Vestri - 07.10.1916, Qupperneq 2

ViSIRl
38. w.
150 ..,
til. Með þýíVð eyðileggja þannig
kristnihaldið í landinu yrði þjóð'
ioni gert óbætanlegt tjón; þrátt
fyrir aila þá 'galla- seni á því eru.
M. 01. leggur svo.mikla áherslu
.... á þessa skoðun sína á máli þessu,
t»ð hann '-hefir lýst yfir því, að
hann viljt.ekki atkvæði þeirr/i
manna, . se.m ekki geta fylgt
honum í' því.
í ýnísúm öðrum málum liggja
leiðirnar heldur ekki saman, s#o
sem í bindindismálinu, jártvbraut-
armálinu o. H.
Um hæíileika okkar M. Ól.
skal ég pkki dæma, en ég vænti
þéss, að bæði skoðanabræður
mínir og andstseðingar í kjor.
dæminu .telji.níig munu geta leyst
þingstörf.af héndi svipað'og M.
Ól., og ég er alvég viss um að
sjálfur telur hann það engum
váfa buodið, því svo léngi höfum
Við starfað saman, bæðí að opin-
berum máhfrrí og öðru.
B'ööiar Bjarnáson.
Vestrf vjll gjarnan leyfa hinum
háttv. , frambjóðanda í Véstun
ísatjarðarsýslu að bera hönd fyrir
höfuð. sér, hafi eitthvaö verið
ranghermt i hans garð í 36. bl.,
því ætlun bl. er ekki að gera
honuru rangt til á neinn hátt.
En ekki getur ritstj. séð að hann
leiðrétti neitt það, sem þar var
eagt.^h^ldur staðfestir hann það
út í hörgul.
' Srí .^BöðVar segist hafa átt
sanfíeið mpð heimastjórnarrnönn-
nm f undantörnum aðál deilumál.
um, .sambands og stjórnatskrár'
máli. Ennffemur segir hann, að
fiokkatakmörkin gönrlu séu að
miklu leýti máð út (1" þvi er
Vestri honúm samdóma), að
flokkarnir gömlu berjist nú ein»
göngú fýrir völdunum (gamalt og
nýú slagorð) og að hinir gömlu
flokkar hafi ekki tekið sér rieitt
sérstakt áhugamál að berjast
fyrir.
En hvað segist trarnbjóðandinn
hafá til bruniis að bera í þeim
etnum?
Hánn neínir ekki eítt einasta
máÍ, sem hann ætli að berjast
fyrir^ eri tjáir sig þó vera mót*
íallinn nokkrum málum, sem eru
þórekki, flokksmál.
• £>að er því hárrétt, sem'Vesfri
sagði, að hann hefði verið heimá’
stjÓrnarmaðúr og stæði s-ikki nær
sjálfsíæðjsmÖDnum í frámtíðar'
pó’litík.innú • - •.
'4>: Um hitt, sem greinarhÖI. neltur,
V d.: Wðarþingshald, aðskiinað
'ríkis og kirkju, járnbrhut rinál,
(kem Matth Ól. Kreiddl atkv. á
móti á síðasta þíngi), hæfileika
þeirra þingmannaefnanua o. s. ft v.
ætlar Vestri ekkert að metast á
vid þingmannsefnið, enaa kjós*
endur kunnari því ok afstöðu
þeirra yfir höfuð, ad nýáfiióðnuiT)
fundarhöldum þar vestra. En
' bitt yill bl. haida við, að sr.
Böðvar sé engu líklegri fulltrúi
gamalla * sjálfstæðfsmanna en
Matthías, og ætlar svo kjósenduni
að skera úr ágreiningi þeirra
með kosningunni.
Ritstj.
Til Leppalúða.
Motto:.
Hver skyldi hafa hugsað það,
himneska dýrð aðtreyjan fengi,
simpil lóðstreyja, eftir að
útandskotuð hafði yerið svo
lengi. —
B. Gr.
— Sæll og.blessaður, sóniaklerkur!
Mér Þykir þú heldur háfa litið upp
siðan við sáums.t siðast. Þú ert
orðín eins og ný skepna.
— Já, eg er ritstjóri valdshen ans
hériia.
— Ja,— þarna áttiiðu að ienda
að siðuslu; enginn veít sína æfina
íyr en öli er. Hvernig helit þér nú
liðið siðan þú yfirgafst hirðisstavfið
hjá okkur?
— Eg hefi pakað inig við. RÍD^r*
loga íslandsbanka og soflð undir
vængjum fógetavaldsins.
— Einmitt það. Eg hefl fengið af
þér ýmsar fiétt.ir. Einu sinui hafðir
þú yerið kosinu í bæjai stjórn; já,
hyer skyldi hafa hugsað það. ,0g
IlQkksmenn þínir gert tillögu um
að íeka, þig út öfugan aítur,
— Hm!
—> Og eitthvað hafðlr þú aðs.toðað
fjai niálahöfðingjaskilvísi á kaupfé*
lagsskap, og farist það vel, eins og
hjá pkkur, orida er þér skilvísi
meðfædd dygð!
—1 Já, eg er líka hveifingiri i sig'
urhliðj fógetáflbkksins.
— EÍnmitt. það. 1*0 m ttinuna
tvenna tíniana. Ert nú rífstjóri
og stendúr öllum fótum fast.ur í
jötu höfðingjanna,jog þykist þó vera
alþýðúvinúr. það var atinað er þú
varst að hrista landsskuldargeml*
ingana í hlaðvarpanum á vorin.
Eða þingmenskutraustið, sem þú
hafðir að maklegleikum; eða þegar
þú sóftir um Staðinn; voru ekki
atkvæðin 3 eða 4? Það eru auð*
vitað framkvæmdir þínar hér> sem
hafa gert. þig að sigursúlu?
— Já, eg gcltí þegat herrarin
.at gat', og íeyni að bíta þegai h.um
sigar.
— Og svo kvað þú vetabrauða-
hitðir og gæta þess trúlega, að fólk
fai ekki ofmikið fyrir aura sína, og
þess jjfn ve), að hluthafai' ábatist
ekkí um skör fram, Hefir þú ineð
því felt úr gildi gömlu regluna:
Engintt kann tveimur herrum að
þjóna, og vet ður fyrir það frægur
að endemum. Vale!
Oratius.
Gil't eru: EKsabet Vaidemars*
dóttir (frá Hníísdal) og Jón
Thorarensen.
Framfarahugur fógetan>,
n "
Ætla mætti að Magnús bæjar.
fógeti Torfason hefði einhver séi st.ök
áhugamál ftam að íiytja, sem hann
álili lífsriaúðsyn fytir þjöðina að
liteyft yrði á löggjafárþingi hennar.
Maður, sem faliið hefii fimm simn
um í stryklotu, hlýhur að hafa
eitthvað sérstakt fram að flytja;
einhver ftamfaraljós verða að yaka
með honutn, sent ekki má setja
undir mæliker.
En hvað haíði M. T. t.il brunns
að bera i þeim efnum á fúudinum
um daginn?
Ilann néfridi ekki éitt éínasta
mál, sem hann viiöi berjast. fyrir,
engar nýjar hugmýndh' viitu’vt
vaka fyriV honum.
Hinsvegár var hánn á móti
setu flestu af því, sem Vaett' er um
með þjóðinui. '
Hann var t. d. á móti sundtiVJ
gi eining umboðsvaids og dómsvaids,
á fnóti þegnskýídúnrii, á nröti
afnámi vörutoilsins og linur í ráf|
veitumáli báéjarins. Hafnarmálið
mintist hann nú ekki á einu örði.
Láunanefndarálitið sagði hann véra
verra en ekki neitt, ög var héist
að heyrasem haDn'væii mótfallinn
afnámi allta eftirlauua.
Fyrir þá, setn hafa ekkert'nýtt
í pokahötninu, er það vitaniega
einastá ráðið að setja út á, uíða
það sem það aðfir gerá,' en befa
ekkert fta'm: sjálfúr.
Og ætli sá verði elcki upphaf og
endir frambióðandans M. T.?
Og er það áð undra ftótt menn
viiji ekki gefa slíkum manni umboð
til iöggjafarstarfa?
t ■ . { ■ ) ju '1
Hvað hefir íógetaflokkurinn
tinnið fyrir alþýðuna?
Eitt hið ögeðslegasta í fati svo
neíndra hægrimanna í bænum erú
hin sífeldu fleðulæti þeiira, skjall
og skiútn 'af alþýðúvináttu þeina.
fetta inýtídf vitanlega látið afskifta*
laust setn hveit annáð mat k1eysis>*
goit „úVsnoturs manns“, ef ekki
væri jafnfiamt farið með taka>
Jausan uppspuna um vihötiirnerin
og heímastjimenn yfir höfuð.
,Njö;ðui“ siðastí' sliillr óiðum
sinum ekki betui' 1 hóf eu það, að
hann ségit að stói Vet'slariirnar hafl
sent 5 menn í bæjaistiórnina,' til
þess vístað vetndaþeirra hagsmuui,
því hatm segir að með því móti
komist bætinn að fullu í' heridur
Asgoitsverslunar.
Mætti G. G. vita hvað segist á
jafn faílegu otðalagi, ef menn neritu
að vera rekast i málavafstri úTúf
BÍiku.
Alþýðuflokknefndunokktir rpénn
i bænum fýt ir allmöt gúiri árunfsig
x og síua menn, Flokkurinn varð
stór, því> allir vildu 'vera í alþýöu-
flokknum, fékk sín bsejm fulltrúaeföi
kosin Jeugi vei og vál' talinrr.*í
meirilU, i bæjarstjórninni. M, ,T.
taldi sig strax i þessnm flokki.f En
, meun sau st:vax eitir að M. T. leióm
hingað að þetta vái' ekki nokkur
flokkur, sem hafði hin altra miMtu
áhugamál á pijónunum j bæjarstj.,
nema heist á uudtrbúningsfuridúin
undir báejaistj.kosningar, heldur
ieyuimakk nokkurr.a mauua, sem
geiðu aðallega ut um það utan
funda hvetnig seglum skyldi hagkð
í bæjaistjórninni. 15
Hinsvegar voru nær aili'r bæjár.
menn samdóma fógeta og flofek
hans um að reyna að ná lóðuiri
undir bæinri, frá vét fthtdum ' og
öðrum, eu alt hefar það sókst bæði
seint og óhönduglega, t. d. með
Riistúnið, og ekki hreyft víð suiinu,
t. d. lóð Sigf. Bjaínasoriái' — og
nú er stefuán orðin sú, hjl M*. T.
sýslmn. a. m. k., að seljak allar
fjörulóðii'.
Bæjarbúar eru líka fyrir Jöngu
orðnirsannfæiðit um ónytjungshátt
og aðgerðaleysi þessara manna í
bæjaistjöiúinni —ofatrá einþykkni
þeirra og ráði iki. og því hafa þeir
alt af veiið í minrii hluta nú dið
þrjár siðustu bæjarstj.kosnirigar.
.., Mönnum blöskraði svo mófstaða
þetrta gegn breyfeing bæjarstjórnar.
. Jaganna, 'og aftur- i fyt ra róður
fógeta gegn leiging fjöruióðanna,
að hald manna var að þeir æl.tu.
aldrei nteira uppteisnar von.
Og þar kom að, 1 vetur er iéið,
að sjálfir fundu þeir að alþýðu-
ílokksnafnið vár ekk> sem best
viðeigandi, þvi þeir köstuöu þvi
af sjálfsdáöum og köliuðu sig
hcegrimeún, en mótflokk sinn
vinátritneua.
t. Hægt imenn eru í öJlum löndum
aíturhaldsmenniiDii', og það er
sannnefni á okkar hægtimönnum,
þvi þeir hafa átt frumkvæði að
annaðhvoit engunt eða sátfáum
málum, en staðið á« móti þeirn
umbótattillögum, sem. vinsuimenn
hafa- fatjað uppá. ■ -,á
ÚtsvöriD hafa aldrei. skift mönn-
um í tlokka. Yerslanirnar. hafa
stundum kætt sitt útsvar og. hafa
þá verslunarstjörarnh' útlistað feærur
sinar fyrir bæjatstjórniniri, þegár
svo bat' undir. . v.u
Bæjaifógetinu faeflr líka kært
sitt, útsvíir, og hatm heflr íengið
mðui'jófnunarnefndina tii þoss að
fallast á síaar kröfur.
En. versianirnar feugu ekkí kær»
um sínu-m ftampengt að neinu leyti
í vetur og enginn vÍDBtrjinanna
vildi sinna þeim hið minsta. t
Ómögulegt að segja hvort Það
heflr vei ið i#t eðaeigi. Enþað v»n
sú fásinna, sem engri átt, nær, ef
draga ætt.i útsvörin i»n. i b8ejar>
m 'ladeilurnar. . * ,u, .3
Njörður er beðinn að sanna svart
á hvítu, hvar vinstiimenn hafa
borið hagstnuni bæjarins fyrir borð.
Þessari öpurning var beint til hans
í siðasta bl. Yestra, og húa verður
endurtekin af fjölda bæjarmanna,
en ósannindin brenna á hans eigin
baki, og útvega hægrimönaum
rífan minnihluia við kosningamar
í faaust og vetuiV ■* 4