Vestri - 15.08.1916, Blaðsíða 3

ji. bf.
vistkí.
________ Há
N. SKANDFER
baatbyggeri Hosjöen
Norge
sœiðar kantsetta báta af öllum stærðum og vill fá viðskifti á íslandi.
Hefir smíðað bát hr. Þorst. J. Eyfirðings & Co. og lofar þar
verkið meistarann.
Talið við undirrítaðan umboðsmann has, sem gefur allar nánari
upplýsingur.
Joh. Hestnes,
ísafirði.
(í fjarveru minni geta menn snúið sér til Arngr. Fr. Bjarnasonar).
fiepiið ekki til morguns,
sem gera ber í dag,
því enginn veit hvað morgundagurinn ber f skauti sinu.
Tryggið því lif yðar setli fyrst f lífsábyrgðarféiaginu
CARENTiA,
sem býður hagkvæmust líftryggingarkjör.
Umboðsmaður fyrir Vesturland:
Elías J. Pálsson, Isafírði.
Færefskar peysur
í Axelsbúð.
Leirtau,
sto sem bollapor, diskar, skálar og föt, nýkomlð til undlrritaðs.
Höuiuleiðis mikið úrvai af myndarömmum.
Verðið furðu gott!
Jón Hróbjartsson.
- Kynlegt hjónaband.
— Þýdd saga. —
(Fih.)
Borðið var fyrirtaks snyrtilega
dúkað og prýtt með blómum og
rósum. Allskonar vínum og
dýrindis krásum var raðað á það.
Glugginn hafði verið opnaður
til hálfs. Mildur kvöldblærinn
OR íuglakvakið b, rstinn til þeirra.
Vikky tók sér sæti í lcgu.
bekknum, en Freddy andspænis
henni Hann fylti vínglösin, jós
súpunni á diskana og skar kjötið
1 sundur fyrir haná, og dekraði
við hana eins og barr.
>Hvað dæmalaust ertu vænn
við mig, Freddy,< mælti hún.
Hann ypti ölum, brosandi, eins
Og hann vildi segja: já, þarna
getur þú nú séð hverju þú sleptir
í dag,
Maturinn var góður og ljúb
tengur. Matsveiuuinn hatði tekið
á þvf besta sem hann átti til
með tilbúning hans.
Vikky var orðin kát, hún hló
að skemtisögunum sem Freddy
var að scgja. og fór svo að
lokum að spyrja um Klukkudal.
Nú væri auðvitað búið að breyta
öllu og búa vel um alt þar, og
hún kvaðst gjarnan vilja heyra
hvernig þar væri útlits.
>Já, en maður nýtur svo illa
Samtalsius með því að sitja svona
hvoi gengt öðrum, ég vil heldur
koma yfir til þín,< mælti Freddy.
Bekkurinn var lítill, svo þau
sátu þétt saman. Hann rétti að
hanni aldinaskálina og hóf svo
trásögu sína um Klukkudal.
>Já, þér nefði komið margt á
óvænt þar,< mælti hann, >en
fyrst þú ekki færð að sjá jörðlna,
þá verð ég að segja þér ögn frá
henni.<
Hann lýsti herberginu sem
henni var ætlað, með djúpu,
bogadregnu gluggunum, sem
snéru niður að stóra vatninu,
feikna stóru skógunum og bláu
fjöllunum, sem takmörkuðu út>
sýnið. Við hliðina á herberginu
var Totrsrgarðurinn, þar gat
inaður látið hugann reika í næði
undir rosarunnunum, kastaníu'
trjánum og pálmunum. I>arna
áttu þau að drekka morgunkaftið,
þar voru barobusviðarstólar, dá>
litili bekkur, svipaður þeim sem
þau sátu í uúna, og dýrindis
borð með fornu austurlanda sniði.
Undir græna trénu skyldu þau
drekka miðdegisteið úr ofurlitlum
tyrkneskum bollum.
Skaði — þetta hetði verið svo
skemtiiegt.
Eða þá hestarnir.
þá held ég að þér hetði
ekki litist dónalega á þá!
Fereykisvagninn er ágætur,
hetði áreiðanlega vakið mikla
eftirtekt í Vín. Fólkið hefði
svei mér fengið eitthvað til þess
að horfa á. Og svo reiðhestarnirl
Eg ætlaði að eftirláta þér hana
Carmen; hún er bæði þægileg
ogj fljót, eins og framast vrrður
ákosið. Við höfum fagra skóga
að þeysa um f Klukkudal, því
máttu trúa.<
Vikky leit niður.
>Og átti ég þá ekki að læra
að sjóða og lfta ettir hússtjórn-
inni?< spurði hún.
>Þú?< Hann skellihló. >Það
hefði liklega verið tekið upp á
því! Gamla konan, scm annast
hefir hússtjórnina i Klukkudal i
20 ár, mundi ekki verða hýr ef
ætti að svifta hana ráðskonui
starfiuu. Henni er heldur ekki
um það gefið, að fólk sé að
blanda sér inn í hennar starf,
en þó hefðum við getað ráðið
að öliu leyti yfir smá miðdegis*
verðum, sem búnir hefðu verið
til eftir okkar eigin fyrirsögn,
því ég uni ávalt tilbreytninni.
Vikky hlustaði á frásögn hans
með vaxandi athygli.
— >Auk þess hefði eg alls ekki
getað verið án þín. Eg þarf að
ferðast víða um til að líta eftir
og haíði einmitt hugsað mér, að
þú yrðir með mér f þessum ferða^
lögum. Þú hefir svo gaman af
að ríða Vikky, að þú hetðir ekki
skorast undan að vera með í
þessum ferðum.<
Vikky kinkaði kolli, samsinn<
andi, en var raunaleg á svipinn.
>Og nú verður þú aleinn í stóru
höllinni,< mælti hún í meðaumk*
unarróm, um leið ®g hún lagði
litlu höndina sfna á handlegg
hans og horfði á hann með stóru
bláu augunum.
Hjartað barðist í brjósti hans,
eins og þnð ætlaði að springa.
(Framh.)
t
Forspilið.
Sat eg einn við sjávarnið
sönglaði’ í hægðum mínum '
og var að hugsa umfióogfrið
í faðmi Ránar þínum.
Hieyfðist margt. í huga mér
hulin gáta ráðin,
löngu sem að liðin er
læt eg slitna þráðinn.
Lítill fugl með ljúfan klið
ljóðaði æ því meira,
er eg lagði eyrað við
unaðinn þann að heyra.
Kvakaði litla lækinn við
Ijóð á huldri tungi,
söng hann einn með yndieklið
upp við kiettatungu.
Sá eg þá hann „Langaling*,
litli fuglinn skjótur
flaug í burt, á friðarþing —
fjandiun var avo ljótur.
Gekk eg burt frá litlum læk
lokaði mínu eyra,
en sögu mikla af Magnús „ekræk"
muntu siðar heyra.
Jón Thor.
Kennara vantar
1 fræðsluhérað 0gurhrepps.
Kaup samkvæmt fræðsiulögunum.
Vigur, 6. ágúst 1916,
Sig. Stefánsson.
Kennarastaðan
tið farskóla Skutulsfjarðar
er laus til umsóknar.
Laun samkv. fræðslulögimum.
Umsókn sé komin til undirritaðs
fyrir 15. sapt. næstk.
Kiikjubóli, 20. júlí 1816.
TryggTÍ A. I’álssou.
Bakaralærlingflr
óskast i haust.
Nánari upplýsingar hjá
Johan P. Sörensen,
bakarameistara,
Vestmannaeyjum.
Odýrt girðingaefni
fæst hjá
Sigurði Kristjánssyni.
- — ...
Ó. Steinbach
tannlæknir.
Heima 10—2 og 4—6.
Öll tannlæknastörf og tannsmiði
ai hendi leyst.
Tangagötu 10, Isaflrði.
Sig. Sigurðsson
frá Vigjr
yfirdómslögmalur.
Smiðjugntu 5, leafirll.
Talsími 48.
ViðtalsUmi 91/*—101/, eg 4—1.
Nærsveitamenn
vitji Vestra til ritstjéraw.