Vestri - 21.11.1916, Blaðsíða 3
V L & t tL í.
45- bL
»77
Símlregnir
17. uóv.
Slðustu dagana hala engiri skeyti borist tyr e.n í niorkun, um
að Bretar hafi unnið [fiikian sigur hiá Thipeuval, og tekið 4000
tanga.
í enska bluðinu >Scotsman<, Irá 9. þ. tn., er sagt írá terð
botnvörpungsins Braga. Segir' biadtð, að þýsk'i' kafbáturinn, serfi
hitti Braga, hafi látið hann taka .}5 breska sjómenn af skipum setn
kaíbáturinn hafi sökt, og skipað honum að flytja þá tii Santanöer.
Liggur Bragi þ r enn.
E/s »Patria«. sem Fredrlksen kolakaupm. í Reykjavfk hefir
haft i förum landa á miili, liefir nýlega sokkið. Björguðust
allir skipverjar. Fredriksen sjáliurvar farþegi með skipinu.
Ný erlend blöð skri'a mikið uhf pólska konungdæmið nýstofn
aða. Er sagt að Leopold prhis ai Bayern mutii taka þar konung-
dótn.
Botnia kom til Leith á mánudaginn. — Fljót og góð ferð.
ísland kom til Rvikur um miðj.m d.ig i gæi; liatði fengið
bestu terð og engan katbát hitt.
Oísarok í Reykjrvík í dag.
Frá stríðinu
hata mjög fá skeyti borist und-
anfarna daga. Virðist svo sem
þar gerist nú fá stórtíðindi, enda
hafa vond veður hamlað hernaði
arframkvæmdum víða um vigi
stöðvarnar. Á vestri vfgstöðv*
unum hefir verið sífeld sókn af
hálfu bandamanna siðan í ágúst'
byrjun og hefir þeim mikió á<
uanist, þá mörgum sýnist hægt
miða, sem utan við standa.
Nú seinast fyrir helgina tóku
Bretar vlð Thipeuval 6000 fanga
og mikjð ^herfang, að þvf er
opinborar skýrslur herma,
Á eystri vígstöðvunum hefir
Rússum einnig orðið mikið á'
gengt, þó JÞjóðverjar hafi stöðvað
framsókn þeirra í bili. Mun
Rússum helst að meini skortur
á skotfaerum, þvi ekki vantar
Þ* mannaflann og verða mun
þar aðal orrahríðin áður cn
yfirlykur.
ítalir hafa líka unnið á á sínum
vigstöðvum, þó lítið frægð..rorð
hafi getið sér í ófriðinum. Var
herleið þeirra frá upphafi torsótt
•g vandfær, og þvf meiri , þörf
undirbúnings þar en annarstaðar.
Hafa ítölsku verkfræðingarnir
hlotið hrós fyrir framkvænidir
sínar og herstjórn þairra þykir
yfirleitt vel táðin. Má bú*st við
að aðalsókn þeiira sé f vaendum
og að þeir nái þá Triest, sem
Austurrfkismenn gátu frolsað um
daginn, með því að flytjs þangað
mikið lið frá öðrum vfgelóðum.
Á Balkanvfgstöðvunum sækir
Salonikiherinn frana að sunuan.
Sérstaklega eru það hinar hraustu
leifar Serbahers sem berjast af
mesta móði enu sem fyr, enda
eru þeir orðnir grátr fyrir járnum
og harðnaðir i ótal mannraunum.
Þarf þe)m heldur ekki hugar að
frýja móts við Búlgara, enda eiga
þeir ætttjörð að vinna úr höndum
þeirra. Hefir þeim mikið áunnist
nú síðast og segja nýjustu fregnir
að J>*ir eigi stutt eítir óíarið til
Monastir, s.em er borg f Makei
doníu raeð 70 þús íbúa.
Hefir það stuðlað að tiigursæld
Sarba, að Mackensen hefir snúið
herafla sfnum að mestu gegn
Rúmenum, til þe.ss að btjóta þá
á bak aftur.
Jafnhliða þessu þykir rétt að
minna á hina hreystiiegu vörn
miðveldanna, sem ern sýnist
langt frá því að bila. Veldur
þar mestu um heragi í besta lagi
og óþrjót»ndi birgðir vopna og
vígvéia, Getur því enginn giskað
á hvað þesst tryliingsleikur kann
lengi að verða, en víst munu
állar hlutlausar þjóðir óska, að
hann ætti skamman aldur úr
þessu.
Utan Norðuráifunnar stendur
ótriðurinn þannig, að þvf er
menn vita best:
Bretar hafa enn ekki getað
brotið þýska varnarliðið í suð»
vestúr Afriku á bak aftur, enda
er þar vfðast óhægt til ásóknar;
sumstaðar ófærir frumskógar
hverjum menskum manni og
annarstaðar örtræðir pestarflóar.
En hvergi hefir vist liðs og at-
fangamunur verið meiri en þar
og furðar þvi margan, hve Bret-
um sækist seint lokasigurinn.
í Egift hndi haid » Br< tar
öilum stöðvuiu stnum og fiafa
hvað eftir anuað hrakið áhlaup
Tyrkja og Araba. Munu þeir
hvergi hineykii hjörs í þrá á
þessum stöðvum. Eru og varnar*
virki þeina við Suesskurðinn
sögð mjög öfl ig. Sýnir fátt
betur harðfengi og stálvilja hins
þýska auda en Suesherförín,
jatn litlar vonir og hún hatði við
að styðj '»t >rá upphhfi.
Á Indlatidi er enu alt með
kyrrum kjörum, að þvi er menn
vita frekast, þrátt lyrir uadirróður
Þjóðverja til uppreisna^.
í Persiu hefir baQdamönnum
gengið illa herförin. Að vísu
unnu Rússar i fyrstu mestan
norðuihiuta lundsiut, þar á meðal
Faöteignamati í isafjarðarkaupstað
veröur haldiö átram frá 18. þ. m. Fundir
veröa haldnir fyrst um sinn hvern virkan
dag og byrja kl. 31/. eftir hádegi, á skrifstofu
Sigurjóns Jónssonar framk væmdarst jóra,
Póstgötu 1. Fyrst verða metin erfðafestulönd
og önnur ræktuð lönd á kaupstaðarlóðinni.
ísarfhði, 15. nóvember 1916.
f. h. fasteignaniatsnefndar ísafjaröár.
Sigurjón jónsson.
Nýír kaupendur
Morgunblaösins
fá blaóið 6 k e y p i s það sem eftir er mánað-
arlns.
Út>ölu riaður fyrir ísafjörð og giend:
Helgi Guðbjaitsson.
heldur
aö alf u n d
snnnudaginn 26. nðv. n. k„ ki. 4 e. h„
í þinghúsi ísafjarðar.
Dagskrá samkv. félagslögunum.
ísafirði, 25. okt. 1916.
Stjómin.
Skjaldarfundur
á fflhtud. 24. þ. m. kl. 8 síftd.
Fundarefni: Framtaramái fsat
fjarðar.
höfuðborgina, Teheran, en hafa
orðið að láta aftur sumar stöðvar
sinar.
Herferð Englendinga í Mes-
opotamíu hefir fengið hin hörmui
leguhtu J.fdrif, eins og kunnugt
er. Verður henni við fáttjafnað
i ófriði þessum, nema ef vera
skyldi hcrförina við Hellusund.
8fó‘r» ðjspvéi' tóku 3 nernend*
ur i fynnuvöld:
Guðm. Salómonsson ísaf. 32 st,
Sna björn Kinarsfion Snæf. 31 st.
K. inj.G ðimmdsson Súgf. 26 st.
Áðm iuifði Ukið próf:
FiiðbtíitGuðniuudssonSúgf. 24st.
Nærföt
best i
AxeUbúð.
OlíutOt,
færeyskar peysnr
og annað, sem sjmm—r þurt#,
er best að kaupa 1
Axelsbúð.
Isfirðingar!
Ksupið ritföng og tæki-
færlegjafir í
Bókaversl. Guðm. Bergssonar.
KarlmannaíOt
altaf mest úrval í
A x e 1 s b ú ð.
Skööífi ~~
nýju vörurnar
hjá
J. Olgeirsson.