Vestri - 19.10.1916, Page 1

Blanksveria,
af bestu tegund, og
reimar fæst altat hjá
Ó. J. Stefánssyni.
llitstj.: Kristján Jóneson frá Garðsstöðum.
aammssHsmsmi
S Linjíst.æi sta úrvnl ba>jarins I
ea af Tindluiu og cigarcttum. *
Ennfiemm nriiuitóbak og: *
skorift r?ól i vérslun 1
Guðrúnar Jónasson. \
HSEE3EHSSBÆ3EOT
XV. árg*
ÍSAFJÖRÐUR. iQ. OKTÓBER 1016.
40. bl.
Norðurtangalóðin.
í VesttH viir nýle^n minst. með
nókknim orftuni (V afskifti bœjar*
fógeta Magniisai Torfasonái af
Noiðuitangalöðinni.
Meö því að óg iiýst við, að
bæjaibiium sé jmð m.il eigi vel
kunmigt, sknl eg leyfa mór að fara
om bað nokkrum oiðum. Eg skal
þ» fyrst. taka það fram, að eg álít
rétt og sjálfsagt af bæjaistfórninni
að höfða mrtl út af Hæðstakaup-
sfaðartúninu og eins út af Asgeirs*
bölverlfinu, þó það hafl enn þá
eigi haft annað en talsveið útgjöld
i för með sér fyrir bæjarsjóð.
En það er óneitanlega eft.irtekt.tr*
yert, að basjai fóget.i M. T. heflr eigi
?erið eins fljótur á sér með að
höfða mál út a( Noiðurtangalóðinni.
t»ar stóð nú reyndar nokkuð
öðru visi á.
Það var eigi Asgeirsverslun eða
ein af stórverslunum, sem þar átti
hlut að máli, heldur mágur bæj-
arfógtfa, H. S. Bjárnatson.
B®jarfóget.i heflr hvaðeftir annað
verið ábaejarstjórnarfundum mintur
á Norðurtangalóðina, en hann óvalt
eytt, þvi.
Síðast.liðinn vetur hreyíði einn
bæjarfulltrúanna þessu máli á fundi.
Bæjarfóget.i svaraði þá, að hann
gæti ekki að svo stöddu sagt álit
sitt um það mál, en kvaðst, mundi
gera það aeinna.
í*etta þótt.i mönnum undarlegt.
Sjálfur bæjarfógetinn var þá eigi
eftir öll þessí ár, sem hann hafði
verið hér bæjavfógeti, búinn að'
ínynda sér nokkra fasta skoðun
Um þetta mál, sem varðaði káup*
ataðinn miklu.
Svo leið og beið.
Fresturlnn varð ærið langur, sem
hann þurfti til þess að átt,» sig á
málinu. Loksins kom þó svarið
og var það á þá leið, að málið
v»ri orðið fyrnt; það hefði dregist
of lengi að hreyfa því. Það er
meft öftrum orðum með þessum
drætti hans á málinu öH þessi ár
haffti kaupstafturlnn fyrirgert öllu
tilkalli tii Norfturtangalóftarinnar.
Eg skal ekkert. um það dæma,
hvort kaupetaðuiinn hefði náð
Norðurtangalóðlnni með máli. En
þar sem vafi lék á eignarnáms-
heimild H. S. B. t-il lóðarinnar, þá
var sjálfsagt að fara í mál, með
hví að hór váf aft ræfta um lóð,
eem er svo dýrniæt ogmikilsverft
fyrir bæinn, ekki síst sakir þess,
aft i ráfti hefir verift aft þar stæði
bin fyrtihugafta hnfnarbryggja.
Og þessi óskiljanlt.gi dráttur
bæjai fógeta M. T. á þessu máli er
þvi leiðinlegi i fyi;ir hann, þar sem
mágur hans ei annar málsaðilí.
Borgari.
Borgarafundur,
Vinstrimenn buðu hægrimönn-
um á lund, á ásamt bæjarstjórnar*
kjósendum í G.T.húsinu í fyrra*.
kvöld, og var Jiar hið mesta
fjölmenni. Arngrímur. Fr. Bjarna*
son hót umræður og skýrði frá
að tilgangur lundarins væri fyrst
og fremst sá. að mótmæla því
tiltæki Njarðar og hægrimanna,
að draga bæjarmálin inn í lands*
máladeiluruar; í 2. lagi að skýra
fyrir borgurunum stelnuskrá
vinstri manna í bæjarmálum, og
í 3. iagi, að eiga tal við hægri
menn frammi fyrir bæjarstjórnan
kjósendum til þess að hrinda
hinum síendurteknu árásum
Njarðar — sem þeir hægrimenn
stæðu, að allra dómi, á bak við —
sérstaklega stórverslananiði hans.
Rakti hann ítarlega sögu og
stefnur bæjarmálanna frá siðustu
áramótum og hrakti ásakanir
Njarðar gersamlega í öllum at*
riðum.
Helgi Sveinsson tók þá máls.
Hélt hann þetta vera skemtisam*
komu og byrjaði á smásögum,
og hló að sjálfum sér, en sárfáir
tóku þar undir, svo skemtitilraun
hans mistókst gersamlega. Nirði
afneitaði hann algerlega og kvað
sér gersamlega óviðkomandi það,
sem í honum stæði. Etthvað
fór hann þá að tala um bæjar-
stjórnarmál, en gekk illa með
sinn málstað og réði ekkert við
rök Arngrtms.
Næstur taliði Jón A. Jónsson,
sem sérstaklega vítti ósannindi
Njarðar um háttsemi á tundum
°R i lögregluþjónsmálinu.
Sigurjón Jónsson rakti ljóst
*8 greinilega atskifti bæjaríógeta
af Suðurtangamálinu og hnekti
hinni röngu frásögn þeirra Njarð-
verja algerlega.
Nu kom Guðm. Guðm. fram
á sjónarsviðið. með Njörð milli
handanna. Hann kvaðst vera
kominn til þess að skammast,
enda efndi hann það dyggilega.
Ruddi hann úr sér hinum römm-
ustu illyrðum í garð vinstrimanna,
endurtók orð sín lrá borgarafund<
Ínum i fyrra og hrakyrti vinstri
menn og kjósendur þeirra með
argasta munnsöfnuði, sem hér
hefir heyrst á fundum.
Auk þeirra töiuðu bæjarfulltrú.
arnir: Sigurður Kristjánsson,
sem rakti störf velferðarnofnaan
innar og afskifti hægrimanna af
þeim máíum, Guðtn. Hannesson
um leiging- fjörulóðanua, lögreglu'
þjónsmálið og ýms ranghermi
Njarðar, og Axel Ketiisson (stutta
ræðu).
Magnús Torfason talaði eiuntg
og sagði meðai annars, að leiging
fjöruióðanna væri runnin undan
rótum stórverslananual! Eina
klausu Njarðar sagðist hann ekki
vilja láta standa fyrir sinn reikn-
ing, utn að vinstri menn væru
ekki heimskari en fólk er flest,
heldur væri þeim það sameigin*
legt, sem öllum lítilmennum, að
hatrið gerði þá heimska!! Ein*
hverju ónota þvögli kvað sami
maður hata stautað út úr sér i
garð Vestra, en ritstj. var þá
tarinn af fundi,
Af borgurum töiuðu; Jón Þór*
ólfsson skipasmiður og frú Re-
bekka Jónsdóttir.
Ræður hægrimanna fóru allar
i þú átt, að troða þvi inn í bæj-
armenn, að öll mótstaða gegn
oddvita og hægri mönnum væti
komin til af persónulegu hutri.
Þeir hniktu oddinn með upplogn*
um áburði.
Vinstrimenn vörðu sitt mál með
rökum og sönnunum, hinir notuðu
gífuryrðin til þess að breiða yfir
eigin afgiöp.
Þessvegna uunu vinstrimenn
á fundinum.
Margfaldur ósannindamaður.
Hvað eftir annað var Njarðan
ritstjórninn lýstur opinber ósanm
indamaður á borgarafundinum
siðasta. Maðuiinn hvorki gat
borið það af sér né reyndi að
gera það. Opinber ösanninda*
maður stendur hann því lyrir
öllum borgurum þessa bæjar,
Nú skyldu menn halda', að rit«
stjórinn kynni að skammast sin
fyrir slíkt, en ekki varð nú sú
raunin á, þvi að maðuritin hreint
og beint stærði sig af þvf og
þóttist góður af. Fógetiun okkar
kannaðist þá líka vol við maik
sitt á manninum og blaði hans.
En þá þóttust menn nú sjá að
Helga Sveinssyni þótti sér nóg
boðið, því að Nirði vildi hann
afneita,
Barnadansleik
keldur kvenfélegið »Hlíf<
suitiiudHgiuii 22. þ. 111.
Nánar á götuauglýsingum.
Hvers vegna hafa Isfírðingar
ekki viljað kjósa M. T.?
H
Vegna þess: Að Magnús
Torfason hefir í allri framkomn
sinni til þessa sýnt, uð hann er
ekki slíks trausts verðugrr.
í fyrsta lagi sýndi hann það i
þetta eina skifti sem hann slamp*
aði inn á þiug. Þá reyndist hann
kjördæmi sínu al-ónýtur, — enda
öllum flokkum ótrúr i þinginu.
í 'óðru lagi heflr hann f þessi
12 ár, sem hann er búinn að
dvelja hér, ekkert nýtiiegt fram-
kvæmt, er Jionum verði sérstaklega
þakkað.
Skýrsla M. T. i Nirði lýsir því
best. Alt sem þar er talið hotði
alveg með jöfnum réttt mátt
•igna Pétri eða Páli, sem dvalið
hafa hér sama tima — onda
sumt af því síst einum eða neiuum
til lofs, svo sem aukin svoita*
þyngsli o. fl.
Eina fyrirtækið, er M. T. má
eigna með réttu, var verksmiðjan
>ísland«. En hennar sorglegu
afdrif eru nú öilum landslýð kunn
og verða hvorki talin frambj.
M. T., né öðrum hlutaðeigendum,
til sóma.
í þnðja lagi hefir M. T. manna
mest stuðlað að þvf, að últúð
og ósamvinna hefir aukist um
allan helming hér í bæ, síðan
M. T. flutti hingað, og þó aldrel
meir en ettir síðustu bæjarstjórn
arkosningar, þegar hans flokkur
varð í ákveðnum minnihluta. Má
heita að hann sé sannnotndur
Þrándur í Götu lyrir allri sam-
vinnu tullrúa bæjarins, eins og
sakir standa. Var því mörgum
góðum borgara meir en nóg boð*
ið. er M. T. gerðist enn svo
djarfur, að auka á flokkadráttinn
hér, með framboði sínu nú.
í fjórða og síðasta lagi hefir
M. T. komið oft og einatt svo
ókurteislega fram gagnvart borg*
urum þessa bæjar, bæði f ræðu
og riti, að slíkt mun með einsi
dæmum mega teljast af manni i
hans stöðu. — Skulu íærð nóg
rök að þvf, ef hlutaðeigandl
óskar. —
Veqna þessa hafa ísfi óingar
eJiki Jiosið M. T. og gera þgfi
vonandt heldur ekki né.
ísfirsknr borgnrk