er hversdagsleika Njarð*
ar?
S p u r u 11.
Vestri getur ekki svarað þéssu
og vísar spurningunum til hlut*
aðeiganda.
Ritstj.
jpEHT Sökum yfirstandandl
dýrtíðar og síbækkandi verðs
ú öllu því er að biaðaútgáiu
lýtur, vcrður auglýsingavcrð
Vcstra bækkað lítil.sbáttar fiá
næstu mánaðamótum og vcrð-
ur framvcgis 0,50 ao. á f jórftu
síðu, 0,55 an. á annari og
þriðju slðu og 0,65 au. á fyrstu
síðu, fyrir bvern sentimcter,
miðuð við .dáiksbrcidd.
sem koma
9 vilja aug»
lýsingum í markaskrá Norður-
ísafjarðarsýslu, sem nú er í prent-
un, snúi sér til Arngr. Fr. Bjarna*
sonar fyrir io. ágúst næstk. —•
Áreiðanlöga besti auglýsinga-
staðurinn fyrir þá sem viðskilti
hafa við bændur.
Þeir
1